δίκλινος
Greek
Etymology
From δι- (di-) and -κλινος (-klinos)
Adjective
δίκλινος • (díklinos) m (feminine δίκλινη, neuter δίκλινο)
- double (especially of a double room)
Declension
declension of δίκλινος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δίκλινος | δίκλινη | δίκλινο | δίκλινοι | δίκλινες | δίκλινα |
| genitive | δίκλινου | δίκλινης | δίκλινου | δίκλινων | δίκλινων | δίκλινων |
| accusative | δίκλινο | δίκλινη | δίκλινο | δίκλινους | δίκλινες | δίκλινα |
| vocative | δίκλινε | δίκλινη | δίκλινο | δίκλινοι | δίκλινες | δίκλινα |
Related terms
- δίκλινο n (díklino, “double room”)
- μονόκλινος (monóklinos, “single”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.