նշանակել
Armenian
Etymology
From Old Armenian նշանակեմ (nšanakem).
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): [nəʃɑnɑˈkɛl]
Verb
նշանակել • (nšanakel)
- (transitive) to mean, signify, denote
- ի՞նչ է սա նշանակում ― i?nčʿ ē sa nšanakum ― what does this mean?
- (transitive) to appoint, nominate, install, designate
- (transitive) to designate, denote, call, label
- ֆիզիկայում արագությունը նշանակում են V-ով ― fizikayum aragutʿyunə nšanakum en V-ov ― in physics velocity is designated by the symbol V
- (transitive) to appoint, assign, fix, set
- բարձր գին նշանակել ― barjr gin nšanakel ― to set a high price
- Synonym: որոշել (orošel)
- (transitive) to grade, give a mark
- դասատուն ինձ 5 նշանակեց ― dasatun inj 5 nšanakecʿ ― the teacher graded me 5
- Synonym: դնել (dnel)
- (transitive) to prescribe
- բժիշկը դեղ նշանակեց ― bžiškə deł nšanakecʿ ― the doctor prescribed a medicine
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | նշանակել (nšanakel) | imperfective converb | նշանակում (nšanakum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | նշանակվել (nšanakvel) | simultaneous converb | նշանակելիս (nšanakelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | նշանակել (nšanakel) | ||||
| aorist stem | նշանակ- (nšanak-) | future converb I | նշանակելու (nšanakelu) | ||||
| resultative participle | նշանակած (nšanakac) | future converb II | նշանակելիք (nšanakelikʿ) | ||||
| subject participle | նշանակող (nšanakoł) | connegative converb | նշանակի (nšanaki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | նշանակում եմ (nšanakum em) | նշանակում ես (nšanakum es) | նշանակում է (nšanakum ē) | նշանակում ենք (nšanakum enkʿ) | նշանակում եք (nšanakum ekʿ) | նշանակում են (nšanakum en) | |
| imperfect | նշանակում էի (nšanakum ēi) | նշանակում էիր (nšanakum ēir) | նշանակում էր (nšanakum ēr) | նշանակում էինք (nšanakum ēinkʿ) | նշանակում էիք (nšanakum ēikʿ) | նշանակում էին (nšanakum ēin) | |
| future | նշանակելու եմ (nšanakelu em) | նշանակելու ես (nšanakelu es) | նշանակելու է (nšanakelu ē) | նշանակելու ենք (nšanakelu enkʿ) | նշանակելու եք (nšanakelu ekʿ) | նշանակելու են (nšanakelu en) | |
| future perfect | նշանակելու էի (nšanakelu ēi) | նշանակելու էիր (nšanakelu ēir) | նշանակելու էր (nšanakelu ēr) | նշանակելու էինք (nšanakelu ēinkʿ) | նշանակելու էիք (nšanakelu ēikʿ) | նշանակելու էին (nšanakelu ēin) | |
| present perfect | նշանակել եմ (nšanakel em) | նշանակել ես (nšanakel es) | նշանակել է (nšanakel ē) | նշանակել ենք (nšanakel enkʿ) | նշանակել եք (nšanakel ekʿ) | նշանակել են (nšanakel en) | |
| pluperfect | նշանակել էի (nšanakel ēi) | նշանակել էիր (nšanakel ēir) | նշանակել էր (nšanakel ēr) | նշանակել էինք (nšanakel ēinkʿ) | նշանակել էիք (nšanakel ēikʿ) | նշանակել էին (nšanakel ēin) | |
| aorist | նշանակեցի, նշանակի* (nšanakecʿi, nšanaki*) | նշանակեցիր, նշանակիր* (nšanakecʿir, nšanakir*) | նշանակեց (nšanakecʿ) | նշանակեցինք, նշանակինք* (nšanakecʿinkʿ, nšanakinkʿ*) | նշանակեցիք, նշանակիք* (nšanakecʿikʿ, nšanakikʿ*) | նշանակեցին, նշանակին* (nšanakecʿin, nšanakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | նշանակեմ (nšanakem) | նշանակես (nšanakes) | նշանակի (nšanaki) | նշանակենք (nšanakenkʿ) | նշանակեք (nšanakekʿ) | նշանակեն (nšanaken) | |
| future perfect | նշանակեի (nšanakei) | նշանակեիր (nšanakeir) | նշանակեր (nšanaker) | նշանակեինք (nšanakeinkʿ) | նշանակեիք (nšanakeikʿ) | նշանակեին (nšanakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կնշանակեմ (knšanakem) | կնշանակես (knšanakes) | կնշանակի (knšanaki) | կնշանակենք (knšanakenkʿ) | կնշանակեք (knšanakekʿ) | կնշանակեն (knšanaken) | |
| future perfect | կնշանակեի (knšanakei) | կնշանակեիր (knšanakeir) | կնշանակեր (knšanaker) | կնշանակեինք (knšanakeinkʿ) | կնշանակեիք (knšanakeikʿ) | կնշանակեին (knšanakein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | նշանակի՛ր, նշանակի՛* (nšanakír, nšanakí*) | — | — | նշանակե՛ք, նշանակեցե՛ք** (nšanakékʿ, nšanakecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չնշանակել (čʿnšanakel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չնշանակի (čʿnšanaki) | ||||||
| resultative participle | չնշանակած (čʿnšanakac) | ||||||
| subject participle | չնշանակող (čʿnšanakoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ նշանակում (čʿem nšanakum) | չես նշանակում (čʿes nšanakum) | չի նշանակում (čʿi nšanakum) | չենք նշանակում (čʿenkʿ nšanakum) | չեք նշանակում (čʿekʿ nšanakum) | չեն նշանակում (čʿen nšanakum) | |
| imperfect | չէի նշանակում (čʿēi nšanakum) | չէիր նշանակում (čʿēir nšanakum) | չէր նշանակում (čʿēr nšanakum) | չէինք նշանակում (čʿēinkʿ nšanakum) | չէիք նշանակում (čʿēikʿ nšanakum) | չէին նշանակում (čʿēin nšanakum) | |
| future | չեմ նշանակելու (čʿem nšanakelu) | չես նշանակելու (čʿes nšanakelu) | չի նշանակելու (čʿi nšanakelu) | չենք նշանակելու (čʿenkʿ nšanakelu) | չեք նշանակելու (čʿekʿ nšanakelu) | չեն նշանակելու (čʿen nšanakelu) | |
| future perfect | չէի նշանակելու (čʿēi nšanakelu) | չէիր նշանակելու (čʿēir nšanakelu) | չէր նշանակելու (čʿēr nšanakelu) | չէինք նշանակելու (čʿēinkʿ nšanakelu) | չէիք նշանակելու (čʿēikʿ nšanakelu) | չէին նշանակելու (čʿēin nšanakelu) | |
| present perfect | չեմ նշանակել (čʿem nšanakel) | չես նշանակել (čʿes nšanakel) | չի նշանակել (čʿi nšanakel) | չենք նշանակել (čʿenkʿ nšanakel) | չեք նշանակել (čʿekʿ nšanakel) | չեն նշանակել (čʿen nšanakel) | |
| pluperfect | չէի նշանակել (čʿēi nšanakel) | չէիր նշանակել (čʿēir nšanakel) | չէր նշանակել (čʿēr nšanakel) | չէինք նշանակել (čʿēinkʿ nšanakel) | չէիք նշանակել (čʿēikʿ nšanakel) | չէին նշանակել (čʿēin nšanakel) | |
| aorist | չնշանակեցի, չնշանակի* (čʿnšanakecʿi, čʿnšanaki*) | չնշանակեցիր, չնշանակիր* (čʿnšanakecʿir, čʿnšanakir*) | չնշանակեց (čʿnšanakecʿ) | չնշանակեցինք, չնշանակինք* (čʿnšanakecʿinkʿ, čʿnšanakinkʿ*) | չնշանակեցիք, չնշանակիք* (čʿnšanakecʿikʿ, čʿnšanakikʿ*) | չնշանակեցին, չնշանակին* (čʿnšanakecʿin, čʿnšanakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չնշանակեմ (čʿnšanakem) | չնշանակես (čʿnšanakes) | չնշանակի (čʿnšanaki) | չնշանակենք (čʿnšanakenkʿ) | չնշանակեք (čʿnšanakekʿ) | չնշանակեն (čʿnšanaken) | |
| future perfect | չնշանակեի (čʿnšanakei) | չնշանակեիր (čʿnšanakeir) | չնշանակեր (čʿnšanaker) | չնշանակեինք (čʿnšanakeinkʿ) | չնշանակեիք (čʿnšanakeikʿ) | չնշանակեին (čʿnšanakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ նշանակի (čʿem nšanaki) | չես նշանակի (čʿes nšanaki) | չի նշանակի (čʿi nšanaki) | չենք նշանակի (čʿenkʿ nšanaki) | չեք նշանակի (čʿekʿ nšanaki) | չեն նշանակի (čʿen nšanaki) | |
| future perfect | չէի նշանակի (čʿēi nšanaki) | չէիր նշանակի (čʿēir nšanaki) | չէր նշանակի (čʿēr nšanaki) | չէինք նշանակի (čʿēinkʿ nšanaki) | չէիք նշանակի (čʿēikʿ nšanaki) | չէին նշանակի (čʿēin nšanaki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ նշանակիր, մի՛ նշանակի* (mí nšanakir, mí nšanaki*) | — | — | մի՛ նշանակեք, մի՛ նշանակեցեք** (mí nšanakekʿ, mí nšanakecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | նշանակել (nšanakel) | |||
| dative | նշանակելու (nšanakelu) | |||
| ablative | նշանակելուց (nšanakelucʿ) | |||
| instrumental | նշանակելով (nšanakelov) | |||
| locative | նշանակելում (nšanakelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | նշանակելը/նշանակելն (nšanakelə/nšanakeln) | |||
| dative | նշանակելուն (nšanakelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | նշանակելս (nšanakels) | |||
| dative | նշանակելուս (nšanakelus) | |||
| ablative | նշանակելուցս (nšanakelucʿs) | |||
| instrumental | նշանակելովս (nšanakelovs) | |||
| locative | նշանակելումս (nšanakelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | նշանակելդ (nšanakeld) | |||
| dative | նշանակելուդ (nšanakelud) | |||
| ablative | նշանակելուցդ (nšanakelucʿd) | |||
| instrumental | նշանակելովդ (nšanakelovd) | |||
| locative | նշանակելումդ (nšanakelumd) | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.