հրաման
Armenian
Etymology
From Old Armenian հրաման (hraman); see below.
Pronunciation
- IPA(key): [həɾɑˈmɑn]
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | հրաման (hraman) | հրամաններ (hramanner) | ||
| dative | հրամանի (hramani) | հրամանների (hramanneri) | ||
| ablative | հրամանից (hramanicʿ) | հրամաններից (hramannericʿ) | ||
| instrumental | հրամանով (hramanov) | հրամաններով (hramannerov) | ||
| locative | հրամանում (hramanum) | հրամաններում (hramannerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | հրամանը/հրամանն (hramanə/hramann) | հրամանները/հրամաններն (hramannerə/hramannern) | ||
| dative | հրամանին (hramanin) | հրամաններին (hramannerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | հրամանս (hramans) | հրամաններս (hramanners) | ||
| dative | հրամանիս (hramanis) | հրամաններիս (hramanneris) | ||
| ablative | հրամանիցս (hramanicʿs) | հրամաններիցս (hramannericʿs) | ||
| instrumental | հրամանովս (hramanovs) | հրամաններովս (hramannerovs) | ||
| locative | հրամանումս (hramanums) | հրամաններումս (hramannerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | հրամանդ (hramand) | հրամաններդ (hramannerd) | ||
| dative | հրամանիդ (hramanid) | հրամաններիդ (hramannerid) | ||
| ablative | հրամանիցդ (hramanicʿd) | հրամաններիցդ (hramannericʿd) | ||
| instrumental | հրամանովդ (hramanovd) | հրամաններովդ (hramannerovd) | ||
| locative | հրամանումդ (hramanumd) | հրամաններումդ (hramannerumd) | ||
Old Armenian
Etymology
From Middle Iranian. Compare Middle Persian [script needed] (plmʾn' /framān/, “order, command”), Persian فرمان (farmān); see it for more. See also հրամայեմ (hramayem).
Noun
հրաման • (hraman)
- command, order, injunction, ordination, behest; permission, authorization, license, leave; decree, edict
- հակառակ հրաման ― hakaṙak hraman ― counterorder
- հրամանք ― hramankʿ ― destiny, fate, lot, fatality; doom
- հրաման հաւատոց ― hraman hawatocʿ ― doctrine of faith
- հրաման պատասխանւոյ ― hraman patasxanwoy ― oracle
- անդարձ հրաման ― andarj hraman ― irrevocable order
- հրաման հանել, դնել, տալ ― hraman hanel, dnel, tal ― to command, to order, to dispose; to appoint, to decree; to give leave, to permit
- հրաման առնուլ, հրաման պատուիրանի առնուլ ― hraman aṙnul, hraman patuirani aṙnul ― to obtain leave; to receive orders or directions
- հրաման տալ վասն տանն իւրոյ ― hraman tal vasn tann iwroy ― to make one's will
- ես եդի զհրամանս զայս, յինէն ել հրամանս այս ― es edi zhramans zays, yinēn el hramans ays ― I have signed this decree
- 7th century, Sebēos, Patmutʿiwnʿ [History] Chapter 28:
- Եւ էր հրամանատար զաւրուն նորա պարսիկ ոմն իշխան՝ անուն Դատոյեան, հրամանաւ արքունի։
- Ew ēr hramanatar zawrun nora parsik omn išxan, anun Datoyean, hramanaw arkʿuni.
- 1999 translation by Robert W. Thomson
- The commander of their force was a certain Persian prince named Datoyean, [appointed] by royal command.
- Եւ էր հրամանատար զաւրուն նորա պարսիկ ոմն իշխան՝ անուն Դատոյեան, հրամանաւ արքունի։
Declension
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | հրաման (hraman) | հրամանք (hramankʿ) | |
| genitive | հրամանի (hramani) | հրամանաց (hramanacʿ) | |
| dative | հրամանի (hramani) | հրամանաց (hramanacʿ) | |
| accusative | հրաման (hraman) | հրամանս (hramans) | |
| ablative | հրամանէ (hramanē) | հրամանաց (hramanacʿ) | |
| instrumental | հրամանաւ (hramanaw) | հրամանաւք = հրամանօք (hramanawkʿ = hramanōkʿ) | |
| locative | հրամանի (hramani) | հրամանս (hramans) |
Derived terms
- անհրաման (anhraman)
- առաքելահրաման (aṙakʿelahraman)
- աստուածահրաման (astuacahraman)
- բարեհրաման (barehraman)
- ինքնահրաման (inkʿnahraman)
- հրամանաբանեմ (hramanabanem)
- հրամանաբանութիւն (hramanabanutʿiwn)
- հրամանաբար (hramanabar)
- հրամանաբեկ (hramanabek)
- հրամանաբեր (hramanaber)
- հրամանադրեմ (hramanadrem)
- հրամանադրութիւն (hramanadrutʿiwn)
- հրամանազանց (hramanazancʿ)
- հրամանակամ (hramanakam)
- հրամանական (hramanakan)
- հրամանակատար (hramanakatar)
- հրամանակատարութիւն (hramanakatarutʿiwn)
- հրամանակար (hramanakar)
- հրամանակարգ (hramanakarg)
- հրամանահան (hramanahan)
- հրամանահատութիւն (hramanahatutʿiwn)
- հրամանապետ (hramanapet)
- հրամանապէս (hramanapēs)
- հրամանառու (hramanaṙu)
- հրամանառութիւն (hramanaṙutʿiwn)
- հրամանատէր (hramanatēr)
- հրամանատու (hramanatu)
- հրամանատուութիւն (hramanatuutʿiwn)
- հրամանատուր (hramanatur)
- հրամանատրեմ (hramanatrem)
- հրամանատրութիւն (hramanatrutʿiwn)
- հրամանաւորեմ (hramanaworem)
- մահահրաման (mahahraman)
- մատհրաման (mathraman)
- նախահրաման (naxahraman)
- տասնհրամանեան (tasnhramanean)
- տօնահրաման (tōnahraman)
- քոյինահրաման (kʿoyinahraman)
Related terms
- հրամայեմ (hramayem)
- հրամանատար (hramanatar)
Descendants
- Armenian: հրաման (hraman)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հրաման”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հրաման”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “հրաման”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.