πέσσω

Ancient Greek

Alternative forms

πέττω (péttō) – Attic
πέπτω (péptō) – Attic

Etymology

From Proto-Hellenic *péťťō, from Proto-Indo-European *pékʷ-ye-, from *pekʷ-. The alternative present stem πέπτω (péptō) apparently comes from analogy with the root-stem πεπ- (pep-) < *pekʷ-. Cognates include Latin coquō (English cook), Sanskrit पचति (pacati), Avestan 𐬞𐬀𐬗𐬀𐬌𐬙𐬌‎ (pačaiti), and Albanian pjek.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pés.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpɛs.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpes.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpes.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.so/

Verb

πέσσω • (péssō)

I soften, ripen
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 780b.10
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Problems 944a.13
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 7.119
I boil, cook, bake
- 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 505
- 421 BCE, Aristophanes, Peace 869
- 388 BCE, Aristophanes, Plutus 1136
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.160
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.37
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.137
- 380 BCE, Plato, The Republic 372b
I digest
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 718b.21
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 762a.15
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 381b.12
- 350 BCE, Aristotle, Parts of Animals 677b.31
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Ancient Medicine 11
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Eumenes 11
(figuratively) I brood
- 300 BCE – 250 BCE, Apollonius of Rhodes, Argonautica 1.283
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 4.513
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 8.513
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 9.565
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 24.617
- 340 BCE – 285 BCE, Philitas, Collected Works 1
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 4.186
1. (of diseases)
  - 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, περὶ διαίτης ὀξέων 42

Inflection

Present: πέσσω, πέσσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέσσω	πέσσεις	πέσσει	πέσσετον	πέσσετον	πέσσομεν	πέσσετε	πέσσουσῐ(ν)
	subjunctive	πέσσω	πέσσῃς	πέσσῃ	πέσσητον	πέσσητον	πέσσωμεν	πέσσητε	πέσσωσῐ(ν)
	optative	πέσσοιμῐ	πέσσοις	πέσσοι	πέσσοιτον	πεσσοίτην	πέσσοιμεν	πέσσοιτε	πέσσοιεν
	imperative		πέσσε	πεσσέτω	πέσσετον	πεσσέτων		πέσσετε	πεσσόντων
middle/ passive	indicative	πέσσομαι	πέσσῃ, πέσσει	πέσσεται	πέσσεσθον	πέσσεσθον	πεσσόμεθᾰ	πέσσεσθε	πέσσονται
	subjunctive	πέσσωμαι	πέσσῃ	πέσσηται	πέσσησθον	πέσσησθον	πεσσώμεθᾰ	πέσσησθε	πέσσωνται
	optative	πεσσοίμην	πέσσοιο	πέσσοιτο	πέσσοισθον	πεσσοίσθην	πεσσοίμεθᾰ	πέσσοισθε	πέσσοιντο
	imperative		πέσσου	πεσσέσθω	πέσσεσθον	πεσσέσθων		πέσσεσθε	πεσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πέσσειν				πέσσεσθαι
participle	m	πέσσων				πεσσόμενος
	f	πέσσουσᾰ				πεσσομένη
	n	πέσσον				πεσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: πέττω, πέττομαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέττω	πέττεις	πέττει	πέττετον	πέττετον	πέττομεν	πέττετε	πέττουσῐ(ν)
	subjunctive	πέττω	πέττῃς	πέττῃ	πέττητον	πέττητον	πέττωμεν	πέττητε	πέττωσῐ(ν)
	optative	πέττοιμῐ	πέττοις	πέττοι	πέττοιτον	πεττοίτην	πέττοιμεν	πέττοιτε	πέττοιεν
	imperative		πέττε	πεττέτω	πέττετον	πεττέτων		πέττετε	πεττόντων
middle/ passive	indicative	πέττομαι	πέττῃ, πέττει	πέττεται	πέττεσθον	πέττεσθον	πεττόμεθᾰ	πέττεσθε	πέττονται
	subjunctive	πέττωμαι	πέττῃ	πέττηται	πέττησθον	πέττησθον	πεττώμεθᾰ	πέττησθε	πέττωνται
	optative	πεττοίμην	πέττοιο	πέττοιτο	πέττοισθον	πεττοίσθην	πεττοίμεθᾰ	πέττοισθε	πέττοιντο
	imperative		πέττου	πεττέσθω	πέττεσθον	πεττέσθων		πέττεσθε	πεττέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πέττειν				πέττεσθαι
participle	m	πέττων				πεττόμενος
	f	πέττουσᾰ				πεττομένη
	n	πέττον				πεττόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: πέπτω, πέπτομαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπτω	πέπτεις	πέπτει	πέπτετον	πέπτετον	πέπτομεν	πέπτετε	πέπτουσῐ(ν)
	subjunctive	πέπτω	πέπτῃς	πέπτῃ	πέπτητον	πέπτητον	πέπτωμεν	πέπτητε	πέπτωσῐ(ν)
	optative	πέπτοιμῐ	πέπτοις	πέπτοι	πέπτοιτον	πεπτοίτην	πέπτοιμεν	πέπτοιτε	πέπτοιεν
	imperative		πέπτε	πεπτέτω	πέπτετον	πεπτέτων		πέπτετε	πεπτόντων
middle/ passive	indicative	πέπτομαι	πέπτῃ, πέπτει	πέπτεται	πέπτεσθον	πέπτεσθον	πεπτόμεθᾰ	πέπτεσθε	πέπτονται
	subjunctive	πέπτωμαι	πέπτῃ	πέπτηται	πέπτησθον	πέπτησθον	πεπτώμεθᾰ	πέπτησθε	πέπτωνται
	optative	πεπτοίμην	πέπτοιο	πέπτοιτο	πέπτοισθον	πεπτοίσθην	πεπτοίμεθᾰ	πέπτοισθε	πέπτοιντο
	imperative		πέπτου	πεπτέσθω	πέπτεσθον	πεπτέσθων		πέπτεσθε	πεπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πέπτειν				πέπτεσθαι
participle	m	πέπτων				πεπτόμενος
	f	πέπτουσᾰ				πεπτομένη
	n	πέπτον				πεπτόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπεσσον, ἐπεσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπεσσον	ἔπεσσες	ἔπεσσε(ν)	ἐπέσσετον	ἐπεσσέτην	ἐπέσσομεν	ἐπέσσετε	ἔπεσσον
middle/ passive	indicative	ἐπεσσόμην	ἐπέσσου	ἐπέσσετο	ἐπέσσεσθον	ἐπεσσέσθην	ἐπεσσόμεθᾰ	ἐπέσσεσθε	ἐπέσσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπεττον, ἐπεττόμην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπεττον	ἔπεττες	ἔπεττε(ν)	ἐπέττετον	ἐπεττέτην	ἐπέττομεν	ἐπέττετε	ἔπεττον
middle/ passive	indicative	ἐπεττόμην	ἐπέττου	ἐπέττετο	ἐπέττεσθον	ἐπεττέσθην	ἐπεττόμεθᾰ	ἐπέττεσθε	ἐπέττοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπεπτον, ἐπεπτόμην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπεπτον	ἔπεπτες	ἔπεπτε(ν)	ἐπέπτετον	ἐπεπτέτην	ἐπέπτομεν	ἐπέπτετε	ἔπεπτον
middle/ passive	indicative	ἐπεπτόμην	ἐπέπτου	ἐπέπτετο	ἐπέπτεσθον	ἐπεπτέσθην	ἐπεπτόμεθᾰ	ἐπέπτεσθε	ἐπέπτοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πέψω, πέψομαι, πεφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέψω	πέψεις	πέψει	πέψετον	πέψετον	πέψομεν	πέψετε	πέψουσῐ(ν)
active	optative	πέψοιμῐ	πέψοις	πέψοι	πέψοιτον	πεψοίτην	πέψοιμεν	πέψοιτε	πέψοιεν
middle	indicative	πέψομαι	πέψῃ, πέψει	πέψεται	πέψεσθον	πέψεσθον	πεψόμεθᾰ	πέψεσθε	πέψονται
middle	optative	πεψοίμην	πέψοιο	πέψοιτο	πέψοισθον	πεψοίσθην	πεψοίμεθᾰ	πέψοισθε	πέψοιντο
passive	indicative	πεφθήσομαι	πεφθήσῃ	πεφθήσεται	πεφθήσεσθον	πεφθήσεσθον	πεφθησόμεθᾰ	πεφθήσεσθε	πεφθήσονται
passive	optative	πεφθησοίμην	πεφθήσοιο	πεφθήσοιτο	πεφθήσοισθον	πεφθησοίσθην	πεφθησοίμεθᾰ	πεφθήσοισθε	πεφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πέψειν			πέψεσθαι		πεφθήσεσθαι
participle	m	πέψων			πεψόμενος		πεφθησόμενος
	f	πέψουσᾰ			πεψομένη		πεφθησομένη
	n	πέψον			πεψόμενον		πεφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπεψᾰ, ἐπεψᾰ́μην, ἐπέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπεψᾰ	ἔπεψᾰς	ἔπεψε(ν)	ἐπέψᾰτον	ἐπεψᾰ́την	ἐπέψᾰμεν	ἐπέψᾰτε	ἔπεψᾰν
	subjunctive	πέψω	πέψῃς	πέψῃ	πέψητον	πέψητον	πέψωμεν	πέψητε	πέψωσῐ(ν)
	optative	πέψαιμῐ	πέψειᾰς, πέψαις	πέψειε(ν), πέψαι	πέψαιτον	πεψαίτην	πέψαιμεν	πέψαιτε	πέψειᾰν, πέψαιεν
	imperative		πέψον	πεψᾰ́τω	πέψᾰτον	πεψᾰ́των		πέψᾰτε	πεψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεψᾰ́μην	ἐπέψω	ἐπέψᾰτο	ἐπέψᾰσθον	ἐπεψᾰ́σθην	ἐπεψᾰ́μεθᾰ	ἐπέψᾰσθε	ἐπέψᾰντο
	subjunctive	πέψωμαι	πέψῃ	πέψηται	πέψησθον	πέψησθον	πεψώμεθᾰ	πέψησθε	πέψωνται
	optative	πεψαίμην	πέψαιο	πέψαιτο	πέψαισθον	πεψαίσθην	πεψαίμεθᾰ	πέψαισθε	πέψαιντο
	imperative		πέψαι	πεψᾰ́σθω	πέψᾰσθον	πεψᾰ́σθων		πέψᾰσθε	πεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπέφθην	ἐπέφθης	ἐπέφθη	ἐπέφθητον	ἐπεφθήτην	ἐπέφθημεν	ἐπέφθητε	ἐπέφθησᾰν
	subjunctive	πεφθῶ	πεφθῇς	πεφθῇ	πεφθῆτον	πεφθῆτον	πεφθῶμεν	πεφθῆτε	πεφθῶσῐ(ν)
	optative	πεφθείην	πεφθείης	πεφθείη	πεφθεῖτον, πεφθείητον	πεφθείτην, πεφθειήτην	πεφθεῖμεν, πεφθείημεν	πεφθεῖτε, πεφθείητε	πεφθεῖεν, πεφθείησᾰν
	imperative		πέφθητῐ	πεφθήτω	πέφθητον	πεφθήτων		πέφθητε	πεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πέψαι			πέψᾰσθαι		πεφθῆναι
participle	m	πέψᾱς			πεψᾰ́μενος		πεφθείς
	f	πέψᾱσᾰ			πεψᾰμένη		πεφθεῖσᾰ
	n	πέψᾰν			πεψᾰ́μενον		πεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πέπεμμαι	πέπεψαι	πέπεπται	πέπεφθον	πέπεφθον	πεπέμμεθᾰ	πέπεφθε	πεπέπᾰται
	subjunctive	πεπεμμένος ὦ	πεπεμμένος ᾖς	πεπεμμένος ᾖ	πεπεμμένω ἦτον	πεπεμμένω ἦτον	πεπεμμένοι ὦμεν	πεπεμμένοι ἦτε	πεπεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπεμμένος εἴην	πεπεμμένος εἴης	πεπεμμένος εἴη	πεπεμμένοι εἴητον/εἶτον	πεπεμμένω εἰήτην/εἴτην	πεπεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπεμμένοι εἴητε/εἶτε	πεπεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπεψο	πεπέφθω	πέπεφθον	πεπέφθων		πέπεφθε	πεπέφθων
						middle/passive
infinitive						πεπέφθαι
participle	m					πεπεμμένος
	f					πεπεμμένη
	n					πεπεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

λεπάζω (lepázō)

Derived terms

ἀνᾰπέσσω (anapéssō)
ἀντῐπέσσομαι (antipéssomai)
βρᾰδύπεπτος (bradúpeptos)
ἐκπέσσω (ekpéssō)
ἐπῐπέσσω (epipéssō)
ἐσχᾰρόπεπτος (eskharópeptos)
ἡλιόπεπτος (hēliópeptos)
ἡμίπεπτος (hēmípeptos)
νεόπεπτος (neópeptos)
περιπέσσω (peripéssō)
προπέσσω (propéssō)
σῠμπέσσω (sumpéssō)
ὑπερπέσσω (huperpéssō)
φῐλάπεπτος (philápeptos)

Related terms

ἄπεπτος (ápeptos)
δύσπεπτος (dúspeptos)
εὔπεπτος (eúpeptos)
πέμμᾰ (pémma)
πεπαίνω (pepaínō)
πέπᾰνος (pépanos)
πεπασμός (pepasmós)
πέπειρος (pépeiros)
πεπτήρῐος (peptḗrios)
πεπτῐκός (peptikós)
πεπτός (peptós)
πέπτρῐᾰ (péptria)
πέπων (pépōn)
πέψῐς (pépsis)
πόπᾰνον (pópanon)

References

πέσσω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
πέσσω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
πέσσω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
πέσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
πέσσω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
πέσσω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.