περιττός

Greek

Adjective

περιττός • (perittós) m (feminine περιττή, neuter περιττό)

  1. unnecessary, needless, superfluous
  2. (mathematics) odd

Declension
declension of περιττός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative περιττός περιττή περιττό περιττοί περιττές περιττά
genitive περιττού περιττής περιττού περιττών περιττών περιττών
accusative περιττό περιττή περιττό περιττούς περιττές περιττά
vocative περιττέ περιττή περιττό περιττοί περιττές περιττά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο περιττός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο περιττός (o pio perittós), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.