հանգնում
Old Armenian
Etymology
*հանգ (*hang) + -ն- (-n-)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | հանգնուլ (hangnul) | participle | հանգուցեալ (hangucʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | հանգուցանեմ (hangucʿanem) | aorist stem | հանգե- (hange-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հանգնում (hangnum) | հանգնուս (hangnus) | հանգնու (hangnu) | հանգնումք (hangnumkʿ) | հանգնուք (hangnukʿ) | հանգնուն (hangnun) | |
| imperfect | հանգնուի (hangnui) | հանգնուիր (hangnuir) | հանգնոյր (hangnoyr) | հանգնուաք (hangnuakʿ) | հանգնուիք (hangnuikʿ) | հանգնուին (hangnuin) | |
| aorist | հանգեայ (hangeay) | հանգեար (hangear) | հանգեաւ (hangeaw) | հանգեաք (hangeakʿ) | հանգեայք (hangeaykʿ) | հանգեան (hangean) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հանգնուցում (hangnucʿum) | հանգնուցուս (hangnucʿus) | հանգնուցու (hangnucʿu) | հանգնուցումք (hangnucʿumkʿ) | հանգնուցուք (hangnucʿukʿ) | հանգնուցուն (hangnucʿun) | |
| aorist | հանգեայց (hangeaycʿ) | հանգիցես (hangicʿes) | հանգիցէ (hangicʿē) | հանգիցուք (hangicʿukʿ) | հանգիջիք (hangiǰikʿ) | հանգիցեն (hangicʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հանգի՛ր (hangír) | — | — | հանգերո՛ւք (hangerúkʿ) | — | |
| cohortative | — | հանգիջի՛ր (hangiǰír) | — | — | հանգիջի՛ք (hangiǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հանգնուր (mí hangnur) | — | — | մի՛ հանգնուք (mí hangnukʿ) | — | |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հանգնում”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.