αναίμακτος

Greek

Alternative forms

αναίμαχτος (anaímachtos)

Adjective

αναίμακτος • (anaímaktos) m (feminine αναίμακτη, neuter αναίμακτο)

bloodless, without bloodshed

Declension

declension of αναίμακτος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναίμακτος	αναίμακτη	αναίμακτο	αναίμακτοι	αναίμακτες	αναίμακτα
genitive	αναίμακτου	αναίμακτης	αναίμακτου	αναίμακτων	αναίμακτων	αναίμακτων
accusative	αναίμακτο	αναίμακτη	αναίμακτο	αναίμακτους	αναίμακτες	αναίμακτα
vocative	αναίμακτε	αναίμακτη	αναίμακτο	αναίμακτοι	αναίμακτες	αναίμακτα

Related terms

αναίμακτα (anaímakta, “bloodlessly”)

and see: αναιμία f (anaimía, “anaemia”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.