πειθόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈtʰo.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈθo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈθo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈθo.me.nos/

Participle

πειθόμενος • (peithómenos) m (feminine πειθομένη, neuter πειθόμενον)

present mediopassive participle of πείθομαι (peíthomai)
ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
ô xeîn', angéllein Lakedaimoníois hóti têide keímetha toîs keínōn rhḗmasi peithómenoi.
O stranger, announce to the Lacadaemonians (Spartans) that here we lie, to their words (commands) obedient.
[epigramme for the battle of Thermopylae by Simonides of Ceos c.556‑468 b.c.e.]

Inflection

First and second declension of πειθόμενος; πειθομένη; πειθόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πειθόμενος peithómenos	πειθομένη peithoménē	πειθόμενον peithómenon	πειθομένω peithoménō	πειθομένᾱ peithoménā	πειθομένω peithoménō	πειθόμενοι peithómenoi	πειθόμεναι peithómenai	πειθόμενᾰ peithómena
Genitive	πειθομένου peithoménou	πειθομένης peithoménēs	πειθομένου peithoménou	πειθομένοιν peithoménoin	πειθομέναιν peithoménain	πειθομένοιν peithoménoin	πειθομένων peithoménōn	πειθομένων peithoménōn	πειθομένων peithoménōn
Dative	πειθομένῳ peithoménōi	πειθομένῃ peithoménēi	πειθομένῳ peithoménōi	πειθομένοιν peithoménoin	πειθομέναιν peithoménain	πειθομένοιν peithoménoin	πειθομένοις peithoménois	πειθομέναις peithoménais	πειθομένοις peithoménois
Accusative	πειθόμενον peithómenon	πειθομένην peithoménēn	πειθόμενον peithómenon	πειθομένω peithoménō	πειθομένᾱ peithoménā	πειθομένω peithoménō	πειθομένους peithoménous	πειθομένᾱς peithoménās	πειθόμενᾰ peithómena
Vocative	πειθόμενε peithómene	πειθομένη peithoménē	πειθόμενον peithómenon	πειθομένω peithoménō	πειθομένᾱ peithoménā	πειθομένω peithoménō	πειθόμενοι peithómenoi	πειθόμεναι peithómenai	πειθόμενᾰ peithómena
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Etymology

From Ancient Greek πειθόμενος (peithómenos). Present participle of πείθομαι, passive voice of πείθω (peíthō, “I persuade”).

Pronunciation

IPA^(key): /piˈθomenos/
Hyphenation: πει‧θό‧με‧νος

Participle

πειθόμενος • (peithómenos) m (feminine πειθόμενη, neuter πειθόμενο)

(formal) being convinced, being persuaded

Usage notes

Katharevousa declension as in Ancient Greek: ὁ πειθόμενος, ἡ πειθομένη, τὸ πειθόμενον.

Declension

declension of πειθόμενος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πειθόμενος	πειθόμενη	πειθόμενο	πειθόμενοι	πειθόμενες	πειθόμενα
genitive	πειθόμενου	πειθόμενης	πειθόμενου	πειθόμενων	πειθόμενων	πειθόμενων
accusative	πειθόμενο	πειθόμενη	πειθόμενο	πειθόμενους	πειθόμενες	πειθόμενα
vocative	πειθόμενε	πειθόμενη	πειθόμενο	πειθόμενοι	πειθόμενες	πειθόμενα

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.