انتوى

See also: أنتوى‎, أنتوي‎, أنثوي‎, انتوي‎, and انبوی‎

Arabic

Etymology

From the root ن و ي‎ (n-w-y); compare نَوَى‎ (nawā, “to intend”).

Verb

اِنْتَوَى • (intawā) VIII, non-past يَنْتَوِي‎‎ (yantawī)

(transitive or construed with أَن‎ (ʾan)) to be intend

Conjugation

Conjugation of

اِنْتَوَى

(form-VIII final-weak)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					اِنْتِوَاء‎ intiwāʾ
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُنْتَوٍ‎ muntawin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُنْتَوًى‎ muntawan
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْتَوَيْتُ‎ intawaytu	اِنْتَوَيْتَ‎ intawayta	اِنْتَوَى intawā	اِنْتَوَيْتُمَا‎ intawaytumā	اِنْتَوَيَا‎ intawayā	اِنْتَوَيْنَا‎ intawaynā	اِنْتَوَيْتُمْ‎ intawaytum	اِنْتَوَوْا‎ intawaw
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِنْتَوَيْتُ‎ intawaytu	اِنْتَوَيْتِ‎ intawayti	اِنْتَوَتْ‎ intawat	اِنْتَوَيْتُمَا‎ intawaytumā	اِنْتَوَتَا‎ intawatā	اِنْتَوَيْنَا‎ intawaynā	اِنْتَوَيْتُنَّ‎ intawaytunna	اِنْتَوَيْنَ‎ intawayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَنْتَوِي‎ ʾantawī	تَنْتَوِي‎ tantawī	يَنْتَوِي‎ yantawī	تَنْتَوِيَانِ‎ tantawiyāni	يَنْتَوِيَانِ‎ yantawiyāni	نَنْتَوِي‎ nantawī	تَنْتَوُونَ‎ tantawūna	يَنْتَوُونَ‎ yantawūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَنْتَوِي‎ ʾantawī	تَنْتَوِينَ‎ tantawīna	تَنْتَوِي‎ tantawī	تَنْتَوِيَانِ‎ tantawiyāni	تَنْتَوِيَانِ‎ tantawiyāni	نَنْتَوِي‎ nantawī	تَنْتَوِينَ‎ tantawīna	يَنْتَوِينَ‎ yantawīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْتَوِيَ‎ ʾantawiya	تَنْتَوِيَ‎ tantawiya	يَنْتَوِيَ‎ yantawiya	تَنْتَوِيَا‎ tantawiyā	يَنْتَوِيَا‎ yantawiyā	نَنْتَوِيَ‎ nantawiya	تَنْتَوُوا‎ tantawū	يَنْتَوُوا‎ yantawū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْتَوِيَ‎ ʾantawiya	تَنْتَوِي‎ tantawī	تَنْتَوِيَ‎ tantawiya	تَنْتَوِيَا‎ tantawiyā	تَنْتَوِيَا‎ tantawiyā	نَنْتَوِيَ‎ nantawiya	تَنْتَوِينَ‎ tantawīna	يَنْتَوِينَ‎ yantawīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْتَوِ‎ ʾantawi	تَنْتَوِ‎ tantawi	يَنْتَوِ‎ yantawi	تَنْتَوِيَا‎ tantawiyā	يَنْتَوِيَا‎ yantawiyā	نَنْتَوِ‎ nantawi	تَنْتَوُوا‎ tantawū	يَنْتَوُوا‎ yantawū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْتَوِ‎ ʾantawi	تَنْتَوِي‎ tantawī	تَنْتَوِ‎ tantawi	تَنْتَوِيَا‎ tantawiyā	تَنْتَوِيَا‎ tantawiyā	نَنْتَوِ‎ nantawi	تَنْتَوِينَ‎ tantawīna	يَنْتَوِينَ‎ yantawīna
imperative الْأَمْر	m		اِنْتَوِ‎ intawi		اِنْتَوِيَا‎ intawiyā			اِنْتَوُوا‎ intawū
imperative الْأَمْر	f		اِنْتَوِي‎ intawī		اِنْتَوِيَا‎ intawiyā			اِنْتَوِينَ‎ intawīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اُنْتُوِيتُ‎ untuwītu	اُنْتُوِيتَ‎ untuwīta	اُنْتُوِيَ‎ untuwiya	اُنْتُوِيتُمَا‎ untuwītumā	اُنْتُوِيَا‎ untuwiyā	اُنْتُوِينَا‎ untuwīnā	اُنْتُوِيتُمْ‎ untuwītum	اُنْتُوُوا‎ untuwū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اُنْتُوِيتُ‎ untuwītu	اُنْتُوِيتِ‎ untuwīti	اُنْتُوِيَتْ‎ untuwiyat	اُنْتُوِيتُمَا‎ untuwītumā	اُنْتُوِيَتَا‎ untuwiyatā	اُنْتُوِينَا‎ untuwīnā	اُنْتُوِيتُنَّ‎ untuwītunna	اُنْتُوِينَ‎ untuwīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُنْتَوَى‎ ʾuntawā	تُنْتَوَى‎ tuntawā	يُنْتَوَى‎ yuntawā	تُنْتَوَيَانِ‎ tuntawayāni	يُنْتَوَيَانِ‎ yuntawayāni	نُنْتَوَى‎ nuntawā	تُنْتَوَوْنَ‎ tuntawawna	يُنْتَوَوْنَ‎ yuntawawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُنْتَوَى‎ ʾuntawā	تُنْتَوَيْنَ‎ tuntawayna	تُنْتَوَى‎ tuntawā	تُنْتَوَيَانِ‎ tuntawayāni	تُنْتَوَيَانِ‎ tuntawayāni	نُنْتَوَى‎ nuntawā	تُنْتَوَيْنَ‎ tuntawayna	يُنْتَوَيْنَ‎ yuntawayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنْتَوَى‎ ʾuntawā	تُنْتَوَى‎ tuntawā	يُنْتَوَى‎ yuntawā	تُنْتَوَيَا‎ tuntawayā	يُنْتَوَيَا‎ yuntawayā	نُنْتَوَى‎ nuntawā	تُنْتَوَوْا‎ tuntawaw	يُنْتَوَوْا‎ yuntawaw
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُنْتَوَى‎ ʾuntawā	تُنْتَوَيْ‎ tuntaway	تُنْتَوَى‎ tuntawā	تُنْتَوَيَا‎ tuntawayā	تُنْتَوَيَا‎ tuntawayā	نُنْتَوَى‎ nuntawā	تُنْتَوَيْنَ‎ tuntawayna	يُنْتَوَيْنَ‎ yuntawayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنْتَوَ‎ ʾuntawa	تُنْتَوَ‎ tuntawa	يُنْتَوَ‎ yuntawa	تُنْتَوَيَا‎ tuntawayā	يُنْتَوَيَا‎ yuntawayā	نُنْتَوَ‎ nuntawa	تُنْتَوَوْا‎ tuntawaw	يُنْتَوَوْا‎ yuntawaw
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُنْتَوَ‎ ʾuntawa	تُنْتَوَيْ‎ tuntaway	تُنْتَوَ‎ tuntawa	تُنْتَوَيَا‎ tuntawayā	تُنْتَوَيَا‎ tuntawayā	نُنْتَوَ‎ nuntawa	تُنْتَوَيْنَ‎ tuntawayna	يُنْتَوَيْنَ‎ yuntawayna

References

Mace, John (2007), “انتوى”, in Arabic Verbs, New York: Hippocrene Books, Inc., →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.