μόνιμος

Greek

Etymology

From Ancient Greek μόνιμος (mónimos); equivalent to μένω (méno) +‎ -ιμος (-imos).

Adjective

μόνιμος • (mónimos) m (feminine μόνιμη, neuter μόνιμο)

(military) regular, standing (of an army)
permanent, constant

Declension

declension of μόνιμος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μόνιμος	μόνιμη	μόνιμο	μόνιμοι	μόνιμες	μόνιμα
genitive	μόνιμου	μόνιμης	μόνιμου	μόνιμων	μόνιμων	μόνιμων
accusative	μόνιμο	μόνιμη	μόνιμο	μόνιμους	μόνιμες	μόνιμα
vocative	μόνιμε	μόνιμη	μόνιμο	μόνιμοι	μόνιμες	μόνιμα

Related terms

μόνιμος λοχίας m (mónimos lochías, “regular sergeant”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.