νίζω

Ancient Greek

Alternative forms

νίπτω (níptō, backformation from the aorist)

Etymology

From Proto-Hellenic *niďďō, from Proto-Indo-European *nigʷ-ye-, from *neygʷ- (“to wash”). Compare Proto-Germanic *nikwes, Old English nicor, Modern German Nix.

Verb

νίζω • (nízō)

to wash the hands or feet of another
to purge, cleanse
to wash off

Inflection

Present: νῐ́ζω, νῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῐ́ζω	νῐ́ζεις	νῐ́ζει	νῐ́ζετον	νῐ́ζετον	νῐ́ζομεν	νῐ́ζετε	νῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	νῐ́ζω	νῐ́ζῃς	νῐ́ζῃ	νῐ́ζητον	νῐ́ζητον	νῐ́ζωμεν	νῐ́ζητε	νῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	νῐ́ζοιμῐ	νῐ́ζοις	νῐ́ζοι	νῐ́ζοιτον	νῐζοίτην	νῐ́ζοιμεν	νῐ́ζοιτε	νῐ́ζοιεν
	imperative		νῐ́ζε	νῐζέτω	νῐ́ζετον	νῐζέτων		νῐ́ζετε	νῐζόντων
middle/ passive	indicative	νῐ́ζομαι	νῐ́ζῃ, νῐ́ζει	νῐ́ζεται	νῐ́ζεσθον	νῐ́ζεσθον	νῐζόμεθᾰ	νῐ́ζεσθε	νῐ́ζονται
	subjunctive	νῐ́ζωμαι	νῐ́ζῃ	νῐ́ζηται	νῐ́ζησθον	νῐ́ζησθον	νῐζώμεθᾰ	νῐ́ζησθε	νῐ́ζωνται
	optative	νῐζοίμην	νῐ́ζοιο	νῐ́ζοιτο	νῐ́ζοισθον	νῐζοίσθην	νῐζοίμεθᾰ	νῐ́ζοισθε	νῐ́ζοιντο
	imperative		νῐ́ζου	νῐζέσθω	νῐ́ζεσθον	νῐζέσθων		νῐ́ζεσθε	νῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		νῐ́ζειν				νῐ́ζεσθαι
participle	m	νῐ́ζων				νῐζόμενος
	f	νῐ́ζουσᾰ				νῐζομένη
	n	νῐ́ζον				νῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔνῐζον, ἐνῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔνῐζον	ἔνῐζες	ἔνῐζε(ν)	ἐνῐ́ζετον	ἐνῐζέτην	ἐνῐ́ζομεν	ἐνῐ́ζετε	ἔνῐζον
middle/ passive	indicative	ἐνῐζόμην	ἐνῐ́ζου	ἐνῐ́ζετο	ἐνῐ́ζεσθον	ἐνῐζέσθην	ἐνῐζόμεθᾰ	ἐνῐ́ζεσθε	ἐνῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: νῐ́ψω, νῐ́ψομαι, νῐφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῐ́ψω	νῐ́ψεις	νῐ́ψει	νῐ́ψετον	νῐ́ψετον	νῐ́ψομεν	νῐ́ψετε	νῐ́ψουσῐ(ν)
active	optative	νῐ́ψοιμῐ	νῐ́ψοις	νῐ́ψοι	νῐ́ψοιτον	νῐψοίτην	νῐ́ψοιμεν	νῐ́ψοιτε	νῐ́ψοιεν
middle	indicative	νῐ́ψομαι	νῐ́ψῃ, νῐ́ψει	νῐ́ψεται	νῐ́ψεσθον	νῐ́ψεσθον	νῐψόμεθᾰ	νῐ́ψεσθε	νῐ́ψονται
middle	optative	νῐψοίμην	νῐ́ψοιο	νῐ́ψοιτο	νῐ́ψοισθον	νῐψοίσθην	νῐψοίμεθᾰ	νῐ́ψοισθε	νῐ́ψοιντο
passive	indicative	νῐφήσομαι	νῐφήσῃ	νῐφήσεται	νῐφήσεσθον	νῐφήσεσθον	νῐφησόμεθᾰ	νῐφήσεσθε	νῐφήσονται
passive	optative	νῐφησοίμην	νῐφήσοιο	νῐφήσοιτο	νῐφήσοισθον	νῐφησοίσθην	νῐφησοίμεθᾰ	νῐφήσοισθε	νῐφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		νῐ́ψειν			νῐ́ψεσθαι		νῐφήσεσθαι
participle	m	νῐ́ψων			νῐψόμενος		νῐφησόμενος
	f	νῐ́ψουσᾰ			νῐψομένη		νῐφησομένη
	n	νῐ́ψον			νῐψόμενον		νῐφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἕνῐψᾰ, ἑνῐψᾰ́μην, ἐνῐ́φθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἕνῐψᾰ	ἕνῐψᾰς	ἕνῐψε(ν)	ἑνῐ́ψᾰτον	ἑνῐψᾰ́την	ἑνῐ́ψᾰμεν	ἑνῐ́ψᾰτε	ἕνῐψᾰν
	subjunctive	νῐ́ψω	νῐ́ψῃς	νῐ́ψῃ	νῐ́ψητον	νῐ́ψητον	νῐ́ψωμεν	νῐ́ψητε	νῐ́ψωσῐ(ν)
	optative	νῐ́ψαιμῐ	νῐ́ψειᾰς, νῐ́ψαις	νῐ́ψειε(ν), νῐ́ψαι	νῐ́ψαιτον	νῐψαίτην	νῐ́ψαιμεν	νῐ́ψαιτε	νῐ́ψειᾰν, νῐ́ψαιεν
	imperative		νῐ́ψον	νῐψᾰ́τω	νῐ́ψᾰτον	νῐψᾰ́των		νῐ́ψᾰτε	νῐψᾰ́ντων
middle	indicative	ἑνῐψᾰ́μην	ἑνῐ́ψω	ἑνῐ́ψᾰτο	ἑνῐ́ψᾰσθον	ἑνῐψᾰ́σθην	ἑνῐψᾰ́μεθᾰ	ἑνῐ́ψᾰσθε	ἑνῐ́ψᾰντο
	subjunctive	νῐ́ψωμαι	νῐ́ψῃ	νῐ́ψηται	νῐ́ψησθον	νῐ́ψησθον	νῐψώμεθᾰ	νῐ́ψησθε	νῐ́ψωνται
	optative	νῐψαίμην	νῐ́ψαιο	νῐ́ψαιτο	νῐ́ψαισθον	νῐψαίσθην	νῐψαίμεθᾰ	νῐ́ψαισθε	νῐ́ψαιντο
	imperative		νῐ́ψαι	νῐψᾰ́σθω	νῐ́ψᾰσθον	νῐψᾰ́σθων		νῐ́ψᾰσθε	νῐψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐνῐ́φθην	ἐνῐ́φθης	ἐνῐ́φθη	ἐνῐ́φθητον	ἐνῐφθήτην	ἐνῐ́φθημεν	ἐνῐ́φθητε	ἐνῐ́φθησᾰν
	subjunctive	νῐφθῶ	νῐφθῇς	νῐφθῇ	νῐφθῆτον	νῐφθῆτον	νῐφθῶμεν	νῐφθῆτε	νῐφθῶσῐ(ν)
	optative	νῐφθείην	νῐφθείης	νῐφθείη	νῐφθεῖτον, νῐφθείητον	νῐφθείτην, νῐφθειήτην	νῐφθεῖμεν, νῐφθείημεν	νῐφθεῖτε, νῐφθείητε	νῐφθεῖεν, νῐφθείησᾰν
	imperative		νῐ́φθητῐ	νῐφθήτω	νῐ́φθητον	νῐφθήτων		νῐ́φθητε	νῐφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		νῐ́ψαι			νῐ́ψᾰσθαι		νῐφθῆναι
participle	m	νῐ́ψᾱς			νῐψᾰ́μενος		νῐφθείς
	f	νῐ́ψᾱσᾰ			νῐψᾰμένη		νῐφθεῖσᾰ
	n	νῐ́ψᾰν			νῐψᾰ́μενον		νῐφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐνῐ́φην (alternative passive)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐνῐ́φην	ἐνῐ́φης	ἐνῐ́φη	ἐνῐ́φητον	ἐνῐφήτην	ἐνῐ́φημεν	ἐνῐ́φητε	ἐνῐ́φησᾰν
	subjunctive	νῐφῶ	νῐφῇς	νῐφῇ	νῐφῆτον	νῐφῆτον	νῐφῶμεν	νῐφῆτε	νῐφῶσῐ(ν)
	optative	νῐφείην	νῐφείης	νῐφείη	νῐφεῖτον, νῐφείητον	νῐφείτην, νῐφειήτην	νῐφεῖμεν, νῐφείημεν	νῐφεῖτε, νῐφείητε	νῐφεῖεν, νῐφείησᾰν
	imperative		νῐ́φηθῐ	νῐφήτω	νῐ́φητον	νῐφήτων		νῐ́φητε	νῐφέντων
							passive
infinitive							νῐφῆναι
participle	m						νῐφείς
	f						νῐφεῖσᾰ
	n						νῐφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: νένῐφᾰ, νένῐμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νένῐφᾰ	νένῐφᾰς	νένῐφε(ν)	νενῐ́φᾰτον	νενῐ́φᾰτον	νενῐ́φᾰμεν	νενῐ́φᾰτε	νενῐ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	νενῐ́φω	νενῐ́φῃς	νενῐ́φῃ	νενῐ́φητον	νενῐ́φητον	νενῐ́φωμεν	νενῐ́φητε	νενῐ́φωσῐ(ν)
	optative	νενῐ́φοιμῐ, νενῐφοίην	νενῐ́φοις, νενῐφοίης	νενῐ́φοι, νενῐφοίη	νενῐ́φοιτον	νενῐφοίτην	νενῐ́φοιμεν	νενῐ́φοιτε	νενῐ́φοιεν
	imperative		νένῐφε	νενῐφέτω	νενῐ́φετον	νενῐφέτων		νενῐ́φετε	νενῐφόντων
middle/ passive	indicative	νένῐμμαι	νένῐψαι	νένῐπται	νένῐφθον	νένῐφθον	νενῐ́μμεθᾰ	νένῐφθε	νενῐ́φᾰται
	subjunctive	νενῐμμένος ὦ	νενῐμμένος ᾖς	νενῐμμένος ᾖ	νενῐμμένω ἦτον	νενῐμμένω ἦτον	νενῐμμένοι ὦμεν	νενῐμμένοι ἦτε	νενῐμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	νενῐμμένος εἴην	νενῐμμένος εἴης	νενῐμμένος εἴη	νενῐμμένοι εἴητον/εἶτον	νενῐμμένω εἰήτην/εἴτην	νενῐμμένοι εἴημεν/εἶμεν	νενῐμμένοι εἴητε/εἶτε	νενῐμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		νένῐψο	νενῐ́φθω	νένῐφθον	νενῐ́φθων		νένῐφθε	νενῐ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		νενῐφέναι				νενῐ́φθαι
participle	m	νενῐφώς				νενῐμμένος
	f	νενῐφυῖᾰ				νενῐμμένη
	n	νενῐφός				νενῐμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐνενῐ́φειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνενῐ́φειν, ἐνενῐ́φη	ἐνενῐ́φεις, ἐνενῐ́φης	ἐνενῐ́φει(ν)	ἐνενῐ́φετον	ἐνενῐφέτην	ἐνενῐ́φεμεν	ἐνενῐ́φετε	ἐνενῐ́φεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀπονίζω (aponízō)
ἐναπονίζω (enaponízō)
ἐκνίζω (eknízō)

Related terms

χέρνιψ (khérnips)

References

νίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
νίζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
νίζω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
νίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
νίζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.