σχοῖνος

See also: Σχοῖνος

Ancient Greek

Etymology

According to Beekes, from Pre-Greek.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰôi̯.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰy.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsxy.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçy.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.nos/

Noun

σχοῖνος • (skhoînos) m (genitive σχοίνου); second declension

rush, especially camel hay (Cymbopogon schoenanthus)
reed, used as an arrow or javelin
rush bed
anything twisted or plaited with rushes
Egyptian land measure

Inflection

Second declension of ὁ σχοῖνος; τοῦ σχοίνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σχοῖνος ho skhoînos	τὼ σχοίνω tṑ skhoínō	οἱ σχοῖνοι hoi skhoînoi
Genitive	τοῦ σχοίνου toû skhoínou	τοῖν σχοίνοιν toîn skhoínoin	τῶν σχοίνων tôn skhoínōn
Dative	τῷ σχοίνῳ tôi skhoínōi	τοῖν σχοίνοιν toîn skhoínoin	τοῖς σχοίνοις toîs skhoínois
Accusative	τὸν σχοῖνον tòn skhoînon	τὼ σχοίνω tṑ skhoínō	τοὺς σχοίνους toùs skhoínous
Vocative	σχοῖνε skhoîne	σχοίνω skhoínō	σχοῖνοι skhoînoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Derived terms

σχοινανθᾶτον (skhoinanthâton)
σχοινάνθη (skhoinánthē)
σχοινάνθιον (skhoinánthion)
σχοινᾶς (skhoinâs)
Σχοινάτας (Skhoinátas)
σχοινεύς (skhoineús)
Σχοινῄς (Skhoinḗis)
σχοινιά (skhoiniá)
σχοινιαία (skhoiniaía)
σχοινίκλος (skhoiníklos)
σχοινικός (skhoinikós)

σχοίνινος (skhoíninos)
σχοινίον (skhoiníon)
σχοινιοπλόκος (skhoinioplókos)
σχοινιοστρόφος (skhoiniostróphos)
σχοινιοσυμβολεύς (skhoiniosumboleús)
σχοινίς (skhoinís)
σχοίνισμα (skhoínisma)
σχοινισμός (skhoinismós)
σχοινῖτις (skhoinîtis)
σχοινίων (skhoiníōn)
σχοινοβάτης (skhoinobátēs)

σχοινοίη (skhoinoíē)
σχοινοδρομία (skhoinodromía)
σχοινοδρόμος (skhoinodrómos)
σχοινοειδής (skhoinoeidḗs)
σχοινομέτρησις (skhoinométrēsis)
σχοινόπλεκτος (skhoinóplektos)
σχοινοπλοκικός (skhoinoplokikós)
σχοινοπλόκος (skhoinoplókos)
σχοινοπώλης (skhoinopṓlēs)
σχοινορραφέω (skhoinorrhaphéō)
Σχοῖνος (Skhoînos)

σχοινοστρόφος (skhoinostróphos)
σχοινοτένεια (skhoinoténeia)
σχοινοτενής (skhoinotenḗs)
σχοινότονος (skhoinótonos)
σχοινουργία (skhoinourgía)
σχοινουργός (skhoinourgós)
σχοινοῦς (skhoinoûs)
σχοινοφιλίνδα (skhoinophilínda)
σχοινοφόρος (skhoinophóros)
σχοινοχάλινος (skhoinokhálinos)
σχοινώδης (skhoinṓdēs)

Descendants

Latin: schoenus
- Translingual: Schoenus

Further reading

σχοῖνος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
σχοῖνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.