πιπράσκω

Ancient Greek

Alternative forms

πέρνημῐ (pérnēmi, “epi”)

Etymology

Shortened from πιπεράσκω (piperáskō), reduplicated form of περάω (peráō, “to export for sale”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.prás.kɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈpras.ko/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈpras.ko/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈpras.ko/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈpras.ko/

Verb

πιπράσκω • (pipráskō)

to sell, esp. for exportation

(perfect passive, πέπραμαι) to be betrayed, ruined, undone

Conjugation

Present: πιπρᾱ́σκω, πιπρᾱ́σκομαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πιπρᾱ́σκω	πιπρᾱ́σκεις	πιπρᾱ́σκει	πιπρᾱ́σκετον	πιπρᾱ́σκετον	πιπρᾱ́σκομεν	πιπρᾱ́σκετε	πιπρᾱ́σκουσῐ(ν)
	subjunctive	πιπρᾱ́σκω	πιπρᾱ́σκῃς	πιπρᾱ́σκῃ	πιπρᾱ́σκητον	πιπρᾱ́σκητον	πιπρᾱ́σκωμεν	πιπρᾱ́σκητε	πιπρᾱ́σκωσῐ(ν)
	optative	πιπρᾱ́σκοιμῐ	πιπρᾱ́σκοις	πιπρᾱ́σκοι	πιπρᾱ́σκοιτον	πιπρᾱσκοίτην	πιπρᾱ́σκοιμεν	πιπρᾱ́σκοιτε	πιπρᾱ́σκοιεν
	imperative		πίπρᾱσκε	πιπρᾱσκέτω	πιπρᾱ́σκετον	πιπρᾱσκέτων		πιπρᾱ́σκετε	πιπρᾱσκόντων
middle/ passive	indicative	πιπρᾱ́σκομαι	πιπρᾱ́σκῃ, πιπρᾱ́σκει	πιπρᾱ́σκεται	πιπρᾱ́σκεσθον	πιπρᾱ́σκεσθον	πιπρᾱσκόμεθᾰ	πιπρᾱ́σκεσθε	πιπρᾱ́σκονται
	subjunctive	πιπρᾱ́σκωμαι	πιπρᾱ́σκῃ	πιπρᾱ́σκηται	πιπρᾱ́σκησθον	πιπρᾱ́σκησθον	πιπρᾱσκώμεθᾰ	πιπρᾱ́σκησθε	πιπρᾱ́σκωνται
	optative	πιπρᾱσκοίμην	πιπρᾱ́σκοιο	πιπρᾱ́σκοιτο	πιπρᾱ́σκοισθον	πιπρᾱσκοίσθην	πιπρᾱσκοίμεθᾰ	πιπρᾱ́σκοισθε	πιπρᾱ́σκοιντο
	imperative		πιπρᾱ́σκου	πιπρᾱσκέσθω	πιπρᾱ́σκεσθον	πιπρᾱσκέσθων		πιπρᾱ́σκεσθε	πιπρᾱσκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πιπρᾱ́σκειν				πιπρᾱ́σκεσθαι
participle	m	πιπρᾱ́σκων				πιπρᾱσκόμενος
	f	πιπρᾱ́σκουσᾰ				πιπρᾱσκομένη
	n	πιπρᾶσκον				πιπρᾱσκόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπίπρᾱσκον, ἐπιπρᾱσκόμην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπίπρᾱσκον	ἐπίπρᾱσκες	ἐπίπρᾱσκε(ν)	ἐπιπρᾱ́σκετον	ἐπιπρᾱσκέτην	ἐπιπρᾱ́σκομεν	ἐπιπρᾱ́σκετε	ἐπίπρᾱσκον
middle/ passive	indicative	ἐπιπρᾱσκόμην	ἐπιπρᾱ́σκου	ἐπιπρᾱ́σκετο	ἐπιπρᾱ́σκεσθον	ἐπιπρᾱσκέσθην	ἐπιπρᾱσκόμεθᾰ	ἐπιπρᾱ́σκεσθε	ἐπιπρᾱ́σκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πρᾱ́σω, πρᾱ́σομαι, πρᾱθήσομαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρᾱ́σω	πρᾱ́σεις	πρᾱ́σει	πρᾱ́σετον	πρᾱ́σετον	πρᾱ́σομεν	πρᾱ́σετε	πρᾱ́σουσῐ(ν)
active	optative	πρᾱ́σοιμῐ	πρᾱ́σοις	πρᾱ́σοι	πρᾱ́σοιτον	πρᾱσοίτην	πρᾱ́σοιμεν	πρᾱ́σοιτε	πρᾱ́σοιεν
middle	indicative	πρᾱ́σομαι	πρᾱ́σῃ, πρᾱ́σει	πρᾱ́σεται	πρᾱ́σεσθον	πρᾱ́σεσθον	πρᾱσόμεθᾰ	πρᾱ́σεσθε	πρᾱ́σονται
middle	optative	πρᾱσοίμην	πρᾱ́σοιο	πρᾱ́σοιτο	πρᾱ́σοισθον	πρᾱσοίσθην	πρᾱσοίμεθᾰ	πρᾱ́σοισθε	πρᾱ́σοιντο
passive	indicative	πρᾱθήσομαι	πρᾱθήσῃ	πρᾱθήσεται	πρᾱθήσεσθον	πρᾱθήσεσθον	πρᾱθησόμεθᾰ	πρᾱθήσεσθε	πρᾱθήσονται
passive	optative	πρᾱθησοίμην	πρᾱθήσοιο	πρᾱθήσοιτο	πρᾱθήσοισθον	πρᾱθησοίσθην	πρᾱθησοίμεθᾰ	πρᾱθήσοισθε	πρᾱθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πρᾱ́σειν			πρᾱ́σεσθαι		πρᾱθήσεσθαι
participle	m	πρᾱ́σων			πρᾱσόμενος		πρᾱθησόμενος
	f	πρᾱ́σουσᾰ			πρᾱσομένη		πρᾱθησομένη
	n	πρᾶσον			πρᾱσόμενον		πρᾱθησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπρᾱσᾰ, ἐπρᾱσᾰ́μην, ἐπρᾱ́θην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπρᾱσᾰ	ἔπρᾱσᾰς	ἔπρᾱσε(ν)	ἐπρᾱ́σᾰτον	ἐπρᾱσᾰ́την	ἐπρᾱ́σᾰμεν	ἐπρᾱ́σᾰτε	ἔπρᾱσᾰν
	subjunctive	πρᾱ́σω	πρᾱ́σῃς	πρᾱ́σῃ	πρᾱ́σητον	πρᾱ́σητον	πρᾱ́σωμεν	πρᾱ́σητε	πρᾱ́σωσῐ(ν)
	optative	πρᾱ́σαιμῐ	πρᾱ́σειᾰς, πρᾱ́σαις	πρᾱ́σειε(ν), πρᾱ́σαι	πρᾱ́σαιτον	πρᾱσαίτην	πρᾱ́σαιμεν	πρᾱ́σαιτε	πρᾱ́σειᾰν, πρᾱ́σαιεν
	imperative		πρᾶσον	πρᾱσᾰ́τω	πρᾱ́σᾰτον	πρᾱσᾰ́των		πρᾱ́σᾰτε	πρᾱσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπρᾱσᾰ́μην	ἐπρᾱ́σω	ἐπρᾱ́σᾰτο	ἐπρᾱ́σᾰσθον	ἐπρᾱσᾰ́σθην	ἐπρᾱσᾰ́μεθᾰ	ἐπρᾱ́σᾰσθε	ἐπρᾱ́σᾰντο
	subjunctive	πρᾱ́σωμαι	πρᾱ́σῃ	πρᾱ́σηται	πρᾱ́σησθον	πρᾱ́σησθον	πρᾱσώμεθᾰ	πρᾱ́σησθε	πρᾱ́σωνται
	optative	πρᾱσαίμην	πρᾱ́σαιο	πρᾱ́σαιτο	πρᾱ́σαισθον	πρᾱσαίσθην	πρᾱσαίμεθᾰ	πρᾱ́σαισθε	πρᾱ́σαιντο
	imperative		πρᾶσαι	πρᾱσᾰ́σθω	πρᾱ́σᾰσθον	πρᾱσᾰ́σθων		πρᾱ́σᾰσθε	πρᾱσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπρᾱ́θην	ἐπρᾱ́θης	ἐπρᾱ́θη	ἐπρᾱ́θητον	ἐπρᾱθήτην	ἐπρᾱ́θημεν	ἐπρᾱ́θητε	ἐπρᾱ́θησᾰν
	subjunctive	πρᾱθῶ	πρᾱθῇς	πρᾱθῇ	πρᾱθῆτον	πρᾱθῆτον	πρᾱθῶμεν	πρᾱθῆτε	πρᾱθῶσῐ(ν)
	optative	πρᾱθείην	πρᾱθείης	πρᾱθείη	πρᾱθεῖτον, πρᾱθείητον	πρᾱθείτην, πρᾱθειήτην	πρᾱθεῖμεν, πρᾱθείημεν	πρᾱθεῖτε, πρᾱθείητε	πρᾱθεῖεν, πρᾱθείησᾰν
	imperative		πρᾱ́θητῐ	πρᾱθήτω	πρᾱ́θητον	πρᾱθήτων		πρᾱ́θητε	πρᾱθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πρᾶσαι			πρᾱ́σᾰσθαι		πρᾱθῆναι
participle	m	πρᾱ́σᾱς			πρᾱσᾰ́μενος		πρᾱθείς
	f	πρᾱ́σᾱσᾰ			πρᾱσᾰμένη		πρᾱθεῖσᾰ
	n	πρᾶσᾰν			πρᾱσᾰ́μενον		πρᾱθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπρᾱκᾰ, πέπρᾱμαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπρᾱκᾰ	πέπρᾱκᾰς	πέπρᾱκε(ν)	πεπρᾱ́κᾰτον	πεπρᾱ́κᾰτον	πεπρᾱ́κᾰμεν	πεπρᾱ́κᾰτε	πεπρᾱ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπρᾱ́κω	πεπρᾱ́κῃς	πεπρᾱ́κῃ	πεπρᾱ́κητον	πεπρᾱ́κητον	πεπρᾱ́κωμεν	πεπρᾱ́κητε	πεπρᾱ́κωσῐ(ν)
	optative	πεπρᾱ́κοιμῐ, πεπρᾱκοίην	πεπρᾱ́κοις, πεπρᾱκοίης	πεπρᾱ́κοι, πεπρᾱκοίη	πεπρᾱ́κοιτον	πεπρᾱκοίτην	πεπρᾱ́κοιμεν	πεπρᾱ́κοιτε	πεπρᾱ́κοιεν
	imperative		πέπρᾱκε	πεπρᾱκέτω	πεπρᾱ́κετον	πεπρᾱκέτων		πεπρᾱ́κετε	πεπρᾱκόντων
middle/ passive	indicative	πέπρᾱμαι	πέπρᾱσαι	πέπρᾱται	πέπρᾱσθον	πέπρᾱσθον	πεπρᾱ́μεθᾰ	πέπρᾱσθε	πέπρᾱνται
	subjunctive	πεπρᾱμένος ὦ	πεπρᾱμένος ᾖς	πεπρᾱμένος ᾖ	πεπρᾱμένω ἦτον	πεπρᾱμένω ἦτον	πεπρᾱμένοι ὦμεν	πεπρᾱμένοι ἦτε	πεπρᾱμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπρᾱμένος εἴην	πεπρᾱμένος εἴης	πεπρᾱμένος εἴη	πεπρᾱμένοι εἴητον/εἶτον	πεπρᾱμένω εἰήτην/εἴτην	πεπρᾱμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπρᾱμένοι εἴητε/εἶτε	πεπρᾱμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπρᾱσο	πεπρᾱ́σθω	πέπρᾱσθον	πεπρᾱ́σθων		πέπρᾱσθε	πεπρᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπρᾱκέναι				πεπρᾶσθαι
participle	m	πεπρᾱκώς				πεπρᾱμένος
	f	πεπρᾱκυῖᾰ				πεπρᾱμένη
	n	πεπρᾱκός				πεπρᾱμένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐπεπρᾱ́κειν, ἐπεπρᾱ́μην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπρᾱ́κειν, ἐπεπρᾱ́κη	ἐπεπρᾱ́κεις, ἐπεπρᾱ́κης	ἐπεπρᾱ́κει(ν)	ἐπεπρᾱ́κετον	ἐπεπρᾱκέτην	ἐπεπρᾱ́κεμεν	ἐπεπρᾱ́κετε	ἐπεπρᾱ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπρᾱ́μην	ἐπέπρᾱσο	ἐπέπρᾱτο	ἐπέπρᾱσθον	ἐπεπρᾱ́σθην	ἐπεπρᾱ́μεθᾰ	ἐπέπρᾱσθε	ἐπέπρᾱντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.