διάγραμμα
Ancient Greek
Etymology
δια- (dia-) + γράμμα (grámma), from γράφω (gráphō, “I write”) + -μα (-ma, result noun suffix).
Noun
διάγραμμα • (diágramma) n (genitive διαγράμματος); third declension
- That which is marked out in lines.
References
- διάγραμμα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- διάγραμμα in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- διάγραμμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- διάγραμμα in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Declension
declension of διάγραμμα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | διάγραμμα • | διαγράμματα • |
| genitive | διαγράμματος • | διαγραμμάτων • |
| accusative | διάγραμμα • | διαγράμματα • |
| vocative | διάγραμμα • | διαγράμματα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.