απών

See also: ἀπών

Greek

Etymology

From Ancient Greek the present participle ἀπών of the verb ἄπειμι "I am absent".

Adjective

απών • (apón) m (feminine απούσα, neuter απόν)

  1. absent

Declension
declension of απών
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απών απούσα απόν απόντες απούσες απόντα
genitive απόντος απούσας / απούσης απόντος απόντων απουσών απόντων
accusative απόντα απούσα απόν απόντες απούσες απόντα
vocative απών απούσα απόν απόντες απούσες απόντα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο απών, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο απών (o pio apón), etc.)

Antonyms

Noun

απών • (apón) m (plural απόντες, feminine απούσα)

  1. absentee

Declension
declension of απών
singular plural
nominative απών • απόντες •
genitive απόντος • απόντων •
accusative απόντα • απόντες •
vocative απών • απόντες •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.