հայթայթեմ
Old Armenian
Alternative forms
- հայթհայթեմ (haytʿhaytʿem)
- խայթայթեմ (xaytʿaytʿem)
Etymology
Reduplication of հայթեմ (haytʿem) with a semantic development ‘to attach, to adjust, to put together’ > ‘to devise, contrive, find a pretext, etc.’
Verb
հայթայթեմ • (haytʿaytʿem)
- to devise, contrive, concoct, find a solution or pretext, make an effort
Conjugation
active
| infinitive | հայթայթել (haytʿaytʿel) | participle | հայթայթեցեալ, հայթայթեալ (haytʿaytʿecʿeal, haytʿaytʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հայթայթեց- (haytʿaytʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հայթայթեմ (haytʿaytʿem) | հայթայթես (haytʿaytʿes) | հայթայթէ (haytʿaytʿē) | հայթայթեմք (haytʿaytʿemkʿ) | հայթայթէք (haytʿaytʿēkʿ) | հայթայթեն (haytʿaytʿen) | |
| imperfect | հայթայթէի, հայթայթեի* (haytʿaytʿēi, haytʿaytʿei*) | հայթայթէիր, հայթայթեիր* (haytʿaytʿēir, haytʿaytʿeir*) | հայթայթէր (haytʿaytʿēr) | հայթայթէաք, հայթայթեաք* (haytʿaytʿēakʿ, haytʿaytʿeakʿ*) | հայթայթէիք, հայթայթեիք* (haytʿaytʿēikʿ, haytʿaytʿeikʿ*) | հայթայթէին, հայթայթեին* (haytʿaytʿēin, haytʿaytʿein*) | |
| aorist | հայթայթեցի (haytʿaytʿecʿi) | հայթայթեցեր (haytʿaytʿecʿer) | հայթայթեաց (haytʿaytʿeacʿ) | հայթայթեցաք (haytʿaytʿecʿakʿ) | հայթայթեցէք, հայթայթեցիք (haytʿaytʿecʿēkʿ, haytʿaytʿecʿikʿ) | հայթայթեցին (haytʿaytʿecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հայթայթիցեմ (haytʿaytʿicʿem) | հայթայթիցես (haytʿaytʿicʿes) | հայթայթիցէ (haytʿaytʿicʿē) | հայթայթիցեմք (haytʿaytʿicʿemkʿ) | հայթայթիցէք (haytʿaytʿicʿēkʿ) | հայթայթիցեն (haytʿaytʿicʿen) | |
| aorist | հայթայթեցից (haytʿaytʿecʿicʿ) | հայթայթեսցես (haytʿaytʿescʿes) | հայթայթեսցէ (haytʿaytʿescʿē) | հայթայթեսցուք (haytʿaytʿescʿukʿ) | հայթայթեսջիք (haytʿaytʿesǰikʿ) | հայթայթեսցեն (haytʿaytʿescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հայթայթեա՛ (haytʿaytʿeá) | — | — | հայթայթեցէ՛ք (haytʿaytʿecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | հայթայթեսջի՛ր (haytʿaytʿesǰír) | — | — | հայթայթեսջի՛ք (haytʿaytʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հայթայթեր (mí haytʿaytʿer) | — | — | մի՛ հայթայթէք (mí haytʿaytʿēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | հայթայթել, հայթայթիլ* (haytʿaytʿel, haytʿaytʿil*) | participle | հայթայթեցեալ, հայթայթեալ (haytʿaytʿecʿeal, haytʿaytʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հայթայթեց- (haytʿaytʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հայթայթիմ (haytʿaytʿim) | հայթայթիս (haytʿaytʿis) | հայթայթի (haytʿaytʿi) | հայթայթիմք (haytʿaytʿimkʿ) | հայթայթիք (haytʿaytʿikʿ) | հայթայթին (haytʿaytʿin) | |
| imperfect | հայթայթէի (haytʿaytʿēi) | հայթայթէիր (haytʿaytʿēir) | հայթայթէր, հայթայթիւր (haytʿaytʿēr, haytʿaytʿiwr) | հայթայթէաք (haytʿaytʿēakʿ) | հայթայթէիք (haytʿaytʿēikʿ) | հայթայթէին (haytʿaytʿēin) | |
| aorist | հայթայթեցայ (haytʿaytʿecʿay) | հայթայթեցար (haytʿaytʿecʿar) | հայթայթեցաւ (haytʿaytʿecʿaw) | հայթայթեցաք (haytʿaytʿecʿakʿ) | հայթայթեցայք (haytʿaytʿecʿaykʿ) | հայթայթեցան (haytʿaytʿecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հայթայթիցիմ (haytʿaytʿicʿim) | հայթայթիցիս (haytʿaytʿicʿis) | հայթայթիցի (haytʿaytʿicʿi) | հայթայթիցիմք (haytʿaytʿicʿimkʿ) | հայթայթիցիք (haytʿaytʿicʿikʿ) | հայթայթիցին (haytʿaytʿicʿin) | |
| aorist | հայթայթեցայց (haytʿaytʿecʿaycʿ) | հայթայթեսցիս (haytʿaytʿescʿis) | հայթայթեսցի (haytʿaytʿescʿi) | հայթայթեսցուք (haytʿaytʿescʿukʿ) | հայթայթեսջիք (haytʿaytʿesǰikʿ) | հայթայթեսցին (haytʿaytʿescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հայթայթեա՛ց (haytʿaytʿeácʿ) | — | — | հայթայթեցարո՛ւք (haytʿaytʿecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | հայթայթեսջի՛ր (haytʿaytʿesǰír) | — | — | հայթայթեսջի՛ք (haytʿaytʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հայթայթիր (mí haytʿaytʿir) | — | — | մի՛ հայթայթիք (mí haytʿaytʿikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: հայթայթել (haytʿaytʿel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հայթայթեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 385
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.