хаким
Bashkir
Pronunciation
- IPA(key): [χäˈkʲi̠m]
- Hyphenation: ха‧ким
Noun
хаким • (xakim)
- ruler, governor, sovereign
- Хаким синыф.
- Xakim sinïf.
- The ruling class.
- Демократия булмаған илдә хакимдар халыҡ тауышын ишетмәй.
- Demokratiya bulmağan ildä xakimdar xalïq tawïšïn išetmäy.
- In a country where there is no democracy, the rulers do not hear the people's voice.
- (Wiki projects) administrator
- Ниндәй ҙә булһа ҡатнашыусыны хаким итеп һайлар өсөн бөтәһе ундан да кәм түгел тауыш бирелергә тейеш.
- Nindäy ðä bulha qatnašïwsïnï xakim itep haylar ösön bötähe undan da käm tügel tawïš birelergä teyeš.
- To elect any participant an administrator, a total of no less than ten votes must be cast.
Declension
Inflection of хаким (xakim)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | хаким (xakim) | хакимдар (xakimdar) |
definite genitive | хакимдың (xakimdïñ) | хакимдарҙың (xakimdarðïñ) |
dative | хакимға (xakimğa) | хакимдарға (xakimdarğa) |
definite accusative | хакимды (xakimdï) | хакимдарҙы (xakimdarðï) |
locative | хакимда (xakimda) | хакимдарҙа (xakimdarða) |
ablative | хакимдан (xakimdan) | хакимдарҙан (xakimdarðan) |
Serbo-Croatian
Alternative forms
- ха̀ћим
Etymology
From Ottoman Turkish [script needed] (hakȋm) (Turkish hakim, from Arabic حَاكِم (ḥākim, “judge”).
Pronunciation
- IPA(key): /xǎkim/
- Hyphenation: ха‧ким
Declension
Declension of хаким
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | хаким | хакими |
genitive | хакима | хакима |
dative | хакиму | хакимима |
accusative | хакима | хакиме |
vocative | хакиме | хакими |
locative | хакиму | хакимима |
instrumental | хакимом | хакимима |
References
- “хаким” in Hrvatski jezični portal
- Abdulah Škaljić (1966), Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Svjetlost: Sarajevo, page 302
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.