անօթևան

Armenian

Etymology

ան- (an-) + օթեւան (ōtʿewan)

Pronunciation

Adverb

անօթևան (anōtʿewan)

  1. homelessly, without a shelter
    • 1882, Raffi, Davitʿ Bek [Davit Bek] :
      Իսկ ինքը անտուն, անտեղ, անօթեւան թափառում էր երկրից երկիր, որպես մի արկածախնդիր ասպետ, որին իջեւան էին տալիս միայն այն պատճառով, որ նրանից վախենում էին։
      Isk inkʿə antun, anteł, anōtʿewan tʿapʿaṙum ēr erkricʿ erkir, orpes mi arkacaxndir aspet, orin iǰewan ēin talis miayn ayn patčaṙov, or nranicʿ vaxenum ēin.

Adjective

անօթևան (anōtʿewan) (superlative ամենաանօթևան)

  1. homeless

Declension

Noun

անօթևան (anōtʿewan)

  1. homeless person

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.