κλίσις

Ancient Greek

Etymology

From κλῑ́νω (klī́nō) +‎ -σῐς (-sis).

Pronunciation
 

Noun

κλῐ́σῐς • (klísis) f (genitive κλῐ́σεως); third declension

  1. bending, inclination
  2. a lying down; a place for lying down
  3. (of soldiers) turning
  4. (grammar) inflection (of nouns and verbs)
  5. (grammar) augment

Inflection
Third declension of ἡ κλῐ́σῐς; τῆς κλῐ́σεως (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ κλῐ́σῐς
hē klísis		 τὼ κλῐ́σει
tṑ klísei		 αἱ κλῐ́σεις
hai klíseis
Genitive τῆς κλῐ́σεως
tês klíseōs		 τοῖν κλῐσέοιν
toîn kliséoin		 τῶν κλῐ́σεων
tôn klíseōn
Dative τῇ κλῐ́σει
têi klísei		 τοῖν κλῐσέοιν
toîn kliséoin		 ταῖς κλῐ́σεσῐ / κλῐ́σεσῐν
taîs klísesi(n)
Accusative τὴν κλῐ́σῐν
tḕn klísin		 τὼ κλῐ́σει
tṑ klísei		 τᾱ̀ς κλῐ́σεις
tā̀s klíseis
Vocative κλῐ́σῐ
klísi		 κλῐ́σει
klísei		 κλῐ́σεις
klíseis
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms
Derived terms
  • ἀνάκλισις (anáklisis)
  • ἀντίκλισις (antíklisis)
  • ἀπόκλισις (apóklisis)
  • διάκλισις (diáklisis)
  • ἔγκλισις (énklisis)
  • ἔκκλισις (ékklisis)
  • ἐπίκλισις (epíklisis)
  • κατάκλισις (katáklisis)
  • μετάκλισις (metáklisis)
  • παρέγκλισις (parénklisis)
  • περίκλισις (períklisis)
  • προκατάκλισις (prokatáklisis)
  • προσανάκλισις (prosanáklisis)
  • πρόσκλισις (prósklisis)
  • συγκατάκλισις (sunkatáklisis)
  • ὑποκατάκλισις (hupokatáklisis)

Descendants

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.