λανθάνων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lan.tʰá.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lanˈtʰa.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lanˈθa.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lanˈθa.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lanˈθa.non/

Participle

λανθάνων • (lanthánōn) m (feminine λανθάνουσα, neuter λανθάνον); first/third declension

present active participle of λανθάνω (lanthánō)

Declension

First and third declension of λᾰνθᾰ́νων; λᾰνθᾰ́νουσᾰ; λανθάνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λᾰνθᾰ́νων lanthánōn	λᾰνθᾰ́νουσᾰ lanthánousa	λανθάνον lanthánon	λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte	λᾰνθᾰνούσᾱ lanthanoúsā	λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte	λᾰνθᾰ́νοντες lanthánontes	λᾰνθᾰ́νουσαι lanthánousai	λᾰνθᾰ́νοντᾰ lanthánonta
Genitive	λᾰνθᾰ́νοντος lanthánontos	λᾰνθᾰνούσης lanthanoúsēs	λᾰνθᾰ́νοντος lanthánontos	λᾰνθᾰνόντοιν lanthanóntoin	λᾰνθᾰνούσαιν lanthanoúsain	λᾰνθᾰνόντοιν lanthanóntoin	λᾰνθᾰνόντων lanthanóntōn	λᾰνθᾰνουσῶν lanthanousôn	λᾰνθᾰνόντων lanthanóntōn
Dative	λᾰνθᾰ́νοντῐ lanthánonti	λᾰνθᾰνούσῃ lanthanoúsēi	λᾰνθᾰ́νοντῐ lanthánonti	λᾰνθᾰνόντοιν lanthanóntoin	λᾰνθᾰνούσαιν lanthanoúsain	λᾰνθᾰνόντοιν lanthanóntoin	λᾰνθᾰ́νουσῐ / λᾰνθᾰ́νουσῐν lanthánousi(n)	λᾰνθᾰνούσαις lanthanoúsais	λᾰνθᾰ́νουσῐ / λᾰνθᾰ́νουσῐν lanthánousi(n)
Accusative	λᾰνθᾰ́νοντᾰ lanthánonta	λᾰνθᾰ́νουσᾰν lanthánousan	λανθάνον lanthánon	λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte	λᾰνθᾰνούσᾱ lanthanoúsā	λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte	λᾰνθᾰ́νοντᾰς lanthánontas	λᾰνθᾰνούσᾱς lanthanoúsās	λᾰνθᾰ́νοντᾰ lanthánonta
Vocative	λᾰνθᾰ́νων lanthánōn	λᾰνθᾰ́νουσᾰ lanthánousa	λανθάνον lanthánon	λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte	λᾰνθᾰνούσᾱ lanthanoúsā	λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte	λᾰνθᾰ́νοντες lanthánontes	λᾰνθᾰ́νουσαι lanthánousai	λᾰνθᾰ́νοντᾰ lanthánonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λᾰνθᾰνόντως lanthanóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Etymology

From Ancient Greek λανθάνων (lanthánōn), present active participle of λανθάνω (lanthánō, “escape notice”).

Pronunciation

IPA^(key): /lanˈθa.non/

Adjective

λανθάνων • (lanthánon) m (feminine λανθάνουσα, neuter λανθάνον)

latent, hidden, underlying
λανθάνουσα θερμότητα ― lanthánousa thermótita ― latent heat

λανθάνον ταλέντο ― lanthánon talénto ― hidden talent

Declension

declension of λανθάνων

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λανθάνων	λανθάνουσα	λανθάνον	λανθάνοντες	λανθάνουσες	λανθάνοντα
genitive	λανθάνοντος	λανθάνουσας / λανθανούσης	λανθάνοντος	λανθανόντων	λανθανουσών	λανθανόντων
accusative	λανθάνοντα	λανθάνουσα	λανθάνον	λανθάνοντες	λανθάνουσες	λανθάνοντα
vocative	λανθάνων	λανθάνουσα	λανθάνον	λανθάνοντες	λανθάνουσες	λανθάνοντα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο λανθάνων, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο λανθάνων (o pio lanthánon), etc.)
notes	1. A more regular feminine genitive plural (λανθανόντων) is considered incorrect by grammarians. 2. The vocative is rare and follows the nominative.

Related terms

λανθάνω (lantháno, “to be latent”)

λανθάνων

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Declension

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Related terms

See also