πεισματάρης

Greek

Adjective

πεισματάρης • (peismatáris) m (feminine πεισματάρα, neuter πεισματάρικο)

  1. tenacious, persistant, dogged, stubborn

Declension
declension of πεισματάρης
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πεισματάρης πεισματάρα πεισματάρικο πεισματάρηδες πεισματάρες πεισματάρικα
genitive πεισματάρη πεισματάρας πεισματάρικου πεισματάρηδων — πεισματάρικων
accusative πεισματάρη πεισματάρα πεισματάρικο πεισματάρηδες πεισματάρες πεισματάρικα
vocative πεισματάρη πεισματάρα πεισματάρικο πεισματάρηδες πεισματάρες πεισματάρικα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο πεισματάρης, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο πεισματάρης (o pio peismatáris), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.