εφήμερος
Greek
Adjective
εφήμερος • (efímeros) m (feminine εφήμερη, neuter εφήμερο)
Declension
declension of εφήμερος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | εφήμερος | εφήμερη | εφήμερο | εφήμεροι | εφήμερες | εφήμερα |
genitive | εφήμερου | εφήμερης | εφήμερου | εφήμερων | εφήμερων | εφήμερων |
accusative | εφήμερο | εφήμερη | εφήμερο | εφήμερους | εφήμερες | εφήμερα |
vocative | εφήμερε | εφήμερη | εφήμερο | εφήμεροι | εφήμερες | εφήμερα |
Synonyms
- (short-lived): βραχύβιος (vrachývios)
- (ephemeral): ημερόβιος (imeróvios)
- (short-lived): παροδικός (parodikós)
- (short-lived): πρόσκαιρος (próskairos)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.