φιλέω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰi.lé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pʰiˈlɛ.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸiˈle.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /fiˈle.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /fiˈle.o/
Verb
φιλέω • (philéō)
- I love, like, regard highly
- Εἰ μὲ φιλοῦντα φιλεῖς, διπλὴ χάρις· εἰ δὲ μὲ μισεῖς τόσσον μισοίης, ὁσσον ἐγὼ σὲ φιλῶ.[1]
- Ei mè philoûnta phileîs, diplḕ kháris; ei dè mè miseîs tósson misoíēs, hosson egṑ sè philô.
- (please add an English translation of this quote)
- I treat kindly, welcome
- (post-Homeric) I show signs of affection, kiss
- (post-Homeric) I enjoy
Inflection
Present: φιλέω, φιλέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φιλέω | φιλέεις | φιλέει | φιλέετον | φιλέετον | φιλέομεν | φιλέετε | φιλέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | φιλέω | φιλέῃς | φιλέῃ | φιλέητον | φιλέητον | φιλέωμεν | φιλέητε | φιλέωσῐ(ν) | |||||
optative | φιλέοιμῐ | φιλέοις | φιλέοι | φιλέοιτον | φιλεοίτην | φιλέοιμεν | φιλέοιτε | φιλέοιεν | |||||
imperative | φίλεε | φιλεέτω | φιλέετον | φιλεέτων | φιλέετε | φιλεόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | φιλέομαι | φιλέῃ, φιλέει |
φιλέεται | φιλέεσθον | φιλέεσθον | φιλεόμεθᾰ | φιλέεσθε | φιλέονται | ||||
subjunctive | φιλέωμαι | φιλέῃ | φιλέηται | φιλέησθον | φιλέησθον | φιλεώμεθᾰ | φιλέησθε | φιλέωνται | |||||
optative | φιλεοίμην | φιλέοιο | φιλέοιτο | φιλέοισθον | φιλεοίσθην | φιλεοίμεθᾰ | φιλέοισθε | φιλέοιντο | |||||
imperative | φιλέου | φιλεέσθω | φιλέεσθον | φιλεέσθων | φιλέεσθε | φιλεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | φιλέειν | φιλέεσθαι | |||||||||||
participle | m | φιλέων | φιλεόμενος | ||||||||||
f | φιλέουσᾰ | φιλεομένη | |||||||||||
n | φιλέον | φιλεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φιλῶ | φιλεῖς | φιλεῖ | φιλεῖτον | φιλεῖτον | φιλοῦμεν | φιλεῖτε | φιλοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | φιλῶ | φιλῇς | φιλῇ | φιλῆτον | φιλῆτον | φιλῶμεν | φιλῆτε | φιλῶσῐ(ν) | |||||
optative | φιλοίην, φιλοῖμῐ |
φιλοίης, φιλοῖς |
φιλοίη, φιλοῖ |
φιλοῖτον, φιλοίητον |
φιλοίτην, φιλοιήτην |
φιλοῖμεν, φιλοίημεν |
φιλοῖτε, φιλοίητε |
φιλοῖεν, φιλοίησᾰν | |||||
imperative | φίλει | φιλείτω | φιλεῖτον | φιλείτων | φιλεῖτε | φιλούντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | φιλοῦμαι | φιλεῖ, φιλῇ |
φιλεῖται | φιλεῖσθον | φιλεῖσθον | φιλούμεθᾰ | φιλεῖσθε | φιλοῦνται | ||||
subjunctive | φιλῶμαι | φιλῇ | φιλῆται | φιλῆσθον | φιλῆσθον | φιλώμεθᾰ | φιλῆσθε | φιλῶνται | |||||
optative | φιλοίμην | φιλοῖο | φιλοῖτο | φιλοῖσθον | φιλοίσθην | φιλοίμεθᾰ | φιλοῖσθε | φιλοῖντο | |||||
imperative | φιλοῦ | φιλείσθω | φιλεῖσθον | φιλείσθων | φιλεῖσθε | φιλείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | φιλεῖν | φιλεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | φιλῶν | φιλούμενος | ||||||||||
f | φιλοῦσᾰ | φιλουμένη | |||||||||||
n | φιλοῦν | φιλούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐφίλεον, ἐφιλεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐφίλεον | ἐφίλεες | ἐφίλεε(ν) | ἐφιλέετον | ἐφιλεέτην | ἐφιλέομεν | ἐφιλέετε | ἐφίλεον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐφιλεόμην | ἐφιλέου | ἐφιλέετο | ἐφιλέεσθον | ἐφιλεέσθην | ἐφιλεόμεθᾰ | ἐφιλέεσθε | ἐφιλέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐφίλουν, ἐφιλούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐφίλουν | ἐφίλεις | ἐφίλει | ἐφιλεῖτον | ἐφιλείτην | ἐφιλοῦμεν | ἐφιλεῖτε | ἐφίλουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐφιλούμην | ἐφιλοῦ | ἐφιλεῖτο | ἐφιλεῖσθον | ἐφιλείσθην | ἐφιλούμεθᾰ | ἐφιλεῖσθε | ἐφιλοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: φιλήσω, φιλήσομαι, φιληθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φιλήσω | φιλήσεις | φιλήσει | φιλήσετον | φιλήσετον | φιλήσομεν | φιλήσετε | φιλήσουσῐ(ν) | ||||
optative | φιλήσοιμῐ | φιλήσοις | φιλήσοι | φιλήσοιτον | φιλησοίτην | φιλήσοιμεν | φιλήσοιτε | φιλήσοιεν | |||||
middle | indicative | φιλήσομαι | φιλήσῃ, φιλήσει |
φιλήσεται | φιλήσεσθον | φιλήσεσθον | φιλησόμεθᾰ | φιλήσεσθε | φιλήσονται | ||||
optative | φιλησοίμην | φιλήσοιο | φιλήσοιτο | φιλήσοισθον | φιλησοίσθην | φιλησοίμεθᾰ | φιλήσοισθε | φιλήσοιντο | |||||
passive | indicative | φιληθήσομαι | φιληθήσῃ | φιληθήσεται | φιληθήσεσθον | φιληθήσεσθον | φιληθησόμεθᾰ | φιληθήσεσθε | φιληθήσονται | ||||
optative | φιληθησοίμην | φιληθήσοιο | φιληθήσοιτο | φιληθήσοισθον | φιληθησοίσθην | φιληθησοίμεθᾰ | φιληθήσοισθε | φιληθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | φιλήσειν | φιλήσεσθαι | φιληθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | φιλήσων | φιλησόμενος | φιληθησόμενος | |||||||||
f | φιλήσουσᾰ | φιλησομένη | φιληθησομένη | ||||||||||
n | φιλῆσον | φιλησόμενον | φιληθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐφίλησᾰ, ἐφιλησᾰ́μην, ἐφιλήθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐφίλησᾰ | ἐφίλησᾰς | ἐφίλησε(ν) | ἐφιλήσᾰτον | ἐφιλησᾰ́την | ἐφιλήσᾰμεν | ἐφιλήσᾰτε | ἐφίλησᾰν | ||||
subjunctive | φιλήσω | φιλήσῃς | φιλήσῃ | φιλήσητον | φιλήσητον | φιλήσωμεν | φιλήσητε | φιλήσωσῐ(ν) | |||||
optative | φιλήσαιμῐ | φιλήσειᾰς, φιλήσαις |
φιλήσειε(ν), φιλήσαι |
φιλήσαιτον | φιλησαίτην | φιλήσαιμεν | φιλήσαιτε | φιλήσειᾰν, φιλήσαιεν | |||||
imperative | φίλησον | φιλησᾰ́τω | φιλήσᾰτον | φιλησᾰ́των | φιλήσᾰτε | φιλησᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐφιλησᾰ́μην | ἐφιλήσω | ἐφιλήσᾰτο | ἐφιλήσᾰσθον | ἐφιλησᾰ́σθην | ἐφιλησᾰ́μεθᾰ | ἐφιλήσᾰσθε | ἐφιλήσᾰντο | ||||
subjunctive | φιλήσωμαι | φιλήσῃ | φιλήσηται | φιλήσησθον | φιλήσησθον | φιλησώμεθᾰ | φιλήσησθε | φιλήσωνται | |||||
optative | φιλησαίμην | φιλήσαιο | φιλήσαιτο | φιλήσαισθον | φιλησαίσθην | φιλησαίμεθᾰ | φιλήσαισθε | φιλήσαιντο | |||||
imperative | φίλησαι | φιλησᾰ́σθω | φιλήσᾰσθον | φιλησᾰ́σθων | φιλήσᾰσθε | φιλησᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐφιλήθην | ἐφιλήθης | ἐφιλήθη | ἐφιλήθητον | ἐφιληθήτην | ἐφιλήθημεν | ἐφιλήθητε | ἐφιλήθησᾰν | ||||
subjunctive | φιληθῶ | φιληθῇς | φιληθῇ | φιληθῆτον | φιληθῆτον | φιληθῶμεν | φιληθῆτε | φιληθῶσῐ(ν) | |||||
optative | φιληθείην | φιληθείης | φιληθείη | φιληθεῖτον, φιληθείητον |
φιληθείτην, φιληθειήτην |
φιληθεῖμεν, φιληθείημεν |
φιληθεῖτε, φιληθείητε |
φιληθεῖεν, φιληθείησᾰν | |||||
imperative | φιλήθητῐ | φιληθήτω | φιλήθητον | φιληθήτων | φιλήθητε | φιληθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | φιλῆσαι | φιλήσᾰσθαι | φιληθῆναι | ||||||||||
participle | m | φιλήσᾱς | φιλησᾰ́μενος | φιληθείς | |||||||||
f | φιλήσᾱσᾰ | φιλησᾰμένη | φιληθεῖσᾰ | ||||||||||
n | φιλῆσᾰν | φιλησᾰ́μενον | φιληθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: πεφίληκᾰ, πεφίλημαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πεφίληκᾰ | πεφίληκᾰς | πεφίληκε(ν) | πεφιλήκᾰτον | πεφιλήκᾰτον | πεφιλήκᾰμεν | πεφιλήκᾰτε | πεφιλήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πεφιλήκω | πεφιλήκῃς | πεφιλήκῃ | πεφιλήκητον | πεφιλήκητον | πεφιλήκωμεν | πεφιλήκητε | πεφιλήκωσῐ(ν) | |||||
optative | πεφιλήκοιμῐ, πεφιληκοίην |
πεφιλήκοις, πεφιληκοίης |
πεφιλήκοι, πεφιληκοίη |
πεφιλήκοιτον | πεφιληκοίτην | πεφιλήκοιμεν | πεφιλήκοιτε | πεφιλήκοιεν | |||||
imperative | πεφίληκε | πεφιληκέτω | πεφιλήκετον | πεφιληκέτων | πεφιλήκετε | πεφιληκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | πεφίλημαι | πεφίλησαι | πεφίληται | πεφίλησθον | πεφίλησθον | πεφιλήμεθᾰ | πεφίλησθε | πεφίληνται | ||||
subjunctive | πεφιλημένος ὦ | πεφιλημένος ᾖς | πεφιλημένος ᾖ | πεφιλημένω ἦτον | πεφιλημένω ἦτον | πεφιλημένοι ὦμεν | πεφιλημένοι ἦτε | πεφιλημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεφιλημένος εἴην | πεφιλημένος εἴης | πεφιλημένος εἴη | πεφιλημένοι εἴητον/εἶτον | πεφιλημένω εἰήτην/εἴτην | πεφιλημένοι εἴημεν/εἶμεν | πεφιλημένοι εἴητε/εἶτε | πεφιλημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πεφίλησο | πεφιλήσθω | πεφίλησθον | πεφιλήσθων | πεφίλησθε | πεφιλήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πεφιληκέναι | πεφιλῆσθαι | |||||||||||
participle | m | πεφιληκώς | πεφιλημένος | ||||||||||
f | πεφιληκυῖᾰ | πεφιλημένη | |||||||||||
n | πεφιληκός | πεφιλημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐπεφιλήκειν, ἐπεφιλήμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεφιλήκειν, ἐπεφιλήκη |
ἐπεφιλήκεις, ἐπεφιλήκης |
ἐπεφιλήκει(ν) | ἐπεφιλήκετον | ἐπεφιληκέτην | ἐπεφιλήκεμεν | ἐπεφιλήκετε | ἐπεφιλήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεφιλήμην | ἐπεφίλησο | ἐπεφίλητο | ἐπεφίλησθον | ἐπεφιλήσθην | ἐπεφιλήμεθᾰ | ἐπεφίλησθε | ἐπεφίληντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future perfect: πεφιλήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | πεφιλήσομαι | πεφιλήσῃ, πεφιλήσει |
πεφιλήσεται | πεφιλήσεσθον | πεφιλήσεσθον | πεφιλησόμεθᾰ | πεφιλήσεσθε | πεφιλήσονται | ||||
optative | πεφιλησοίμην | πεφιλήσοιο | πεφιλήσοιτο | πεφιλήσοισθον | πεφιλησοίσθην | πεφιλησοίμεθᾰ | πεφιλήσοισθε | πεφιλήσοιντο | |||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | πεφιλήσεσθαι | ||||||||||||
participle | m | πεφιλησόμενος | |||||||||||
f | πεφιλησομένη | ||||||||||||
n | πεφιλησόμενον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
References
- φιλέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- φιλέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- φιλέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- φιλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- φιλέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- φιλέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G5368 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Anthologie grecque, éditions Didot, t. III, p. 149
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.