ατίθασος

Greek

Adjective

ατίθασος • (atíthasos) m (feminine ατίθαση, neuter ατίθασο)

  1. indocile
  2. insubordinate
  3. rebellious
  4. tameless
  5. refractory
  6. undisciplined

Declension
declension of ατίθασος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ατίθασος ατίθαση ατίθασο ατίθασοι ατίθασες ατίθασα
genitive ατίθασου ατίθασης ατίθασου ατίθασων ατίθασων ατίθασων
accusative ατίθασο ατίθαση ατίθασο ατίθασους ατίθασες ατίθασα
vocative ατίθασε ατίθαση ατίθασο ατίθασοι ατίθασες ατίθασα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ατίθασος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ατίθασος (o pio atíthasos), etc.)

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.