ηλικιωμένος

• IPA^(key): /i.li.ci.oˈme.nos/
• Hyphenation: η‧λι‧κι‧ω‧μέ‧νος

Substantivized masculine of the perfect participle ηλικιωμένος.

ηλικιωμένος • (ilikioménos) m (plural ηλικιωμένοι, feminine ηλικιωμένη)

1. (polite) elderly man, old man

   Θέσεις για ηλικιωμένους και αναπήρους. ― Théseis gia ilikioménous kai anapírous. ― Seats for the elderly and the disabled.

   Synonym: γέρος (géros) (impolite; intimate)

see the masculine forms below: ηλικιωμένος

• νέος m (néos)

Perfect participle of ηλικιώνομαι (ilikiónomai). From the Medieval Byzantine Greek ἡλικιώνω (hēlikiṓnō, “to reach maturity”).

ηλικιωμένος • (ilikioménos) m (feminine ηλικιωμένη, neuter ηλικιωμένο)

1. (polite) elderly, aged, (usually for people over 70 years old)

   Ήταν πολύ ηλικιωμένος, υπερήλικας, πάνω από 90.

   Ítan polý ilikioménos, yperílikas, páno apó 90.

   He was very old, hyper-elderly, over 90.

• A participle functioning, except as adjective, also as noun: ηλικιωμένος (masc.), ηλικιωμένη (fem.).

• γερασμένος (gerasménos) (descriptive)
• γέρος (géros, noun & adjectival) (impolite)

• ηλικιώνομαι (ilikiónomai, “to age, to mature, to grow up”)

• νέος (néos)

Polytonic spelling: ἡλικιωμένος ΄