οδοντο-

• οδοντό- (odontó-)
• οδοντ- (odont-)

From Ancient Greek ὀδών (odṓn).

• IPA^(key): /ˈoðondo/

οδοντο- • (odonto-)

1. added before a noun, adjective or verb to create words that indicate something related to teeth:

   ‎οδοντο- (odonto-) + ‎ιατρός (iatrós, “doctor”) → ‎οδοντίατρος (odontíatros, “dentist”)

   ‎οδοντο- (odonto-) + ‎πάστα (pásta, “paste”) → ‎οδοντόπαστα (odontópasta, “toothpaste”)

   ‎οδοντο- (odonto-) + ‎κρέμα (kréma, “cream”) → ‎οδοντόπαστα (odontópasta, “toothpaste”)

   ‎οδοντο- (odonto-) + ‎βούρτσα (voúrtsa, “brush”) → ‎οδοντόβουρτσα (odontóvourtsa, “toothbrush”)

   ‎οδοντο- (odonto-) + ‎στοίχος (stoíchos, “line, order”) → ‎οδοντοστοιχία (odontostoichía, “dentition, dentures”)

   ‎οδοντο- (odonto-) + ‎-φόρος (-fóros, “-ed, -bearing”) → ‎οδοντοφόρος (odontofóros, “toothed”)