αργός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ᾱ̓ργός (ārgós, “idle, slow”).

Adjective

αργός • (argós) m (feminine αργή, neuter αργό)

  1. slow, idle, slack

Declension
declension of αργός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αργός αργή αργό αργοί αργές αργά
genitive αργού αργής αργού αργών αργών αργών
accusative αργό αργή αργό αργούς αργές αργά
vocative αργέ αργή αργό αργοί αργές αργά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αργός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αργός (o pio argós), etc.)
degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αργότερος αργότερη αργότερο αργότεροι αργότερες αργότερα
genitive αργότερου αργότερης αργότερου αργότερων αργότερων αργότερων
accusative αργότερο αργότερη αργότερο αργότερους αργότερες αργότερα
vocative αργότερε αργότερη αργότερο αργότεροι αργότερες αργότερα
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αργότερος", etc)
absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αργότατος αργότατη αργότατο αργότατοι αργότατες αργότατα
genitive αργότατου αργότατης αργότατου αργότατων αργότατων αργότατων
accusative αργότατο αργότατη αργότατο αργότατους αργότατες αργότατα
vocative αργότατε αργότατη αργότατο αργότατοι αργότατες αργότατα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.