εριστικός

Greek

Adjective

εριστικός • (eristikós) m (feminine εριστική, neuter εριστικό)

  1. grumpy, stroppy, quarrelsome, gruff, grouchy, crusty

Declension
declension of εριστικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative εριστικός εριστική εριστικό εριστικοί εριστικές εριστικά
genitive εριστικού εριστικής εριστικού εριστικών εριστικών εριστικών
accusative εριστικό εριστική εριστικό εριστικούς εριστικές εριστικά
vocative εριστικέ εριστική εριστικό εριστικοί εριστικές εριστικά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο εριστικός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο εριστικός (o pio eristikós), etc.)
degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative εριστικότερος εριστικότερη εριστικότερο εριστικότεροι εριστικότερες εριστικότερα
genitive εριστικότερου εριστικότερης εριστικότερου εριστικότερων εριστικότερων εριστικότερων
accusative εριστικότερο εριστικότερη εριστικότερο εριστικότερους εριστικότερες εριστικότερα
vocative εριστικότερε εριστικότερη εριστικότερο εριστικότεροι εριστικότερες εριστικότερα
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο εριστικότερος", etc)
absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative εριστικότατος εριστικότατη εριστικότατο εριστικότατοι εριστικότατες εριστικότατα
genitive εριστικότατου εριστικότατης εριστικότατου εριστικότατων εριστικότατων εριστικότατων
accusative εριστικότατο εριστικότατη εριστικότατο εριστικότατους εριστικότατες εριστικότατα
vocative εριστικότατε εριστικότατη εριστικότατο εριστικότατοι εριστικότατες εριστικότατα

See also
  • τζαναμπέτης m (tzanampétis, “curmudgeon, bad tempered person”)
  • δύστροπος (dýstropos, “bad tempered”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.