παρελθόν
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pa.rel.tʰón/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pa.rɛlˈtʰon/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pa.relˈθon/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pa.relˈθon/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pa.relˈθon/
Participle
πᾰρελθόν • (parelthón)
- nominative, accusative, and vocative singular neuter of πᾰρελθών (parelthṓn)
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /parelˈθon/
- Hyphenation: πα‧ρελ‧θόν
- Homophone: παρελθών (parelthón)
Noun
παρελθόν • (parelthón) n
- past, time past
- το ιστορικό παρελθόν ― to istorikó parelthón ― the historical past
- Ο χρόνος χωρίζεται σε παρελθόν, παρόν και μέλλον. ― O chrónos chorízetai se parelthón, parón kai méllon. ― Time is divided in past, present and future.
- (figuratively derogatory) a past full of sexual experience
- Είναι γυναίκα με παρελθόν. ― Eínai gynaíka me parelthón. ― She is a woman with a past.
Declension
declension of παρελθόν
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παρελθόν • | παρελθόντα • |
| genitive | παρελθόντος • | παρελθόντων • |
| accusative | παρελθόν • | παρελθόντα • |
| vocative | παρελθόν • | παρελθόντα • |
Participle
παρελθόν • (parelthón)
- Nominative, accusative and vocative singular neuter form of παρελθών (parelthón).
- το παρελθόν έτος ― to parelthón étos ― the past year (the year that has passed)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.