αναίμαχτος
Greek
Adjective
αναίμαχτος • (anaímachtos) m (feminine αναίμαχτη, neuter αναίμαχτο)
- Alternative form of αναίμακτος (anaímaktos)
Declension
declension of αναίμαχτος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναίμαχτος | αναίμαχτη | αναίμαχτο | αναίμαχτοι | αναίμαχτες | αναίμαχτα |
| genitive | αναίμαχτου | αναίμαχτης | αναίμαχτου | αναίμαχτων | αναίμαχτων | αναίμαχτων |
| accusative | αναίμαχτο | αναίμαχτη | αναίμαχτο | αναίμαχτους | αναίμαχτες | αναίμαχτα |
| vocative | αναίμαχτε | αναίμαχτη | αναίμαχτο | αναίμαχτοι | αναίμαχτες | αναίμαχτα |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.