γιγνόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡi.ɡnó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡiˈɡno.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣiˈɣno.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝiˈɣno.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝiˈɣno.me.nos/

Participle

γῐγνόμενος • (gignómenos) m (feminine γῐγνομένη, neuter γῐγνόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of γῐ́γνομαι (gígnomai)

Declension

First and second declension of γῐγνόμενος; γῐγνομένη; γῐγνόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γῐγνόμενος gignómenos	γῐγνομένη gignoménē	γῐγνόμενον gignómenon	γῐγνομένω gignoménō	γῐγνομένᾱ gignoménā	γῐγνομένω gignoménō	γῐγνόμενοι gignómenoi	γῐγνόμεναι gignómenai	γῐγνόμενᾰ gignómena
Genitive	γῐγνομένου gignoménou	γῐγνομένης gignoménēs	γῐγνομένου gignoménou	γῐγνομένοιν gignoménoin	γῐγνομέναιν gignoménain	γῐγνομένοιν gignoménoin	γῐγνομένων gignoménōn	γῐγνομένων gignoménōn	γῐγνομένων gignoménōn
Dative	γῐγνομένῳ gignoménōi	γῐγνομένῃ gignoménēi	γῐγνομένῳ gignoménōi	γῐγνομένοιν gignoménoin	γῐγνομέναιν gignoménain	γῐγνομένοιν gignoménoin	γῐγνομένοις gignoménois	γῐγνομέναις gignoménais	γῐγνομένοις gignoménois
Accusative	γῐγνόμενον gignómenon	γῐγνομένην gignoménēn	γῐγνόμενον gignómenon	γῐγνομένω gignoménō	γῐγνομένᾱ gignoménā	γῐγνομένω gignoménō	γῐγνομένους gignoménous	γῐγνομένᾱς gignoménās	γῐγνόμενᾰ gignómena
Vocative	γῐγνόμενε gignómene	γῐγνομένη gignoménē	γῐγνόμενον gignómenon	γῐγνομένω gignoménō	γῐγνομένᾱ gignoménā	γῐγνομένω gignoménō	γῐγνόμενοι gignómenoi	γῐγνόμεναι gignómenai	γῐγνόμενᾰ gignómena
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.