όνομα

See also: ὄνομα

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὄνομα (ónoma), from Proto-Indo-European *h₁nómn̥.

Pronunciation

IPA^(key): [ˈo̞no̞ˌma]
Hyphenation: ό‧νο‧μα

Noun

όνομα • (ónoma) n (plural ονόματα)

name
Το όνομά μου είναι Σαμ. ― To ónomá mou eínai Sam. ― My name is Sam.
(figuratively) name, reputation
το καλό όνομα της εταιρείας ― to kaló ónoma tis etaireías ― the company's good name
(grammar) noun (sensu lato), a word class including substantives (nouns, sensu stricto) and adjectives

Declension

declension of όνομα

	singular	plural
nominative	όνομα •	ονόματα •
genitive	ονόματος •	ονομάτων •
accusative	όνομα •	ονόματα •
vocative	όνομα •	ονόματα •

Hyponyms

(grammar): ουσιαστικό n (ousiastikó, “noun”)
(grammar): επίθετο n (epítheto, “adjective”)

Related terms

ονομάζω (onomázo, “tο name, to call”)
ονομασία f (onomasía, “naming”)
πρώτο όνομα n (próto ónoma, “first name”)
βαπτιστικό όνομα n (vaptistikó ónoma, “Christian name”)
μεγάλο όνομα n (megálo ónoma, “surname, family name”)
μικρό όνομα n (mikró ónoma, “first name”)

επινοημένος (epinoïménos, “fictional”)
επώνυμο n (epónymo, “surname”)
επωνυμικός (eponymikós)
οικογενειακό όνομα n (oikogeneiakó ónoma, “family name, surname”)
παρωνύμιο n (paronýmio, “folk name”)
πατρικό όνομα n (patrikó ónoma, “maiden name”)
προσωνυμία f (prosonymía, “name, title”)
ψευδώνυμο n (psevdónymo, “alias, pseudonym”)

See also

επίθετο n (epítheto, “surname”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.