μοναδικός

Greek

Adjective

μοναδικός • (monadikós) m (feminine μοναδική, neuter μοναδικό)

  1. unique, sole

Declension
declension of μοναδικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μοναδικός μοναδική μοναδικό μοναδικοί μοναδικές μοναδικά
genitive μοναδικού μοναδικής μοναδικού μοναδικών μοναδικών μοναδικών
accusative μοναδικό μοναδική μοναδικό μοναδικούς μοναδικές μοναδικά
vocative μοναδικέ μοναδική μοναδικό μοναδικοί μοναδικές μοναδικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.