επείγων

Greek

Etymology

From masculine active participle of Ancient Greek ἐπείγω (epeígō, “to push, to press”).

Pronunciation
  • IPA(key): /eˈpiɣon/
  • Hyphenation: ε‧πεί‧γων
  • Homophone: επείγον (epeígon)

Adjective

επείγων • (epeígon) m (feminine επείγουσα, neuter επείγον)

  1. urgent, pressing (requiring immediate attention)
    επείγον περιστατικό ― epeígon peristatikó ― emergency, urgent incident
    επείγουσα ανάγκη ― epeígousa anágki ― emergency, urgent need
    επείγοντα θέματα ― epeígonta thémata ― urgent issues

Declension
declension of επείγων
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επείγων επείγουσα επείγον επείγοντες επείγουσες επείγοντα
genitive επείγοντος επείγουσας / επειγούσης επείγοντος επειγόντων επειγουσών επειγόντων
accusative επείγοντα επείγουσα επείγον επείγοντες επείγουσες επείγοντα
vocative επείγων επείγουσα επείγον επείγοντες επείγουσες επείγοντα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο επείγων, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο επείγων (o pio epeígon), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.