κεφάλαιος

Ancient Greek

Etymology

From κεφαλή (kephalḗ, “head”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.pʰá.lai̯.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kɛˈpʰa.lɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /keˈɸa.lɛ.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ceˈfa.le.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ceˈfa.le.os/

Adjective

κεφάλαιος • (kephálaios) m (feminine κεφᾰλαίᾱ, neuter κεφάλαιον); first/second declension

Inflection

First and second declension of κεφᾰ́λαιος; κεφᾰλαίᾱ; κεφᾰ́λαιον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κεφᾰ́λαιος kephálaios	κεφᾰλαίᾱ kephalaíā	κεφᾰ́λαιον kephálaion	κεφᾰλαίω kephalaíō	κεφᾰλαίᾱ kephalaíā	κεφᾰλαίω kephalaíō	κεφᾰ́λαιοι kephálaioi	κεφᾰ́λαιαι kephálaiai	κεφᾰ́λαιᾰ kephálaia
Genitive	κεφᾰλαίου kephalaíou	κεφᾰλαίᾱς kephalaíās	κεφᾰλαίου kephalaíou	κεφᾰλαίοιν kephalaíoin	κεφᾰλαίαιν kephalaíain	κεφᾰλαίοιν kephalaíoin	κεφᾰλαίων kephalaíōn	κεφᾰλαίων kephalaíōn	κεφᾰλαίων kephalaíōn
Dative	κεφᾰλαίῳ kephalaíōi	κεφᾰλαίᾳ kephalaíāi	κεφᾰλαίῳ kephalaíōi	κεφᾰλαίοιν kephalaíoin	κεφᾰλαίαιν kephalaíain	κεφᾰλαίοιν kephalaíoin	κεφᾰλαίοις kephalaíois	κεφᾰλαίαις kephalaíais	κεφᾰλαίοις kephalaíois
Accusative	κεφᾰ́λαιον kephálaion	κεφᾰλαίᾱν kephalaíān	κεφᾰ́λαιον kephálaion	κεφᾰλαίω kephalaíō	κεφᾰλαίᾱ kephalaíā	κεφᾰλαίω kephalaíō	κεφᾰλαίους kephalaíous	κεφᾰλαίᾱς kephalaíās	κεφᾰ́λαιᾰ kephálaia
Vocative	κεφᾰ́λαιε kephálaie	κεφᾰλαίᾱ kephalaíā	κεφᾰ́λαιον kephálaion	κεφᾰλαίω kephalaíō	κεφᾰλαίᾱ kephalaíā	κεφᾰλαίω kephalaíō	κεφᾰ́λαιοι kephálaioi	κεφᾰ́λαιαι kephálaiai	κεφᾰ́λαιᾰ kephálaia
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κεφᾰλαίως kephalaíōs			κεφᾰλαιότερος kephalaióteros			κεφᾰλαιότᾰτος kephalaiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.