μάταιος
Ancient Greek
Etymology
From μάτη (mátē, “fault, folly”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /má.tai̯.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈma.tɛ.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈma.tɛ.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈma.te.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈma.te.os/
Mark the vowel length of the ambiguous vowel ά by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]
Adjective
μάταῐος • (mátaios) m (feminine ματαίᾱ, neuter μάταῐον); first/second declension
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | μάταῐος mátaios |
ματαῐ́ᾱ mataíā |
μάταῐον mátaion |
ματαῐ́ω mataíō |
ματαῐ́ᾱ mataíā |
ματαῐ́ω mataíō |
μάταῐοι mátaioi |
μάταῐαι mátaiai |
μάταῐᾰ mátaia | |||||
Genitive | ματαῐ́ου mataíou |
ματαῐ́ᾱς mataíās |
ματαῐ́ου mataíou |
ματαῐ́οιν mataíoin |
ματαῐ́αιν mataíain |
ματαῐ́οιν mataíoin |
ματαῐ́ων mataíōn |
ματαῐ́ων mataíōn |
ματαῐ́ων mataíōn | |||||
Dative | ματαῐ́ῳ mataíōi |
ματαῐ́ᾳ mataíāi |
ματαῐ́ῳ mataíōi |
ματαῐ́οιν mataíoin |
ματαῐ́αιν mataíain |
ματαῐ́οιν mataíoin |
ματαῐ́οις mataíois |
ματαῐ́αις mataíais |
ματαῐ́οις mataíois | |||||
Accusative | μάταῐον mátaion |
ματαῐ́ᾱν mataíān |
μάταῐον mátaion |
ματαῐ́ω mataíō |
ματαῐ́ᾱ mataíā |
ματαῐ́ω mataíō |
ματαῐ́ους mataíous |
ματαῐ́ᾱς mataíās |
μάταῐᾰ mátaia | |||||
Vocative | μάταῐε mátaie |
ματαῐ́ᾱ mataíā |
μάταῐον mátaion |
ματαῐ́ω mataíō |
ματαῐ́ᾱ mataíā |
ματαῐ́ω mataíō |
μάταῐοι mátaioi |
μάταῐαι mátaiai |
μάταῐᾰ mátaia | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ματαῐ́ως mataíōs |
ματαῐότερος mataióteros |
ματαῐότᾰτος mataiótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
Derived terms
- ματᾴζω (matā́izō)
- ματαιοβαστάκτης (mataiobastáktēs)
- ματαιόκομπος (mataiókompos)
- ματαιοκοπία (mataiokopía)
- ματαιολογέω (mataiologéō)
- ματαιολογία (mataiología)
- ματαιολόγος (mataiológos)
- ματαιολοιχός (mataioloikhós)
- ματαιομοχθέω (mataiomokhthéō)
- ματαιοποιός (mataiopoiós)
- ματαιοπονέω (mataioponéō)
- ματαιοπόνημα (mataiopónēma)
- ματαιοπονία (mataioponía)
- ματαιοπόνος (mataiopónos)
- ματαιοπραγέω (mataiopragéō)
- ματαιοπώγων (mataiopṓgōn)
- ματαιοσύνη (mataiosúnē)
- ματαιότεκνος (mataióteknos)
- ματαιοτεχνία (mataiotekhnía)
- ματαιότης (mataiótēs)
- ματαιουργός (mataiourgós)
- ματαιόφημος (mataióphēmos)
- ματαιοφρονέω (mataiophronéō)
- ματαιοφροσύνη (mataiophrosúnē)
- ματαιόφρων (mataióphrōn)
- ματαιοφωνία (mataiophōnía)
- ματαιόφωνος (mataióphōnos)
- ματαιόω (mataióō)
Further reading
- μάταιος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μάταιος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- μάταιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
Etymology
From Ancient Greek μάταιος (mátaios)
Adjective
μάταιος • (mátaios) m (feminine μάταιη, neuter μάταιο)
- futile, purposeless, pointless, in vain
Declension
declension of μάταιος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | μάταιος | μάταιη | μάταιο | μάταιοι | μάταιες | μάταια |
genitive | μάταιου | μάταιης | μάταιου | μάταιων | μάταιων | μάταιων |
accusative | μάταιο | μάταιη | μάταιο | μάταιους | μάταιες | μάταια |
vocative | μάταιε | μάταιη | μάταιο | μάταιοι | μάταιες | μάταια |
derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο μάταιος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο μάταιος (o pio mátaios), etc.) |
degrees of comparison by suffixation
comparative | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ματαιότερος | ματαιότερη | ματαιότερο | ματαιότεροι | ματαιότερες | ματαιότερα |
genitive | ματαιότερου | ματαιότερης | ματαιότερου | ματαιότερων | ματαιότερων | ματαιότερων |
accusative | ματαιότερο | ματαιότερη | ματαιότερο | ματαιότερους | ματαιότερες | ματαιότερα |
vocative | ματαιότερε | ματαιότερη | ματαιότερο | ματαιότεροι | ματαιότερες | ματαιότερα |
derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ματαιότερος", etc) | |||||
absolute superlative | singular | plural | ||||
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ματαιότατος | ματαιότατη | ματαιότατο | ματαιότατοι | ματαιότατες | ματαιότατα |
genitive | ματαιότατου | ματαιότατης | ματαιότατου | ματαιότατων | ματαιότατων | ματαιότατων |
accusative | ματαιότατο | ματαιότατη | ματαιότατο | ματαιότατους | ματαιότατες | ματαιότατα |
vocative | ματαιότατε | ματαιότατη | ματαιότατο | ματαιότατοι | ματαιότατες | ματαιότατα |
Related terms
- ματαιότης (mataiótis)
- ματαιότητα (mataiótita)
See also
- άχρηστος (áchristos, “useless, ineffective”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.