στρέφω
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *strebʰ-; compare Proto-Germanic *struppōną (“to twist, writhe”).
Conjugation
Present: στρέφω, στρέφομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | στρέφω | στρέφεις | στρέφει | στρέφετον | στρέφετον | στρέφομεν | στρέφετε | στρέφουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | στρέφω | στρέφῃς | στρέφῃ | στρέφητον | στρέφητον | στρέφωμεν | στρέφητε | στρέφωσῐ(ν) | |||||
optative | στρέφοιμῐ | στρέφοις | στρέφοι | στρέφοιτον | στρεφοίτην | στρέφοιμεν | στρέφοιτε | στρέφοιεν | |||||
imperative | στρέφε | στρεφέτω | στρέφετον | στρεφέτων | στρέφετε | στρεφόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | στρέφομαι | στρέφῃ, στρέφει |
στρέφεται | στρέφεσθον | στρέφεσθον | στρεφόμεθᾰ | στρέφεσθε | στρέφονται | ||||
subjunctive | στρέφωμαι | στρέφῃ | στρέφηται | στρέφησθον | στρέφησθον | στρεφώμεθᾰ | στρέφησθε | στρέφωνται | |||||
optative | στρεφοίμην | στρέφοιο | στρέφοιτο | στρέφοισθον | στρεφοίσθην | στρεφοίμεθᾰ | στρέφοισθε | στρέφοιντο | |||||
imperative | στρέφου | στρεφέσθω | στρέφεσθον | στρεφέσθων | στρέφεσθε | στρεφέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | στρέφειν | στρέφεσθαι | |||||||||||
participle | m | στρέφων | στρεφόμενος | ||||||||||
f | στρέφουσᾰ | στρεφομένη | |||||||||||
n | στρέφον | στρεφόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἔστρεφον, ἐστρεφόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔστρεφον | ἔστρεφες | ἔστρεφε(ν) | ἐστρέφετον | ἐστρεφέτην | ἐστρέφομεν | ἐστρέφετε | ἔστρεφον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐστρεφόμην | ἐστρέφου | ἐστρέφετο | ἐστρέφεσθον | ἐστρεφέσθην | ἐστρεφόμεθᾰ | ἐστρέφεσθε | ἐστρέφοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: στρέψω, στρέψομαι, στραφήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | στρέψω | στρέψεις | στρέψει | στρέψετον | στρέψετον | στρέψομεν | στρέψετε | στρέψουσῐ(ν) | ||||
optative | στρέψοιμῐ | στρέψοις | στρέψοι | στρέψοιτον | στρεψοίτην | στρέψοιμεν | στρέψοιτε | στρέψοιεν | |||||
middle | indicative | στρέψομαι | στρέψῃ, στρέψει |
στρέψεται | στρέψεσθον | στρέψεσθον | στρεψόμεθᾰ | στρέψεσθε | στρέψονται | ||||
optative | στρεψοίμην | στρέψοιο | στρέψοιτο | στρέψοισθον | στρεψοίσθην | στρεψοίμεθᾰ | στρέψοισθε | στρέψοιντο | |||||
passive | indicative | στραφήσομαι | στραφήσῃ | στραφήσεται | στραφήσεσθον | στραφήσεσθον | στραφησόμεθᾰ | στραφήσεσθε | στραφήσονται | ||||
optative | στραφησοίμην | στραφήσοιο | στραφήσοιτο | στραφήσοισθον | στραφησοίσθην | στραφησοίμεθᾰ | στραφήσοισθε | στραφήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | στρέψειν | στρέψεσθαι | στραφήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | στρέψων | στρεψόμενος | στραφησόμενος | |||||||||
f | στρέψουσᾰ | στρεψομένη | στραφησομένη | ||||||||||
n | στρέψον | στρεψόμενον | στραφησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔστρεψᾰ, ἐστρεψᾰ́μην, ἐστράφην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔστρεψᾰ | ἔστρεψᾰς | ἔστρεψε(ν) | ἐστρέψᾰτον | ἐστρεψᾰ́την | ἐστρέψᾰμεν | ἐστρέψᾰτε | ἔστρεψᾰν | ||||
subjunctive | στρέψω | στρέψῃς | στρέψῃ | στρέψητον | στρέψητον | στρέψωμεν | στρέψητε | στρέψωσῐ(ν) | |||||
optative | στρέψαιμῐ | στρέψειᾰς, στρέψαις |
στρέψειε(ν), στρέψαι |
στρέψαιτον | στρεψαίτην | στρέψαιμεν | στρέψαιτε | στρέψειᾰν, στρέψαιεν | |||||
imperative | στρέψον | στρεψᾰ́τω | στρέψᾰτον | στρεψᾰ́των | στρέψᾰτε | στρεψᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐστρεψᾰ́μην | ἐστρέψω | ἐστρέψᾰτο | ἐστρέψᾰσθον | ἐστρεψᾰ́σθην | ἐστρεψᾰ́μεθᾰ | ἐστρέψᾰσθε | ἐστρέψᾰντο | ||||
subjunctive | στρέψωμαι | στρέψῃ | στρέψηται | στρέψησθον | στρέψησθον | στρεψώμεθᾰ | στρέψησθε | στρέψωνται | |||||
optative | στρεψαίμην | στρέψαιο | στρέψαιτο | στρέψαισθον | στρεψαίσθην | στρεψαίμεθᾰ | στρέψαισθε | στρέψαιντο | |||||
imperative | στρέψαι | στρεψᾰ́σθω | στρέψᾰσθον | στρεψᾰ́σθων | στρέψᾰσθε | στρεψᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐστράφην | ἐστράφης | ἐστράφη | ἐστράφητον | ἐστραφήτην | ἐστράφημεν | ἐστράφητε | ἐστράφησᾰν | ||||
subjunctive | στραφῶ | στραφῇς | στραφῇ | στραφῆτον | στραφῆτον | στραφῶμεν | στραφῆτε | στραφῶσῐ(ν) | |||||
optative | στραφείην | στραφείης | στραφείη | στραφεῖτον, στραφείητον |
στραφείτην, στραφειήτην |
στραφεῖμεν, στραφείημεν |
στραφεῖτε, στραφείητε |
στραφεῖεν, στραφείησᾰν | |||||
imperative | στράφηθῐ | στραφήτω | στράφητον | στραφήτων | στράφητε | στραφέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | στρέψαι | στρέψᾰσθαι | στραφῆναι | ||||||||||
participle | m | στρέψᾱς | στρεψᾰ́μενος | στραφείς | |||||||||
f | στρέψᾱσᾰ | στρεψᾰμένη | στραφεῖσᾰ | ||||||||||
n | στρέψᾰν | στρεψᾰ́μενον | στραφέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἔστροφᾰ, ἔστραμμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔστροφᾰ | ἔστροφᾰς | ἔστροφε(ν) | ἐστρόφᾰτον | ἐστρόφᾰτον | ἐστρόφᾰμεν | ἐστρόφᾰτε | ἐστρόφᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐστρόφω | ἐστρόφῃς | ἐστρόφῃ | ἐστρόφητον | ἐστρόφητον | ἐστρόφωμεν | ἐστρόφητε | ἐστρόφωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐστρόφοιμῐ, ἐστροφοίην |
ἐστρόφοις, ἐστροφοίης |
ἐστρόφοι, ἐστροφοίη |
ἐστρόφοιτον | ἐστροφοίτην | ἐστρόφοιμεν | ἐστρόφοιτε | ἐστρόφοιεν | |||||
imperative | ἔστροφε | ἐστροφέτω | ἐστρόφετον | ἐστροφέτων | ἐστρόφετε | ἐστροφόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἔστραμμαι | ἔστραψαι | ἔστραπται | ἔστραφθον | ἔστραφθον | ἐστράμμεθᾰ | ἔστραφθε | ἐστράφᾰται | ||||
subjunctive | ἐστραμμένος ὦ | ἐστραμμένος ᾖς | ἐστραμμένος ᾖ | ἐστραμμένω ἦτον | ἐστραμμένω ἦτον | ἐστραμμένοι ὦμεν | ἐστραμμένοι ἦτε | ἐστραμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐστραμμένος εἴην | ἐστραμμένος εἴης | ἐστραμμένος εἴη | ἐστραμμένοι εἴητον/εἶτον | ἐστραμμένω εἰήτην/εἴτην | ἐστραμμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐστραμμένοι εἴητε/εἶτε | ἐστραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἔστραψο | ἐστράφθω | ἔστραφθον | ἐστράφθων | ἔστραφθε | ἐστράφθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐστροφέναι | ἐστρᾶφθαι | |||||||||||
participle | m | ἐστροφώς | ἐστραμμένος | ||||||||||
f | ἐστροφυῖᾰ | ἐστραμμένη | |||||||||||
n | ἐστροφός | ἐστραμμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
- καταστρέφω (katastréphō)
- στρέμμα (strémma)
- στρεπτάριον (streptárion)
- στρεπτήρ (streptḗr)
- στρεπτικός (streptikós)
- στρεπτός (streptós)
- στρέψις (strépsis)
- στροφεύς (stropheús)
- στροφή (strophḗ)
- στρόφιγξ (stróphinx)
Further reading
- στρέφω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- στρέφω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- στρέφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- bend idem, page 73.
- circle idem, page 132.
- curl idem, page 190.
- curve idem, page 191.
- direct idem, page 226.
- dodge idem, page 246.
- fidget idem, page 317.
- guide idem, page 378.
- gyrate idem, page 380.
- prevaricate idem, page 639.
- radiate idem, page 668.
- range idem, page 670.
- revolve idem, page 711.
- roam idem, page 718.
- roll idem, page 720.
- rotate idem, page 722.
- shift idem, page 765.
- shuffle idem, page 771.
- spin idem, page 802.
- toss idem, page 884.
- turn idem, page 901.
- twirl idem, page 904.
- twist idem, page 904.
- upside down idem, page 939.
- wander idem, page 961.
- wheel idem, page 975.
- whirl idem, page 976.
- wrench idem, page 992.
- wriggle idem, page 993.
- wring idem, page 993.
- writhe idem, page 994.
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek στρέφω (stréphō).
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.
Derived terms
- αναστρέφω (anastréfo, “to turn over, to invert; to tack”)
- αντικειμενοστρεφής (antikeimenostrefís, “object-oriented”)
- στροφή f (strofí, “bend, turning”)
References
- Woodard, Scott, The Textualization of the Greek Alphabet
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.