κτείνω

Ancient Greek

Alternative forms
  • κτέννω (kténnō) – Aeolic
  • καίνω (kaínō) – Doric

Pronunciation
 

Verb

κτείνω • (kteínō)

  1. to kill, slay

Usage notes

The perfect is only found in compounds

Inflection
   Present: κτείνω, κτείνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κτείνω κτείνεις κτείνει κτείνετον κτείνετον κτείνομεν κτείνετε κτείνουσῐ(ν)
subjunctive κτείνω κτείνῃς κτείνῃ κτείνητον κτείνητον κτείνωμεν κτείνητε κτείνωσῐ(ν)
optative κτείνοιμῐ κτείνοις κτείνοι κτείνοιτον κτεινοίτην κτείνοιμεν κτείνοιτε κτείνοιεν
imperative   κτεῖνε κτεινέτω κτείνετον κτεινέτων   κτείνετε κτεινόντων
passive indicative κτείνομαι κτείνῃ,
κτείνει		 κτείνεται κτείνεσθον κτείνεσθον κτεινόμεθᾰ κτείνεσθε κτείνονται
subjunctive κτείνωμαι κτείνῃ κτείνηται κτείνησθον κτείνησθον κτεινώμεθᾰ κτείνησθε κτείνωνται
optative κτεινοίμην κτείνοιο κτείνοιτο κτείνοισθον κτεινοίσθην κτεινοίμεθᾰ κτείνοισθε κτείνοιντο
imperative   κτείνου κτεινέσθω κτείνεσθον κτεινέσθων   κτείνεσθε κτεινέσθων
active
infinitive κτείνειν κτείνεσθαι
participle m κτείνων κτεινόμενος
f κτείνουσᾰ κτεινομένη
n κτεῖνον κτεινόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κτέννω, κτέννομαι (Lesbian)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κτέννω κτέννεις κτέννει κτέννετον κτέννετον κτέννομεν κτέννετε κτέννοισῐ
subjunctive κτέννω κτέννῃς κτέννῃ κτέννητον κτέννητον κτέννωμεν κτέννητε κτέννῳσῐ
optative κτέννοιμῐ κτέννοις κτέννοι κτέννοιτον κτεννοίτᾱν κτέννοιμεν κτέννοιτε κτέννοιεν
imperative   κτέννε κτεννέτω κτέννετον κτεννέτων   κτέννετε κτεννόντον
passive indicative κτέννομαι κτέννεαι κτέννεται κτέννεσθον κτέννεσθον κτεννόμεθᾰ κτέννεσθε κτέννονται
subjunctive κτέννωμαι κτέννηαι κτέννηται κτέννησθον κτέννησθον κτεννώμεθᾰ κτέννησθε κτέννωνται
optative κτεννοίμᾱν κτέννοιο κτέννοιτο κτέννοισθον κτεννοίσθᾱν κτεννοίμεθᾰ κτέννοισθε κτέννοιντο
imperative   κτέννεο κτεννέσθω κτέννεσθον κτεννέσθων   κτέννεσθε κτεννέσθον
active
infinitive κτέννην κτέννεσθαι
participle m κτέννων κτεννόμενος
f κτέννοισᾰ κτεννομένᾱ
n κτέννον κτεννόμενον
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκτεινον, ἐκτεινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκτεινον ἔκτεινες ἔκτεινε(ν) ἐκτείνετον ἐκτεινέτην ἐκτείνομεν ἐκτείνετε ἔκτεινον
passive indicative ἐκτεινόμην ἐκτείνου ἐκτείνετο ἐκτείνεσθον ἐκτεινέσθην ἐκτεινόμεθᾰ ἐκτείνεσθε ἐκτείνοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κτείνεσκον, κτεινεσκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κτείνεσκον κτείνεσκες κτείνεσκε(ν) κτεινέσκετον κτεινεσκέτην κτεινέσκομεν κτεινέσκετε κτείνεσκον
passive indicative κτεινεσκόμην κτεινέσκου κτεινέσκετο κτεινέσκεσθον κτεινεσκέσθην κτεινεσκόμε(σ)θᾰ κτεινέσκεσθε κτεινέσκοντο
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κτενέω, κτανθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κτενέω κτενέεις κτενέει κτενέετον κτενέετον κτενέομεν κτενέετε κτενέουσῐ(ν)
optative κτενέοιμῐ κτενέοις κτενέοι κτενέοιτον κτενεοίτην κτενέοιμεν κτενέοιτε κτενέοιεν
passive indicative κτανθήσομαι κτανθήσῃ κτανθήσεται κτανθήσεσθον κτανθήσεσθον κτανθησόμεθᾰ κτανθήσεσθε κτανθήσονται
optative κτανθησοίμην κτανθήσοιο κτανθήσοιτο κτανθήσοισθον κτανθησοίσθην κτανθησοίμεθᾰ κτανθήσοισθε κτανθήσοιντο
active passive
infinitive κτενέειν κτανθήσεσθαι
participle m κτενέων κτανθησόμενος
f κτενέουσᾰ κτανθησομένη
n κτενέον κτανθησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κτενῶ, κτανθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κτενῶ κτενεῖς κτενεῖ κτενεῖτον κτενεῖτον κτενοῦμεν κτενεῖτε κτενοῦσῐ(ν)
optative κτενοίην,
κτενοῖμῐ		 κτενοίης,
κτενοῖς		 κτενοίη,
κτενοῖ		 κτενοῖτον,
κτενοίητον		 κτενοίτην,
κτενοιήτην		 κτενοῖμεν,
κτενοίημεν		 κτενοῖτε,
κτενοίητε		 κτενοῖεν,
κτενοίησᾰν
passive indicative κτανθήσομαι κτανθήσῃ κτανθήσεται κτανθήσεσθον κτανθήσεσθον κτανθησόμεθᾰ κτανθήσεσθε κτανθήσονται
optative κτανθησοίμην κτανθήσοιο κτανθήσοιτο κτανθήσοισθον κτανθησοίσθην κτανθησοίμεθᾰ κτανθήσοισθε κτανθήσοιντο
active passive
infinitive κτενεῖν κτανθήσεσθαι
participle m κτενῶν κτανθησόμενος
f κτενοῦσᾰ κτανθησομένη
n κτενοῦν κτανθησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκτεινᾰ, ἐκτάνθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκτεινᾰ ἔκτεινᾰς ἔκτεινε(ν) ἐκτείνᾰτον ἐκτεινᾰ́την ἐκτείνᾰμεν ἐκτείνᾰτε ἔκτεινᾰν
subjunctive κτείνω κτείνῃς κτείνῃ κτείνητον κτείνητον κτείνωμεν κτείνητε κτείνωσῐ(ν)
optative κτείναιμῐ κτείνειᾰς,
κτείναις		 κτείνειε(ν),
κτείναι		 κτείναιτον κτειναίτην κτείναιμεν κτείναιτε κτείνειᾰν,
κτείναιεν
imperative   κτεῖνον κτεινᾰ́τω κτείνᾰτον κτεινᾰ́των   κτείνᾰτε κτεινᾰ́ντων
passive indicative ἐκτάνθην ἐκτάνθης ἐκτάνθη ἐκτάνθητον ἐκτανθήτην ἐκτάνθημεν ἐκτάνθητε ἐκτάνθησᾰν
subjunctive κτανθῶ κτανθῇς κτανθῇ κτανθῆτον κτανθῆτον κτανθῶμεν κτανθῆτε κτανθῶσῐ(ν)
optative κτανθείην κτανθείης κτανθείη κτανθεῖτον,
κτανθείητον		 κτανθείτην,
κτανθειήτην		 κτανθεῖμεν,
κτανθείημεν		 κτανθεῖτε,
κτανθείητε		 κτανθεῖεν,
κτανθείησᾰν
imperative   κτάνθητῐ κτανθήτω κτάνθητον κτανθήτων   κτάνθητε κτανθέντων
active passive
infinitive κτεῖναι κτανθῆναι
participle m κτείνᾱς κτανθείς
f κτείνᾱσᾰ κτανθεῖσᾰ
n κτεῖνᾰν κτανθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κτᾰ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative κτᾰ́θην κτᾰ́θης κτᾰ́θη κτᾰ́θητον κτᾰθήτην κτᾰ́θημεν κτᾰ́θητε κτᾰ́θησᾰν
subjunctive ῶ ῇς ῇ ῆτον ῆτον ῶμεν ῆτε ῶσῐ(ν)
optative είην είης είη εῖτον,
είητον		 είτην,
ειήτην		 εῖμεν,
είημεν		 εῖτε,
είητε		 εῖεν,
είησᾰν
imperative   ῆτῐ ήτω ῆτον ήτων   ῆτε έντων
passive
infinitive ῆναι
participle m είς
f εῖσᾰ
n έν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκτᾰνον, ἐκτᾰ́νην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκτᾰνον ἔκτᾰνες ἔκτᾰνε(ν) ἐκτᾰ́νετον ἐκτᾰνέτην ἐκτᾰ́νομεν ἐκτᾰ́νετε ἔκτᾰνον
subjunctive κτᾰ́νω κτᾰ́νῃς κτᾰ́νῃ κτᾰ́νητον κτᾰ́νητον κτᾰ́νωμεν κτᾰ́νητε κτᾰ́νωσῐ(ν)
optative κτᾰ́νοιμῐ κτᾰ́νοις κτᾰ́νοι κτᾰ́νοιτον κτᾰνοίτην κτᾰ́νοιμεν κτᾰ́νοιτε κτᾰ́νοιεν
imperative   κτᾰ́νε κτᾰνέτω κτᾰ́νετον κτᾰνέτων   κτᾰ́νετε κτᾰνόντων
passive indicative ἐκτᾰ́νην ἐκτᾰ́νης ἐκτᾰ́νη ἐκτᾰ́νητον ἐκτᾰνήτην ἐκτᾰ́νημεν ἐκτᾰ́νητε ἐκτᾰ́νησᾰν
subjunctive κτᾰνῶ κτᾰνῇς κτᾰνῇ κτᾰνῆτον κτᾰνῆτον κτᾰνῶμεν κτᾰνῆτε κτᾰνῶσῐ(ν)
optative κτᾰνείην κτᾰνείης κτᾰνείη κτᾰνεῖτον,
κτᾰνείητον		 κτᾰνείτην,
κτᾰνειήτην		 κτᾰνεῖμεν,
κτᾰνείημεν		 κτᾰνεῖτε,
κτᾰνείητε		 κτᾰνεῖεν,
κτᾰνείησᾰν
imperative   κτᾰ́νηθῐ κτᾰνήτω κτᾰ́νητον κτᾰνήτων   κτᾰ́νητε κτᾰνέντων
active passive
infinitive κτᾰνεῖν κτᾰνῆναι
participle m κτᾰνών κτᾰνείς
f κτᾰνοῦσᾰ κτᾰνεῖσᾰ
n κτᾰνόν κτᾰνέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: -έκτονᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative -έκτονᾰ -έκτονᾰς -έκτονε(ν) -εκτόνᾰτον -εκτόνᾰτον -εκτόνᾰμεν -εκτόνᾰτε -εκτόνᾱσῐ(ν)
subjunctive -εκτόνω -εκτόνῃς -εκτόνῃ -εκτόνητον -εκτόνητον -εκτόνωμεν -εκτόνητε -εκτόνωσῐ(ν)
optative -εκτόνοιμῐ,
-εκτονοίην		 -εκτόνοις,
-εκτονοίης		 -εκτόνοι,
-εκτονοίη		 -εκτόνοιτον -εκτονοίτην -εκτόνοιμεν -εκτόνοιτε -εκτόνοιεν
imperative   -έκτονε -εκτονέτω -εκτόνετον -εκτονέτων   -εκτόνετε -εκτονόντων
active
infinitive -εκτονέναι
participle m -εκτονώς
f -εκτονυῖᾰ
n -εκτονός
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: -εκτονήκειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative -εκτονήκειν,
-εκτονήκη		 -εκτονήκεις,
-εκτονήκης		 -εκτονήκει(ν) -εκτονήκετον -εκτονηκέτην -εκτονήκεμεν -εκτονήκετε -εκτονήκεσᾰν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms
  • ἀποκτείνω (apokteínō), κατακτείνω (katakteínō), ἔπεφνον (épephnon), κατέπεφνον (katépephnon), αἱματόω (haimatóō), καταβάλλω (katabállō), δαΐζω (daḯzō), δηϊόω (dēïóō), ἐναίρω (enaírō), ἐναρίζω (enarízō), θύω (thúō), σφάζω (spházō), ἀποσφάζω (apospházō)

Derived terms
  • ἀποκτείνω (apokteínō)
  • ἐπικτείνω (epikteínō)
  • κατακτείνω (katakteínō)
  • συγκατακτείνω (sunkatakteínō)
  • προαποκτείνω (proapokteínō)
  • -κτονος (-ktonos)
    • ἀδελφοκτόνος (adelphoktónos)
    • ἀλληλοκτόνος (allēloktónos)
    • ἀνδροκτόνος (androktónos)
    • ἀνθρωποκτόνος (anthrōpoktónos)
    • αὐτοκτόνος (autoktónos)
    • βροτοκτόνος (brotoktónos)
    • μητροκτόνος (mētroktónos)
    • ξενοκτόνος (xenoktónos)
    • πατροκτόνος (patroktónos)
    • πολυκτόνος (poluktónos)
    • τυραννόκτονος (turannóktonos)

References
  • κτείνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • κτείνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • κτείνω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • κτείνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • κτείνω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.