διαιρετέος

Greek

Adjective

διαιρετέος • (diairetéos) m (feminine διαιρετέα, neuter διαιρετέο)

  1. divisible, that which can be divided

Declension
declension of διαιρετέος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διαιρετέος διαιρετέα διαιρετέο διαιρετέοι διαιρετέες διαιρετέα
genitive διαιρετέου διαιρετέας διαιρετέου διαιρετέων διαιρετέων διαιρετέων
accusative διαιρετέο διαιρετέα διαιρετέο διαιρετέους διαιρετέες διαιρετέα
vocative διαιρετέε διαιρετέα διαιρετέο διαιρετέοι διαιρετέες διαιρετέα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο διαιρετέος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο διαιρετέος (o pio diairetéos), etc.)

Noun

διαιρετέος • (diairetéos) m (plural διαιρετέοι)

  1. (mathematics) dividend (the number to be divided; numerator)

Declension
declension of διαιρετέος
singular plural
nominative διαιρετέος • διαιρετέοι •
genitive διαιρετέου • διαιρετέων •
accusative διαιρετέο • διαιρετέους •
vocative διαιρετέε • διαιρετέοι •

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.