οἰκέω
Ancient Greek
Etymology
From οἶκος (oîkos, “house”) + -έω (-éō, denominative verbal suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /oi̯.ké.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /yˈkɛ.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /yˈke.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /yˈce.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /iˈce.o/
Verb
οἰκέω • (oikéō)
Inflection
Present: οἰκέω, οἰκέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | οἰκέω | οἰκέεις | οἰκέει | οἰκέετον | οἰκέετον | οἰκέομεν | οἰκέετε | οἰκέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | οἰκέω | οἰκέῃς | οἰκέῃ | οἰκέητον | οἰκέητον | οἰκέωμεν | οἰκέητε | οἰκέωσῐ(ν) | |||||
optative | οἰκέοιμῐ | οἰκέοις | οἰκέοι | οἰκέοιτον | οἰκεοίτην | οἰκέοιμεν | οἰκέοιτε | οἰκέοιεν | |||||
imperative | οἴκεε | οἰκεέτω | οἰκέετον | οἰκεέτων | οἰκέετε | οἰκεόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | οἰκέομαι | οἰκέῃ, οἰκέει |
οἰκέεται | οἰκέεσθον | οἰκέεσθον | οἰκεόμεθᾰ | οἰκέεσθε | οἰκέονται | ||||
subjunctive | οἰκέωμαι | οἰκέῃ | οἰκέηται | οἰκέησθον | οἰκέησθον | οἰκεώμεθᾰ | οἰκέησθε | οἰκέωνται | |||||
optative | οἰκεοίμην | οἰκέοιο | οἰκέοιτο | οἰκέοισθον | οἰκεοίσθην | οἰκεοίμεθᾰ | οἰκέοισθε | οἰκέοιντο | |||||
imperative | οἰκέου | οἰκεέσθω | οἰκέεσθον | οἰκεέσθων | οἰκέεσθε | οἰκεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | οἰκέειν | οἰκέεσθαι | |||||||||||
participle | m | οἰκέων | οἰκεόμενος | ||||||||||
f | οἰκέουσᾰ | οἰκεομένη | |||||||||||
n | οἰκέον | οἰκεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Present: οἰκῶ, οἰκοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | οἰκῶ | οἰκεῖς | οἰκεῖ | οἰκεῖτον | οἰκεῖτον | οἰκοῦμεν | οἰκεῖτε | οἰκοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | οἰκῶ | οἰκῇς | οἰκῇ | οἰκῆτον | οἰκῆτον | οἰκῶμεν | οἰκῆτε | οἰκῶσῐ(ν) | |||||
optative | οἰκοίην, οἰκοῖμῐ |
οἰκοίης, οἰκοῖς |
οἰκοίη, οἰκοῖ |
οἰκοῖτον, οἰκοίητον |
οἰκοίτην, οἰκοιήτην |
οἰκοῖμεν, οἰκοίημεν |
οἰκοῖτε, οἰκοίητε |
οἰκοῖεν, οἰκοίησᾰν | |||||
imperative | οἴκει | οἰκείτω | οἰκεῖτον | οἰκείτων | οἰκεῖτε | οἰκούντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | οἰκοῦμαι | οἰκεῖ, οἰκῇ |
οἰκεῖται | οἰκεῖσθον | οἰκεῖσθον | οἰκούμεθᾰ | οἰκεῖσθε | οἰκοῦνται | ||||
subjunctive | οἰκῶμαι | οἰκῇ | οἰκῆται | οἰκῆσθον | οἰκῆσθον | οἰκώμεθᾰ | οἰκῆσθε | οἰκῶνται | |||||
optative | οἰκοίμην | οἰκοῖο | οἰκοῖτο | οἰκοῖσθον | οἰκοίσθην | οἰκοίμεθᾰ | οἰκοῖσθε | οἰκοῖντο | |||||
imperative | οἰκοῦ | οἰκείσθω | οἰκεῖσθον | οἰκείσθων | οἰκεῖσθε | οἰκείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | οἰκεῖν | οἰκεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | οἰκῶν | οἰκούμενος | ||||||||||
f | οἰκοῦσᾰ | οἰκουμένη | |||||||||||
n | οἰκοῦν | οἰκούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | οἰκείω | οἰκείεις | οἰκείει | οἰκείετον | οἰκείετον | οἰκείομεν | οἰκείετε | οἰκείουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | οἰκείω, οἰκείωμῐ |
οἰκείῃς, οἰκείῃσθᾰ |
οἰκείῃ, οἰκείῃσῐ |
οἰκείητον | οἰκείητον | οἰκείωμεν | οἰκείητε | οἰκείωσῐ(ν) | |||||
optative | οἰκείοιμῐ | οἰκείοισ(θᾰ) | οἰκείοι | οἰκείοιτον | οἰκειοίτην | οἰκείοιμεν | οἰκείοιτε | οἰκείοιεν | |||||
imperative | οἴκειε | οἰκειέτω | οἰκείετον | οἰκειέτων | οἰκείετε | οἰκειόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | οἰκείομαι | οἰκείεαι | οἰκείεται | οἰκείεσθον | οἰκείεσθον | οἰκειόμε(σ)θᾰ | οἰκείεσθε | οἰκείονται | ||||
subjunctive | οἰκείωμαι, οἰκειώμαιμῐ |
οἰκείηαι, οἰκείηαι |
οἰκείηται, οἰκειήταισῐ |
οἰκείησθον | οἰκείησθον | οἰκειώμε(σ)θᾰ | οἰκείησθε | οἰκείωνται | |||||
optative | οἰκειοίμην | οἰκείοιο | οἰκείοιτο | οἰκείοισθον | οἰκειοίσθην | οἰκειοίμε(σ)θᾰ | οἰκείοισθε | οἰκειοίᾰτο | |||||
imperative | οἰκείεο | οἰκειέσθω | οἰκείεσθον | οἰκειέσθων | οἰκείεσθε | οἰκειέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | οἰκείειν/οἰκειέμεν(αι)/οἰκειμέναι | οἰκείεσθαι | |||||||||||
participle | m | οἰκείων | οἰκειόμενος | ||||||||||
f | οἰκείουσᾰ | οἰκειομένη | |||||||||||
n | οἰκεῖον | οἰκειόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ᾤκεον, ᾠκεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ᾤκεον | ᾤκεες | ᾤκεε(ν) | ᾠκέετον | ᾠκεέτην | ᾠκέομεν | ᾠκέετε | ᾤκεον | ||||
middle/ passive |
indicative | ᾠκεόμην | ᾠκέου | ᾠκέετο | ᾠκέεσθον | ᾠκεέσθην | ᾠκεόμεθᾰ | ᾠκέεσθε | ᾠκέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ᾤκουν, ᾠκούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ᾤκουν | ᾤκεις | ᾤκει | ᾠκεῖτον | ᾠκείτην | ᾠκοῦμεν | ᾠκεῖτε | ᾤκουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ᾠκούμην | ᾠκοῦ | ᾠκεῖτο | ᾠκεῖσθον | ᾠκείσθην | ᾠκούμεθᾰ | ᾠκεῖσθε | ᾠκοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: οἴκεον, οἰκεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | οἴκεον | οἴκεες | οἴκεε(ν) | οἰκέετον | οἰκεέτην | οἰκέομεν | οἰκέετε | οἴκεον | ||||
middle/ passive |
indicative | οἰκεόμην | οἰκέου | οἰκέετο | οἰκέεσθον | οἰκεέσθην | οἰκεόμεθᾰ | οἰκέεσθε | οἰκέοντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: οἴκευν, οἰκεύμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | οἴκευν | οἴκεις | οἴκει | οἰκεῖτον | οἰκείτην | οἰκεῦμεν | οἰκεῖτε | οἴκευν | ||||
middle/ passive |
indicative | οἰκεύμην | οἰκεῦ | οἰκεῖτο | οἰκεῖσθον | οἰκείσθην | οἰκεύμεθᾰ | οἰκεῖσθε | οἰκεῦντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: οἰκήσω, οἰκήσομαι, οἰκηθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | οἰκήσω | οἰκήσεις | οἰκήσει | οἰκήσετον | οἰκήσετον | οἰκήσομεν | οἰκήσετε | οἰκήσουσῐ(ν) | ||||
optative | οἰκήσοιμῐ | οἰκήσοις | οἰκήσοι | οἰκήσοιτον | οἰκησοίτην | οἰκήσοιμεν | οἰκήσοιτε | οἰκήσοιεν | |||||
middle | indicative | οἰκήσομαι | οἰκήσῃ, οἰκήσει |
οἰκήσεται | οἰκήσεσθον | οἰκήσεσθον | οἰκησόμεθᾰ | οἰκήσεσθε | οἰκήσονται | ||||
optative | οἰκησοίμην | οἰκήσοιο | οἰκήσοιτο | οἰκήσοισθον | οἰκησοίσθην | οἰκησοίμεθᾰ | οἰκήσοισθε | οἰκήσοιντο | |||||
passive | indicative | οἰκηθήσομαι | οἰκηθήσῃ | οἰκηθήσεται | οἰκηθήσεσθον | οἰκηθήσεσθον | οἰκηθησόμεθᾰ | οἰκηθήσεσθε | οἰκηθήσονται | ||||
optative | οἰκηθησοίμην | οἰκηθήσοιο | οἰκηθήσοιτο | οἰκηθήσοισθον | οἰκηθησοίσθην | οἰκηθησοίμεθᾰ | οἰκηθήσοισθε | οἰκηθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | οἰκήσειν | οἰκήσεσθαι | οἰκηθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | οἰκήσων | οἰκησόμενος | οἰκηθησόμενος | |||||||||
f | οἰκήσουσᾰ | οἰκησομένη | οἰκηθησομένη | ||||||||||
n | οἰκῆσον | οἰκησόμενον | οἰκηθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ᾤκησᾰ, ᾠκησᾰ́μην, ᾠκήθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ᾤκησᾰ | ᾤκησᾰς | ᾤκησε(ν) | ᾠκήσᾰτον | ᾠκησᾰ́την | ᾠκήσᾰμεν | ᾠκήσᾰτε | ᾤκησᾰν | ||||
subjunctive | οἰκήσω | οἰκήσῃς | οἰκήσῃ | οἰκήσητον | οἰκήσητον | οἰκήσωμεν | οἰκήσητε | οἰκήσωσῐ(ν) | |||||
optative | οἰκήσαιμῐ | οἰκήσειᾰς, οἰκήσαις |
οἰκήσειε(ν), οἰκήσαι |
οἰκήσαιτον | οἰκησαίτην | οἰκήσαιμεν | οἰκήσαιτε | οἰκήσειᾰν, οἰκήσαιεν | |||||
imperative | οἴκησον | οἰκησᾰ́τω | οἰκήσᾰτον | οἰκησᾰ́των | οἰκήσᾰτε | οἰκησᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ᾠκησᾰ́μην | ᾠκήσω | ᾠκήσᾰτο | ᾠκήσᾰσθον | ᾠκησᾰ́σθην | ᾠκησᾰ́μεθᾰ | ᾠκήσᾰσθε | ᾠκήσᾰντο | ||||
subjunctive | οἰκήσωμαι | οἰκήσῃ | οἰκήσηται | οἰκήσησθον | οἰκήσησθον | οἰκησώμεθᾰ | οἰκήσησθε | οἰκήσωνται | |||||
optative | οἰκησαίμην | οἰκήσαιο | οἰκήσαιτο | οἰκήσαισθον | οἰκησαίσθην | οἰκησαίμεθᾰ | οἰκήσαισθε | οἰκήσαιντο | |||||
imperative | οἴκησαι | οἰκησᾰ́σθω | οἰκήσᾰσθον | οἰκησᾰ́σθων | οἰκήσᾰσθε | οἰκησᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ᾠκήθην | ᾠκήθης | ᾠκήθη | ᾠκήθητον | ᾠκηθήτην | ᾠκήθημεν | ᾠκήθητε | ᾠκήθησᾰν | ||||
subjunctive | οἰκηθῶ | οἰκηθῇς | οἰκηθῇ | οἰκηθῆτον | οἰκηθῆτον | οἰκηθῶμεν | οἰκηθῆτε | οἰκηθῶσῐ(ν) | |||||
optative | οἰκηθείην | οἰκηθείης | οἰκηθείη | οἰκηθεῖτον, οἰκηθείητον |
οἰκηθείτην, οἰκηθειήτην |
οἰκηθεῖμεν, οἰκηθείημεν |
οἰκηθεῖτε, οἰκηθείητε |
οἰκηθεῖεν, οἰκηθείησᾰν | |||||
imperative | οἰκήθητῐ | οἰκηθήτω | οἰκήθητον | οἰκηθήτων | οἰκήθητε | οἰκηθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | οἰκῆσαι | οἰκήσᾰσθαι | οἰκηθῆναι | ||||||||||
participle | m | οἰκήσᾱς | οἰκησᾰ́μενος | οἰκηθείς | |||||||||
f | οἰκήσᾱσᾰ | οἰκησᾰμένη | οἰκηθεῖσᾰ | ||||||||||
n | οἰκῆσᾰν | οἰκησᾰ́μενον | οἰκηθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ᾤκηκᾰ, ᾤκημαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ᾤκηκᾰ | ᾤκηκᾰς | ᾤκηκε(ν) | ᾠκήκᾰτον | ᾠκήκᾰτον | ᾠκήκᾰμεν | ᾠκήκᾰτε | ᾠκήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ᾠκήκω | ᾠκήκῃς | ᾠκήκῃ | ᾠκήκητον | ᾠκήκητον | ᾠκήκωμεν | ᾠκήκητε | ᾠκήκωσῐ(ν) | |||||
optative | ᾠκήκοιμῐ, ᾠκηκοίην |
ᾠκήκοις, ᾠκηκοίης |
ᾠκήκοι, ᾠκηκοίη |
ᾠκήκοιτον | ᾠκηκοίτην | ᾠκήκοιμεν | ᾠκήκοιτε | ᾠκήκοιεν | |||||
imperative | ᾤκηκε | ᾠκηκέτω | ᾠκήκετον | ᾠκηκέτων | ᾠκήκετε | ᾠκηκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ᾤκημαι | ᾤκησαι | ᾤκηται | ᾤκησθον | ᾤκησθον | ᾠκήμεθᾰ | ᾤκησθε | ᾤκηνται | ||||
subjunctive | ᾠκημένος ὦ | ᾠκημένος ᾖς | ᾠκημένος ᾖ | ᾠκημένω ἦτον | ᾠκημένω ἦτον | ᾠκημένοι ὦμεν | ᾠκημένοι ἦτε | ᾠκημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ᾠκημένος εἴην | ᾠκημένος εἴης | ᾠκημένος εἴη | ᾠκημένοι εἴητον/εἶτον | ᾠκημένω εἰήτην/εἴτην | ᾠκημένοι εἴημεν/εἶμεν | ᾠκημένοι εἴητε/εἶτε | ᾠκημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ᾤκησο | ᾠκήσθω | ᾤκησθον | ᾠκήσθων | ᾤκησθε | ᾠκήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ᾠκηκέναι | ᾠκῆσθαι | |||||||||||
participle | m | ᾠκηκώς | ᾠκημένος | ||||||||||
f | ᾠκηκυῖᾰ | ᾠκημένη | |||||||||||
n | ᾠκηκός | ᾠκημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Synonyms
- οἰκετεύω (oiketeúō)
Derived terms
- ἄγροικος (ágroikos)
- ἀντοικέω (antoikéō)
- ἀποικέω (apoikéō)
- δῐοικέω (dioikéō)
- εἰσοικέω (eisoikéō)
- ἐμβρύοικος (embrúoikos)
- ἐνοικέω (enoikéō)
- ἐξοικέω (exoikéō)
- ἐποικέω (epoikéō)
- κᾰτοικέω (katoikéō)
- μετοικέω (metoikéō)
- πᾰροικέω (paroikéō)
- περιοικέω (perioikéō)
- προοικέω (prooikéō)
- προσοικέω (prosoikéō)
- σῠνοικέω (sunoikéō)
- ὑπεροικέω (huperoikéō)
- ὑποικέω (hupoikéō)
Related terms
References
- οἰκέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- οἰκέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- οἰκέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- οἰκέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- οἰκέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- οἰκέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G3611 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.