χείμαρρος
Greek
Etymology
From Koine Greek χείμαρρος (kheímarrhos), from the Ancient Greek adjective χειμάρρους (kheimárrhous), from χεῖμα (kheîma, “winter”) + ῥέω (rhéō, “to flow”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈçimaɾos]
Declension
declension of χείμαρρος
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | χείμαρρος • | χείμαρροι • | |
| genitive | χείμαρρου • χειμάρρου • | χείμαρρων • χειμάρρων • | |
| accusative | χείμαρρο • | χείμαρρους • χειμάρρους • | |
| vocative | χείμαρρε • | χείμαρροι • | |
| * The types χειμάρρου, χειμάρρων, χειμάρρους are of Koine Greek also used in Modern Greek
* The types χείμαρρου, χείμαρρων, χείμαρρους are in use in Modern Greek only. | |||
Further reading
- χείμαρρος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.