شرع
Arabic
Etymology 1
From the root ش ر ع (š-r-ʿ).
Verb
شَرَعَ • (šaraʿa) I, non-past يَشْرَعُ (yašraʿu)
Conjugation
Conjugation of
شَرَعَ
(form-I sound, verbal noun شَرْع)verbal noun الْمَصْدَر |
شَرْع šarʿ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
šāriʿ | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mašrūʿ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šaraʿtu |
šaraʿta |
شَرَعَ šaraʿa |
شَرَعْتُمَا šaraʿtumā |
شَرَعَا šaraʿā |
šaraʿnā |
šaraʿtum |
šaraʿū | |||
f | šaraʿti |
šaraʿat |
شَرَعَتَا šaraʿatā |
šaraʿtunna |
šaraʿna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾašraʿu |
tašraʿu |
yašraʿu |
تَشْرَعَانِ tašraʿāni |
يَشْرَعَانِ yašraʿāni |
našraʿu |
tašraʿūna |
yašraʿūna | |||
f | tašraʿīna |
tašraʿu |
تَشْرَعَانِ tašraʿāni |
tašraʿna |
yašraʿna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾašraʿa |
tašraʿa |
yašraʿa |
تَشْرَعَا tašraʿā |
يَشْرَعَا yašraʿā |
našraʿa |
تَشْرَعُوا tašraʿū |
يَشْرَعُوا yašraʿū | |||
f | tašraʿī |
tašraʿa |
تَشْرَعَا tašraʿā |
tašraʿna |
yašraʿna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾašraʿ |
tašraʿ |
yašraʿ |
تَشْرَعَا tašraʿā |
يَشْرَعَا yašraʿā |
našraʿ |
تَشْرَعُوا tašraʿū |
يَشْرَعُوا yašraʿū | |||
f | tašraʿī |
tašraʿ |
تَشْرَعَا tašraʿā |
tašraʿna |
yašraʿna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | išraʿ |
اِشْرَعَا išraʿā |
اِشْرَعُوا išraʿū |
||||||||
f | išraʿī |
išraʿna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šuriʿtu |
šuriʿta |
شُرِعَ šuriʿa |
شُرِعْتُمَا šuriʿtumā |
شُرِعَا šuriʿā |
šuriʿnā |
šuriʿtum |
šuriʿū | |||
f | šuriʿti |
šuriʿat |
شُرِعَتَا šuriʿatā |
šuriʿtunna |
šuriʿna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾušraʿu |
tušraʿu |
yušraʿu |
تُشْرَعَانِ tušraʿāni |
يُشْرَعَانِ yušraʿāni |
nušraʿu |
tušraʿūna |
yušraʿūna | |||
f | tušraʿīna |
tušraʿu |
تُشْرَعَانِ tušraʿāni |
tušraʿna |
yušraʿna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾušraʿa |
tušraʿa |
yušraʿa |
تُشْرَعَا tušraʿā |
يُشْرَعَا yušraʿā |
nušraʿa |
تُشْرَعُوا tušraʿū |
يُشْرَعُوا yušraʿū | |||
f | tušraʿī |
tušraʿa |
تُشْرَعَا tušraʿā |
tušraʿna |
yušraʿna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾušraʿ |
tušraʿ |
yušraʿ |
تُشْرَعَا tušraʿā |
يُشْرَعَا yušraʿā |
nušraʿ |
تُشْرَعُوا tušraʿū |
يُشْرَعُوا yušraʿū | |||
f | tušraʿī |
tušraʿ |
تُشْرَعَا tušraʿā |
tušraʿna |
yušraʿna |
References
Steingass, Francis Joseph (1884), “شرع”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
Verb
شَرَعَ • (šaraʿa) I, non-past يَشْرَعُ (yašraʿu)
Conjugation
Conjugation of
شَرَعَ
(form-I sound, verbal nouns شَرْع or شُرُوع)verbal nouns الْمَصَادِر |
šarʿ or šurūʿ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
šāriʿ | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mašrūʿ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šaraʿtu |
šaraʿta |
شَرَعَ šaraʿa |
شَرَعْتُمَا šaraʿtumā |
شَرَعَا šaraʿā |
šaraʿnā |
šaraʿtum |
šaraʿū | |||
f | šaraʿti |
šaraʿat |
شَرَعَتَا šaraʿatā |
šaraʿtunna |
šaraʿna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾašraʿu |
tašraʿu |
yašraʿu |
تَشْرَعَانِ tašraʿāni |
يَشْرَعَانِ yašraʿāni |
našraʿu |
tašraʿūna |
yašraʿūna | |||
f | tašraʿīna |
tašraʿu |
تَشْرَعَانِ tašraʿāni |
tašraʿna |
yašraʿna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾašraʿa |
tašraʿa |
yašraʿa |
تَشْرَعَا tašraʿā |
يَشْرَعَا yašraʿā |
našraʿa |
تَشْرَعُوا tašraʿū |
يَشْرَعُوا yašraʿū | |||
f | tašraʿī |
tašraʿa |
تَشْرَعَا tašraʿā |
tašraʿna |
yašraʿna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾašraʿ |
tašraʿ |
yašraʿ |
تَشْرَعَا tašraʿā |
يَشْرَعَا yašraʿā |
našraʿ |
تَشْرَعُوا tašraʿū |
يَشْرَعُوا yašraʿū | |||
f | tašraʿī |
tašraʿ |
تَشْرَعَا tašraʿā |
tašraʿna |
yašraʿna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | išraʿ |
اِشْرَعَا išraʿā |
اِشْرَعُوا išraʿū |
||||||||
f | išraʿī |
išraʿna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šuriʿtu |
šuriʿta |
شُرِعَ šuriʿa |
شُرِعْتُمَا šuriʿtumā |
شُرِعَا šuriʿā |
šuriʿnā |
šuriʿtum |
šuriʿū | |||
f | šuriʿti |
šuriʿat |
شُرِعَتَا šuriʿatā |
šuriʿtunna |
šuriʿna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾušraʿu |
tušraʿu |
yušraʿu |
تُشْرَعَانِ tušraʿāni |
يُشْرَعَانِ yušraʿāni |
nušraʿu |
tušraʿūna |
yušraʿūna | |||
f | tušraʿīna |
tušraʿu |
تُشْرَعَانِ tušraʿāni |
tušraʿna |
yušraʿna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾušraʿa |
tušraʿa |
yušraʿa |
تُشْرَعَا tušraʿā |
يُشْرَعَا yušraʿā |
nušraʿa |
تُشْرَعُوا tušraʿū |
يُشْرَعُوا yušraʿū | |||
f | tušraʿī |
tušraʿa |
تُشْرَعَا tušraʿā |
tušraʿna |
yušraʿna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾušraʿ |
tušraʿ |
yušraʿ |
تُشْرَعَا tušraʿā |
يُشْرَعَا yušraʿā |
nušraʿ |
تُشْرَعُوا tušraʿū |
يُشْرَعُوا yušraʿū | |||
f | tušraʿī |
tušraʿ |
تُشْرَعَا tušraʿā |
tušraʿna |
yušraʿna |
References
Steingass, Francis Joseph (1884), “شرع”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
Verb
شَرَّعَ • (šarraʿa) II, non-past يُشَرِّعُ (yušarriʿu)
Conjugation
Conjugation of
شَرَّعَ
(form-II sound)verbal noun الْمَصْدَر |
tašrīʿ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُشَرِّع mušarriʿ | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُشَرَّع mušarraʿ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šarraʿtu |
šarraʿta |
شَرَّعَ šarraʿa |
شَرَّعْتُمَا šarraʿtumā |
شَرَّعَا šarraʿā |
šarraʿnā |
šarraʿtum |
šarraʿū | |||
f | šarraʿti |
šarraʿat |
شَرَّعَتَا šarraʿatā |
šarraʿtunna |
šarraʿna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾušarriʿu |
tušarriʿu |
yušarriʿu |
تُشَرِّعَانِ tušarriʿāni |
يُشَرِّعَانِ yušarriʿāni |
nušarriʿu |
tušarriʿūna |
yušarriʿūna | |||
f | tušarriʿīna |
tušarriʿu |
تُشَرِّعَانِ tušarriʿāni |
tušarriʿna |
yušarriʿna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾušarriʿa |
tušarriʿa |
yušarriʿa |
تُشَرِّعَا tušarriʿā |
يُشَرِّعَا yušarriʿā |
nušarriʿa |
تُشَرِّعُوا tušarriʿū |
يُشَرِّعُوا yušarriʿū | |||
f | tušarriʿī |
tušarriʿa |
تُشَرِّعَا tušarriʿā |
tušarriʿna |
yušarriʿna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾušarriʿ |
tušarriʿ |
yušarriʿ |
تُشَرِّعَا tušarriʿā |
يُشَرِّعَا yušarriʿā |
nušarriʿ |
تُشَرِّعُوا tušarriʿū |
يُشَرِّعُوا yušarriʿū | |||
f | tušarriʿī |
tušarriʿ |
تُشَرِّعَا tušarriʿā |
tušarriʿna |
yušarriʿna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | شَرِّعْ šarriʿ |
شَرِّعَا šarriʿā |
šarriʿū |
||||||||
f | šarriʿī |
šarriʿna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | šurriʿtu |
šurriʿta |
شُرِّعَ šurriʿa |
شُرِّعْتُمَا šurriʿtumā |
شُرِّعَا šurriʿā |
šurriʿnā |
šurriʿtum |
šurriʿū | |||
f | šurriʿti |
šurriʿat |
شُرِّعَتَا šurriʿatā |
šurriʿtunna |
šurriʿna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾušarraʿu |
tušarraʿu |
yušarraʿu |
تُشَرَّعَانِ tušarraʿāni |
يُشَرَّعَانِ yušarraʿāni |
nušarraʿu |
tušarraʿūna |
yušarraʿūna | |||
f | tušarraʿīna |
tušarraʿu |
تُشَرَّعَانِ tušarraʿāni |
tušarraʿna |
yušarraʿna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾušarraʿa |
tušarraʿa |
yušarraʿa |
تُشَرَّعَا tušarraʿā |
يُشَرَّعَا yušarraʿā |
nušarraʿa |
تُشَرَّعُوا tušarraʿū |
يُشَرَّعُوا yušarraʿū | |||
f | tušarraʿī |
tušarraʿa |
تُشَرَّعَا tušarraʿā |
tušarraʿna |
yušarraʿna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾušarraʿ |
tušarraʿ |
yušarraʿ |
تُشَرَّعَا tušarraʿā |
يُشَرَّعَا yušarraʿā |
nušarraʿ |
تُشَرَّعُوا tušarraʿū |
يُشَرَّعُوا yušarraʿū | |||
f | tušarraʿī |
tušarraʿ |
تُشَرَّعَا tušarraʿā |
tušarraʿna |
yušarraʿna |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “شرع”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
Noun
شَرْع • (šarʿ) m
- verbal noun of شَرَعَ (šaraʿa) (form I)
Declension
Declension of noun شَرْع (šarʿ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | شَرْع šarʿ |
الشَّرْع aš-šarʿ |
شَرْع šarʿ |
Nominative | شَرْعٌ šarʿun |
الشَّرْعُ aš-šarʿu |
شَرْعُ šarʿu |
Accusative | شَرْعًا šarʿan |
الشَّرْعَ aš-šarʿa |
شَرْعَ šarʿa |
Genitive | شَرْعٍ šarʿin |
الشَّرْعِ aš-šarʿi |
شَرْعِ šarʿi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.