מאַכן

From Middle High German machen, from Old High German mahhōn, from Proto-Germanic *makōną.

מאַכן • (makhn) (past participle געמאַכט‎ (gemakht))

1. to make, create
2. to do
3. to say
   • 1894, שלום־עליכם (sholem-aleyhkem, “Sholem Aleichem”), “דאָס גרויסע געווינס (dos groyse gevins)”, in טבֿיה דער מילכיקער (tevye der milkhiker, “Tevye the Dairyman”):

     ‏אַ גוטן אָוונט, סקאָצל קומט! — מאַך איך צו זיי שטאַרק אויף אַ קול, כּלומרשט אין גוטן מוט.‎‎

     a gutn ovnt, skotsl kumt! — makh ikh tsu zey shtark oyf a kol, kloymersht in gutn mut.

     “Good evening, what a surprise!” I say to them in a strong voice, as though in a good mood.

4. to be, feel

   ‏וואָס מאַכט ער‎ ― vos makht er ― How is he?

• מאַכער‎ (makher)
• אײַנמאַכן‎ (aynmakhn, “to preserve food”)
• אויסמאַכן‎ (oysmakhn, “to matter, to be important”)

מאַכן • (makhn)

1. plural of מאַך‎ (makh)