δέων
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /dé.ɔːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈdɛ.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈðe.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈðe.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈðe.on/
Participle
δέων • (déōn) m (feminine δέουσᾰ, neuter δέον); first/third declension
- masculine nominative singular present active participle of δέω (déō)
Declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δέων déōn |
δέουσᾰ déousa |
δέον déon |
δέοντε déonte |
δεούσᾱ deoúsā |
δέοντε déonte |
δέοντες déontes |
δέουσαι déousai |
δέοντᾰ déonta | |||||
Genitive | δέοντος déontos |
δεούσης deoúsēs |
δέοντος déontos |
δεόντοιν deóntoin |
δεούσαιν deoúsain |
δεόντοιν deóntoin |
δεόντων deóntōn |
δεουσῶν deousôn |
δεόντων deóntōn | |||||
Dative | δέοντῐ déonti |
δεούσῃ deoúsēi |
δέοντῐ déonti |
δεόντοιν deóntoin |
δεούσαιν deoúsain |
δεόντοιν deóntoin |
δέουσῐ / δέουσῐν déousi(n) |
δεούσαις deoúsais |
δέουσῐ / δέουσῐν déousi(n) | |||||
Accusative | δέοντᾰ déonta |
δέουσᾰν déousan |
δέον déon |
δέοντε déonte |
δεούσᾱ deoúsā |
δέοντε déonte |
δέοντᾰς déontas |
δεούσᾱς deoúsās |
δέοντᾰ déonta | |||||
Vocative | δέων déōn |
δέουσᾰ déousa |
δέον déon |
δέοντε déonte |
δεούσᾱ deoúsā |
δέοντε déonte |
δέοντες déontes |
δέουσαι déousai |
δέοντᾰ déonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δεόντως deóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
- δεόντως (deóntōs, adverb)
Greek
Etymology
Active Lua error in Module:form_of/templates at line 91: The parameter "cap" is not used by this template. . From Ancient Greek δέων (déōn).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈðe.on/
- Hyphenation: δέ‧ων
- Homophone: δέον (déon)
Participle
δέων • (déon) m (feminine δέουσα, neuter δέον) (formal, in the ancient fashion)
- appropriate, proper, necessary
- Σε συνέχια του περιστατικού, νομοθέτησαν τους δέοντες νόμους.
- Se synéchia tou peristatikoú, nomothétisan tous déontes nómous.
- Following the incident, they legislated the necessary laws.
- Λήφθηκαν τα δέοντα μέτρα και έγιναν οι δέουσες ενέργειες.
- Lífthikan ta déonta métra kai éginan oi déouses enérgeies.
- The appropriate measures were taken and the appropriate actions were implemented.
- Synonyms: αναγκαίος (anagkaíos), πρέπων (prépon), σωστός (sostós), προσήκων (prosíkon), ορθός (orthós), κατάλληλος (katállilos)
Declension
declension of δέων
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | δέων | δέουσα | δέον | δέοντες | δέουσες | δέοντα |
genitive | δέοντος | δέουσας / δεούσης | δέοντος | δεόντων | δεουσών | δεόντων |
accusative | δέοντα | δέουσα | δέον | δέοντες | δέουσες | δέοντα |
vocative | δέων | δέουσα | δέον | δέοντες | δέουσες | δέοντα |
Related terms
Formal
- δέον n (déon, “that which is necessary”) & related expressions
- δεόντως (deóntos, adverb)
References
- Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.