αντιδραστικός

Greek

Etymology

αντι- (anti-) +‎ δραστικός (drastikós)

Adjective

αντιδραστικός • (antidrastikós) m (feminine αντιδραστική, neuter αντιδραστικό)

  1. reactionary

Declension
declension of αντιδραστικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντιδραστικός αντιδραστική αντιδραστικό αντιδραστικοί αντιδραστικές αντιδραστικά
genitive αντιδραστικού αντιδραστικής αντιδραστικού αντιδραστικών αντιδραστικών αντιδραστικών
accusative αντιδραστικό αντιδραστική αντιδραστικό αντιδραστικούς αντιδραστικές αντιδραστικά
vocative αντιδραστικέ αντιδραστική αντιδραστικό αντιδραστικοί αντιδραστικές αντιδραστικά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αντιδραστικός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αντιδραστικός (o pio antidrastikós), etc.)
degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντιδραστικότερος αντιδραστικότερη αντιδραστικότερο αντιδραστικότεροι αντιδραστικότερες αντιδραστικότερα
genitive αντιδραστικότερου αντιδραστικότερης αντιδραστικότερου αντιδραστικότερων αντιδραστικότερων αντιδραστικότερων
accusative αντιδραστικότερο αντιδραστικότερη αντιδραστικότερο αντιδραστικότερους αντιδραστικότερες αντιδραστικότερα
vocative αντιδραστικότερε αντιδραστικότερη αντιδραστικότερο αντιδραστικότεροι αντιδραστικότερες αντιδραστικότερα
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αντιδραστικότερος", etc)
absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντιδραστικότατος αντιδραστικότατη αντιδραστικότατο αντιδραστικότατοι αντιδραστικότατες αντιδραστικότατα
genitive αντιδραστικότατου αντιδραστικότατης αντιδραστικότατου αντιδραστικότατων αντιδραστικότατων αντιδραστικότατων
accusative αντιδραστικότατο αντιδραστικότατη αντιδραστικότατο αντιδραστικότατους αντιδραστικότατες αντιδραστικότατα
vocative αντιδραστικότατε αντιδραστικότατη αντιδραστικότατο αντιδραστικότατοι αντιδραστικότατες αντιδραστικότατα

Noun

αντιδραστικός • (antidrastikós) m (plural αντιδραστικοί)

  1. reactionary

Declension
declension of αντιδραστικός
singular plural
nominative αντιδραστικός • αντιδραστικοί •
genitive αντιδραστικού • αντιδραστικών •
accusative αντιδραστικό • αντιδραστικούς •
vocative αντιδραστικέ • αντιδραστικοί •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.