μονόκλινος

Greek

Adjective

μονόκλινος • (monóklinos) m (feminine μονόκλινη, neuter μονόκλινο)

single (especially of a single room)

Declension

declension of μονόκλινος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μονόκλινος	μονόκλινη	μονόκλινο	μονόκλινοι	μονόκλινες	μονόκλινα
genitive	μονόκλινου	μονόκλινης	μονόκλινου	μονόκλινων	μονόκλινων	μονόκλινων
accusative	μονόκλινο	μονόκλινη	μονόκλινο	μονόκλινους	μονόκλινες	μονόκλινα
vocative	μονόκλινε	μονόκλινη	μονόκλινο	μονόκλινοι	μονόκλινες	μονόκλινα

Related terms

μονόκλινο n (monóklino, “single room”)
δίκλινο n (díklino, “double room”)
δίκλινος (díklinos, “double”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.