απομονωμένος

Greek

Adjective

απομονωμένος • (apomonoménos) m (feminine απομονωμένη, neuter απομονωμένο)

  1. isolated, withdrawn, secluded

Declension
declension of απομονωμένος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απομονωμένος απομονωμένη απομονωμένο απομονωμένοι απομονωμένες απομονωμένα
genitive απομονωμένου απομονωμένης απομονωμένου απομονωμένων απομονωμένων απομονωμένων
accusative απομονωμένο απομονωμένη απομονωμένο απομονωμένους απομονωμένες απομονωμένα
vocative απομονωμένε απομονωμένη απομονωμένο απομονωμένοι απομονωμένες απομονωμένα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο απομονωμένος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο απομονωμένος (o pio apomonoménos), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.