ουσιαστικό

Greek

Alternative forms

οὐσιαστικόν (oὐsiastikón)

Etymology

Semantic loan from French substantif.

Pronunciation

IPA^(key): [usiastiˈkɔ]
Hyphenation: ου‧σι‧α‧στι‧κό

Noun

ουσιαστικό • (ousiastikó) n (plural ουσιαστικά)

(grammar) substantive, noun (sensu stricto)

Declension

declension of ουσιαστικό

	singular	plural
nominative	ουσιαστικό •	ουσιαστικά •
genitive	ουσιαστικού •	ουσιαστικών •
accusative	ουσιαστικό •	ουσιαστικά •
vocative	ουσιαστικό •	ουσιαστικά •

Hypernyms

(noun): όνομα n (ónoma, “name, noun (sensu lato)”)

Related terms

ουσιαστικοποιώ (ousiastikopoió, “substantivise”)

Further reading

ουσιαστικό on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.