فقر

See also: قفز‎ and ف ق ر‎

Arabic

Etymology 1

From the root ف ق ر‎ (f-q-r).

Verb

فَقَرَ • (faqara) I, non-past يَفْقُرُ‎ or يَفْقِرُ‎‎ (yafquru or yafqiru)

to dig
to pierce, to perforate
to break one's neck or spine
to press grapes

Conjugation

Conjugation of

فَقَرَ

(form-I sound, verbal noun فَقْر)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					فَقْر faqr
active participle اِسْم الْفَاعِل					فَاقِر‎ fāqir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَفْقُور‎ mafqūr
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقَرْتُ‎ faqartu	فَقَرْتَ‎ faqarta	فَقَرَ faqara	فَقَرْتُمَا‎ faqartumā	فَقَرَا‎ faqarā	فَقَرْنَا‎ faqarnā	فَقَرْتُمْ‎ faqartum	فَقَرُوا‎ faqarū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَقَرْتُ‎ faqartu	فَقَرْتِ‎ faqarti	فَقَرَتْ‎ faqarat	فَقَرْتُمَا‎ faqartumā	فَقَرَتَا‎ faqaratā	فَقَرْنَا‎ faqarnā	فَقَرْتُنَّ‎ faqartunna	فَقَرْنَ‎ faqarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقُرُ‎ or أَفْقِرُ‎ ʾafquru or ʾafqiru	تَفْقُرُ‎ or تَفْقِرُ‎ tafquru or tafqiru	يَفْقُرُ‎ or يَفْقِرُ‎ yafquru or yafqiru	تَفْقُرَانِ‎ or تَفْقِرَانِ‎ tafqurāni or tafqirāni	يَفْقُرَانِ‎ or يَفْقِرَانِ‎ yafqurāni or yafqirāni	نَفْقُرُ‎ or نَفْقِرُ‎ nafquru or nafqiru	تَفْقُرُونَ‎ or تَفْقِرُونَ‎ tafqurūna or tafqirūna	يَفْقُرُونَ‎ or يَفْقِرُونَ‎ yafqurūna or yafqirūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَفْقُرُ‎ or أَفْقِرُ‎ ʾafquru or ʾafqiru	تَفْقُرِينَ‎ or تَفْقِرِينَ‎ tafqurīna or tafqirīna	تَفْقُرُ‎ or تَفْقِرُ‎ tafquru or tafqiru	تَفْقُرَانِ‎ or تَفْقِرَانِ‎ tafqurāni or tafqirāni	تَفْقُرَانِ‎ or تَفْقِرَانِ‎ tafqurāni or tafqirāni	نَفْقُرُ‎ or نَفْقِرُ‎ nafquru or nafqiru	تَفْقُرْنَ‎ or تَفْقِرْنَ‎ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ‎ or يَفْقِرْنَ‎ yafqurna or yafqirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقُرَ‎ or أَفْقِرَ‎ ʾafqura or ʾafqira	تَفْقُرَ‎ or تَفْقِرَ‎ tafqura or tafqira	يَفْقُرَ‎ or يَفْقِرَ‎ yafqura or yafqira	تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā	يَفْقُرَا‎ or يَفْقِرَا‎ yafqurā or yafqirā	نَفْقُرَ‎ or نَفْقِرَ‎ nafqura or nafqira	تَفْقُرُوا‎ or تَفْقِرُوا‎ tafqurū or tafqirū	يَفْقُرُوا‎ or يَفْقِرُوا‎ yafqurū or yafqirū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَفْقُرَ‎ or أَفْقِرَ‎ ʾafqura or ʾafqira	تَفْقُرِي‎ or تَفْقِرِي‎ tafqurī or tafqirī	تَفْقُرَ‎ or تَفْقِرَ‎ tafqura or tafqira	تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā	تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā	نَفْقُرَ‎ or نَفْقِرَ‎ nafqura or nafqira	تَفْقُرْنَ‎ or تَفْقِرْنَ‎ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ‎ or يَفْقِرْنَ‎ yafqurna or yafqirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقُرْ‎ or أَفْقِرْ‎ ʾafqur or ʾafqir	تَفْقُرْ‎ or تَفْقِرْ‎ tafqur or tafqir	يَفْقُرْ‎ or يَفْقِرْ‎ yafqur or yafqir	تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā	يَفْقُرَا‎ or يَفْقِرَا‎ yafqurā or yafqirā	نَفْقُرْ‎ or نَفْقِرْ‎ nafqur or nafqir	تَفْقُرُوا‎ or تَفْقِرُوا‎ tafqurū or tafqirū	يَفْقُرُوا‎ or يَفْقِرُوا‎ yafqurū or yafqirū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَفْقُرْ‎ or أَفْقِرْ‎ ʾafqur or ʾafqir	تَفْقُرِي‎ or تَفْقِرِي‎ tafqurī or tafqirī	تَفْقُرْ‎ or تَفْقِرْ‎ tafqur or tafqir	تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā	تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā	نَفْقُرْ‎ or نَفْقِرْ‎ nafqur or nafqir	تَفْقُرْنَ‎ or تَفْقِرْنَ‎ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ‎ or يَفْقِرْنَ‎ yafqurna or yafqirna
imperative الْأَمْر	m		اُفْقُرْ‎ or اِفْقِرْ‎ ufqur or ifqir		اُفْقُرَا‎ or اِفْقِرَا‎ ufqurā or ifqirā			اُفْقُرُوا‎ or اِفْقِرُوا‎ ufqurū or ifqirū
imperative الْأَمْر	f		اُفْقُرِي‎ or اِفْقِرِي‎ ufqurī or ifqirī		اُفْقُرَا‎ or اِفْقِرَا‎ ufqurā or ifqirā			اُفْقُرْنَ‎ or اِفْقِرْنَ‎ ufqurna or ifqirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُقِرْتُ‎ fuqirtu	فُقِرْتَ‎ fuqirta	فُقِرَ fuqira	فُقِرْتُمَا‎ fuqirtumā	فُقِرَا‎ fuqirā	فُقِرْنَا‎ fuqirnā	فُقِرْتُمْ‎ fuqirtum	فُقِرُوا‎ fuqirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فُقِرْتُ‎ fuqirtu	فُقِرْتِ‎ fuqirti	فُقِرَتْ‎ fuqirat	فُقِرْتُمَا‎ fuqirtumā	فُقِرَتَا‎ fuqiratā	فُقِرْنَا‎ fuqirnā	فُقِرْتُنَّ‎ fuqirtunna	فُقِرْنَ‎ fuqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفْقَرُ‎ ʾufqaru	تُفْقَرُ‎ tufqaru	يُفْقَرُ‎ yufqaru	تُفْقَرَانِ‎ tufqarāni	يُفْقَرَانِ‎ yufqarāni	نُفْقَرُ‎ nufqaru	تُفْقَرُونَ‎ tufqarūna	يُفْقَرُونَ‎ yufqarūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُفْقَرُ‎ ʾufqaru	تُفْقَرِينَ‎ tufqarīna	تُفْقَرُ‎ tufqaru	تُفْقَرَانِ‎ tufqarāni	تُفْقَرَانِ‎ tufqarāni	نُفْقَرُ‎ nufqaru	تُفْقَرْنَ‎ tufqarna	يُفْقَرْنَ‎ yufqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفْقَرَ‎ ʾufqara	تُفْقَرَ‎ tufqara	يُفْقَرَ‎ yufqara	تُفْقَرَا‎ tufqarā	يُفْقَرَا‎ yufqarā	نُفْقَرَ‎ nufqara	تُفْقَرُوا‎ tufqarū	يُفْقَرُوا‎ yufqarū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُفْقَرَ‎ ʾufqara	تُفْقَرِي‎ tufqarī	تُفْقَرَ‎ tufqara	تُفْقَرَا‎ tufqarā	تُفْقَرَا‎ tufqarā	نُفْقَرَ‎ nufqara	تُفْقَرْنَ‎ tufqarna	يُفْقَرْنَ‎ yufqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفْقَرْ‎ ʾufqar	تُفْقَرْ‎ tufqar	يُفْقَرْ‎ yufqar	تُفْقَرَا‎ tufqarā	يُفْقَرَا‎ yufqarā	نُفْقَرْ‎ nufqar	تُفْقَرُوا‎ tufqarū	يُفْقَرُوا‎ yufqarū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُفْقَرْ‎ ʾufqar	تُفْقَرِي‎ tufqarī	تُفْقَرْ‎ tufqar	تُفْقَرَا‎ tufqarā	تُفْقَرَا‎ tufqarā	نُفْقَرْ‎ nufqar	تُفْقَرْنَ‎ tufqarna	يُفْقَرْنَ‎ yufqarna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Verb

فَقِرَ • (faqira) I, non-past يَفْقَرُ‎‎ (yafqaru)

to have pain in the vertebrae from injury or illness

Conjugation

Conjugation of

فَقِرَ

(form-I sound, verbal noun فَقَر)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					فَقَر faqar
active participle اِسْم الْفَاعِل					فَاقِر‎ fāqir
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقِرْتُ‎ faqirtu	فَقِرْتَ‎ faqirta	فَقِرَ faqira	فَقِرْتُمَا‎ faqirtumā	فَقِرَا‎ faqirā	فَقِرْنَا‎ faqirnā	فَقِرْتُمْ‎ faqirtum	فَقِرُوا‎ faqirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَقِرْتُ‎ faqirtu	فَقِرْتِ‎ faqirti	فَقِرَتْ‎ faqirat	فَقِرْتُمَا‎ faqirtumā	فَقِرَتَا‎ faqiratā	فَقِرْنَا‎ faqirnā	فَقِرْتُنَّ‎ faqirtunna	فَقِرْنَ‎ faqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقَرُ‎ ʾafqaru	تَفْقَرُ‎ tafqaru	يَفْقَرُ‎ yafqaru	تَفْقَرَانِ‎ tafqarāni	يَفْقَرَانِ‎ yafqarāni	نَفْقَرُ‎ nafqaru	تَفْقَرُونَ‎ tafqarūna	يَفْقَرُونَ‎ yafqarūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَفْقَرُ‎ ʾafqaru	تَفْقَرِينَ‎ tafqarīna	تَفْقَرُ‎ tafqaru	تَفْقَرَانِ‎ tafqarāni	تَفْقَرَانِ‎ tafqarāni	نَفْقَرُ‎ nafqaru	تَفْقَرْنَ‎ tafqarna	يَفْقَرْنَ‎ yafqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقَرَ‎ ʾafqara	تَفْقَرَ‎ tafqara	يَفْقَرَ‎ yafqara	تَفْقَرَا‎ tafqarā	يَفْقَرَا‎ yafqarā	نَفْقَرَ‎ nafqara	تَفْقَرُوا‎ tafqarū	يَفْقَرُوا‎ yafqarū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَفْقَرَ‎ ʾafqara	تَفْقَرِي‎ tafqarī	تَفْقَرَ‎ tafqara	تَفْقَرَا‎ tafqarā	تَفْقَرَا‎ tafqarā	نَفْقَرَ‎ nafqara	تَفْقَرْنَ‎ tafqarna	يَفْقَرْنَ‎ yafqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقَرْ‎ ʾafqar	تَفْقَرْ‎ tafqar	يَفْقَرْ‎ yafqar	تَفْقَرَا‎ tafqarā	يَفْقَرَا‎ yafqarā	نَفْقَرْ‎ nafqar	تَفْقَرُوا‎ tafqarū	يَفْقَرُوا‎ yafqarū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَفْقَرْ‎ ʾafqar	تَفْقَرِي‎ tafqarī	تَفْقَرْ‎ tafqar	تَفْقَرَا‎ tafqarā	تَفْقَرَا‎ tafqarā	نَفْقَرْ‎ nafqar	تَفْقَرْنَ‎ tafqarna	يَفْقَرْنَ‎ yafqarna
imperative الْأَمْر	m		اِفْقَرْ‎ ifqar		اِفْقَرَا‎ ifqarā			اِفْقَرُوا‎ ifqarū
imperative الْأَمْر	f		اِفْقَرِي‎ ifqarī		اِفْقَرَا‎ ifqarā			اِفْقَرْنَ‎ ifqarna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Verb

فَقُرَ • (faqura) I, non-past يَفْقُرُ‎‎ (yafquru)

to be or become poor

Conjugation

Conjugation of

فَقُرَ

(form-I sound, verbal noun فَقَارَة)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					فَقَارَة‎ faqāra
active participle اِسْم الْفَاعِل					فَاقِر‎ fāqir
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقُرْتُ‎ faqurtu	فَقُرْتَ‎ faqurta	فَقُرَ faqura	فَقُرْتُمَا‎ faqurtumā	فَقُرَا‎ faqurā	فَقُرْنَا‎ faqurnā	فَقُرْتُمْ‎ faqurtum	فَقُرُوا‎ faqurū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَقُرْتُ‎ faqurtu	فَقُرْتِ‎ faqurti	فَقُرَتْ‎ faqurat	فَقُرْتُمَا‎ faqurtumā	فَقُرَتَا‎ faquratā	فَقُرْنَا‎ faqurnā	فَقُرْتُنَّ‎ faqurtunna	فَقُرْنَ‎ faqurna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقُرُ‎ ʾafquru	تَفْقُرُ‎ tafquru	يَفْقُرُ‎ yafquru	تَفْقُرَانِ‎ tafqurāni	يَفْقُرَانِ‎ yafqurāni	نَفْقُرُ‎ nafquru	تَفْقُرُونَ‎ tafqurūna	يَفْقُرُونَ‎ yafqurūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَفْقُرُ‎ ʾafquru	تَفْقُرِينَ‎ tafqurīna	تَفْقُرُ‎ tafquru	تَفْقُرَانِ‎ tafqurāni	تَفْقُرَانِ‎ tafqurāni	نَفْقُرُ‎ nafquru	تَفْقُرْنَ‎ tafqurna	يَفْقُرْنَ‎ yafqurna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقُرَ‎ ʾafqura	تَفْقُرَ‎ tafqura	يَفْقُرَ‎ yafqura	تَفْقُرَا‎ tafqurā	يَفْقُرَا‎ yafqurā	نَفْقُرَ‎ nafqura	تَفْقُرُوا‎ tafqurū	يَفْقُرُوا‎ yafqurū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَفْقُرَ‎ ʾafqura	تَفْقُرِي‎ tafqurī	تَفْقُرَ‎ tafqura	تَفْقُرَا‎ tafqurā	تَفْقُرَا‎ tafqurā	نَفْقُرَ‎ nafqura	تَفْقُرْنَ‎ tafqurna	يَفْقُرْنَ‎ yafqurna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقُرْ‎ ʾafqur	تَفْقُرْ‎ tafqur	يَفْقُرْ‎ yafqur	تَفْقُرَا‎ tafqurā	يَفْقُرَا‎ yafqurā	نَفْقُرْ‎ nafqur	تَفْقُرُوا‎ tafqurū	يَفْقُرُوا‎ yafqurū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَفْقُرْ‎ ʾafqur	تَفْقُرِي‎ tafqurī	تَفْقُرْ‎ tafqur	تَفْقُرَا‎ tafqurā	تَفْقُرَا‎ tafqurā	نَفْقُرْ‎ nafqur	تَفْقُرْنَ‎ tafqurna	يَفْقُرْنَ‎ yafqurna
imperative الْأَمْر	m		اُفْقُرْ‎ ufqur		اُفْقُرَا‎ ufqurā			اُفْقُرُوا‎ ufqurū
imperative الْأَمْر	f		اُفْقُرِي‎ ufqurī		اُفْقُرَا‎ ufqurā			اُفْقُرْنَ‎ ufqurna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Verb

فَقَّرَ • (faqqara) II, non-past يُفَقِّرُ‎‎ (yufaqqiru)

to dig
to pierce, to perforate

Conjugation

Conjugation of

فَقَّرَ

(form-II sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَفْقِير‎ tafqīr
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُفَقِّر‎ mufaqqir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُفَقَّر‎ mufaqqar
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقَّرْتُ‎ faqqartu	فَقَّرْتَ‎ faqqarta	فَقَّرَ faqqara	فَقَّرْتُمَا‎ faqqartumā	فَقَّرَا‎ faqqarā	فَقَّرْنَا‎ faqqarnā	فَقَّرْتُمْ‎ faqqartum	فَقَّرُوا‎ faqqarū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَقَّرْتُ‎ faqqartu	فَقَّرْتِ‎ faqqarti	فَقَّرَتْ‎ faqqarat	فَقَّرْتُمَا‎ faqqartumā	فَقَّرَتَا‎ faqqaratā	فَقَّرْنَا‎ faqqarnā	فَقَّرْتُنَّ‎ faqqartunna	فَقَّرْنَ‎ faqqarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفَقِّرُ‎ ʾufaqqiru	تُفَقِّرُ‎ tufaqqiru	يُفَقِّرُ‎ yufaqqiru	تُفَقِّرَانِ‎ tufaqqirāni	يُفَقِّرَانِ‎ yufaqqirāni	نُفَقِّرُ‎ nufaqqiru	تُفَقِّرُونَ‎ tufaqqirūna	يُفَقِّرُونَ‎ yufaqqirūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُفَقِّرُ‎ ʾufaqqiru	تُفَقِّرِينَ‎ tufaqqirīna	تُفَقِّرُ‎ tufaqqiru	تُفَقِّرَانِ‎ tufaqqirāni	تُفَقِّرَانِ‎ tufaqqirāni	نُفَقِّرُ‎ nufaqqiru	تُفَقِّرْنَ‎ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ‎ yufaqqirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَقِّرَ‎ ʾufaqqira	تُفَقِّرَ‎ tufaqqira	يُفَقِّرَ‎ yufaqqira	تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā	يُفَقِّرَا‎ yufaqqirā	نُفَقِّرَ‎ nufaqqira	تُفَقِّرُوا‎ tufaqqirū	يُفَقِّرُوا‎ yufaqqirū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُفَقِّرَ‎ ʾufaqqira	تُفَقِّرِي‎ tufaqqirī	تُفَقِّرَ‎ tufaqqira	تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā	تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā	نُفَقِّرَ‎ nufaqqira	تُفَقِّرْنَ‎ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ‎ yufaqqirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَقِّرْ‎ ʾufaqqir	تُفَقِّرْ‎ tufaqqir	يُفَقِّرْ‎ yufaqqir	تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā	يُفَقِّرَا‎ yufaqqirā	نُفَقِّرْ‎ nufaqqir	تُفَقِّرُوا‎ tufaqqirū	يُفَقِّرُوا‎ yufaqqirū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُفَقِّرْ‎ ʾufaqqir	تُفَقِّرِي‎ tufaqqirī	تُفَقِّرْ‎ tufaqqir	تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā	تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā	نُفَقِّرْ‎ nufaqqir	تُفَقِّرْنَ‎ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ‎ yufaqqirna
imperative الْأَمْر	m		فَقِّرْ faqqir		فَقِّرَا‎ faqqirā			فَقِّرُوا‎ faqqirū
imperative الْأَمْر	f		فَقِّرِي‎ faqqirī		فَقِّرَا‎ faqqirā			فَقِّرْنَ‎ faqqirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُقِّرْتُ‎ fuqqirtu	فُقِّرْتَ‎ fuqqirta	فُقِّرَ fuqqira	فُقِّرْتُمَا‎ fuqqirtumā	فُقِّرَا‎ fuqqirā	فُقِّرْنَا‎ fuqqirnā	فُقِّرْتُمْ‎ fuqqirtum	فُقِّرُوا‎ fuqqirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فُقِّرْتُ‎ fuqqirtu	فُقِّرْتِ‎ fuqqirti	فُقِّرَتْ‎ fuqqirat	فُقِّرْتُمَا‎ fuqqirtumā	فُقِّرَتَا‎ fuqqiratā	فُقِّرْنَا‎ fuqqirnā	فُقِّرْتُنَّ‎ fuqqirtunna	فُقِّرْنَ‎ fuqqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفَقَّرُ‎ ʾufaqqaru	تُفَقَّرُ‎ tufaqqaru	يُفَقَّرُ‎ yufaqqaru	تُفَقَّرَانِ‎ tufaqqarāni	يُفَقَّرَانِ‎ yufaqqarāni	نُفَقَّرُ‎ nufaqqaru	تُفَقَّرُونَ‎ tufaqqarūna	يُفَقَّرُونَ‎ yufaqqarūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُفَقَّرُ‎ ʾufaqqaru	تُفَقَّرِينَ‎ tufaqqarīna	تُفَقَّرُ‎ tufaqqaru	تُفَقَّرَانِ‎ tufaqqarāni	تُفَقَّرَانِ‎ tufaqqarāni	نُفَقَّرُ‎ nufaqqaru	تُفَقَّرْنَ‎ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ‎ yufaqqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَقَّرَ‎ ʾufaqqara	تُفَقَّرَ‎ tufaqqara	يُفَقَّرَ‎ yufaqqara	تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā	يُفَقَّرَا‎ yufaqqarā	نُفَقَّرَ‎ nufaqqara	تُفَقَّرُوا‎ tufaqqarū	يُفَقَّرُوا‎ yufaqqarū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُفَقَّرَ‎ ʾufaqqara	تُفَقَّرِي‎ tufaqqarī	تُفَقَّرَ‎ tufaqqara	تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā	تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā	نُفَقَّرَ‎ nufaqqara	تُفَقَّرْنَ‎ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ‎ yufaqqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَقَّرْ‎ ʾufaqqar	تُفَقَّرْ‎ tufaqqar	يُفَقَّرْ‎ yufaqqar	تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā	يُفَقَّرَا‎ yufaqqarā	نُفَقَّرْ‎ nufaqqar	تُفَقَّرُوا‎ tufaqqarū	يُفَقَّرُوا‎ yufaqqarū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُفَقَّرْ‎ ʾufaqqar	تُفَقَّرِي‎ tufaqqarī	تُفَقَّرْ‎ tufaqqar	تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā	تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā	نُفَقَّرْ‎ nufaqqar	تُفَقَّرْنَ‎ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ‎ yufaqqarna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Noun

فَقْر • (faqr) m (plural مَفَاقِر‎ (mafāqir) or فُقُور‎ (fuqūr))

verbal noun of فَقَرَ (faqara) (form I)
poverty
ascetic life
care, sorrow

Declension

Declension of noun فَقْر (faqr)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقْر faqr	الْفَقْر‎ al-faqr	فَقْر faqr
Nominative	فَقْرٌ faqrun	الْفَقْرُ‎ al-faqru	فَقْرُ faqru
Accusative	فَقْرًا‎ faqran	الْفَقْرَ‎ al-faqra	فَقْرَ faqra
Genitive	فَقْرٍ faqrin	الْفَقْرِ‎ al-faqri	فَقْرِ faqri
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقْرَيْن‎ faqrayn	الْفَقْرَيْن‎ al-faqrayn	فَقْرَيْ‎ faqray
Nominative	فَقْرَانِ‎ faqrāni	الْفَقْرَانِ‎ al-faqrāni	فَقْرَا‎ faqrā
Accusative	فَقْرَيْنِ‎ faqrayni	الْفَقْرَيْنِ‎ al-faqrayni	فَقْرَيْ‎ faqray
Genitive	فَقْرَيْنِ‎ faqrayni	الْفَقْرَيْنِ‎ al-faqrayni	فَقْرَيْ‎ faqray
Plural	basic broken plural diptote‎; basic broken plural triptote
Plural	Indefinite	Definite	Construct
Informal	مَفَاقِر‎‎; فُقُور‎ mafāqir‎; fuqūr	الْمَفَاقِر‎‎; الْفُقُور‎ al-mafāqir‎; al-fuqūr	مَفَاقِر‎‎; فُقُور‎ mafāqir‎; fuqūr
Nominative	مَفَاقِرُ‎‎; فُقُورٌ‎ mafāqiru‎; fuqūrun	الْمَفَاقِرُ‎‎; الْفُقُورُ‎ al-mafāqiru‎; al-fuqūru	مَفَاقِرُ‎‎; فُقُورُ‎ mafāqiru‎; fuqūru
Accusative	مَفَاقِرَ‎‎; فُقُورًا‎ mafāqira‎; fuqūran	الْمَفَاقِرَ‎‎; الْفُقُورَ‎ al-mafāqira‎; al-fuqūra	مَفَاقِرَ‎‎; فُقُورَ‎ mafāqira‎; fuqūra
Genitive	مَفَاقِرَ‎‎; فُقُورٍ‎ mafāqira‎; fuqūrin	الْمَفَاقِرِ‎‎; الْفُقُورِ‎ al-mafāqiri‎; al-fuqūri	مَفَاقِرِ‎‎; فُقُورِ‎ mafāqiri‎; fuqūri

Noun

فِقَر • (fiqar) f pl

plural of فِقْرَة‎ (fiqra)
plural of فَقْرَة‎ (faqra)
plural of فُقْرَة‎ (fuqra)

Noun

فَقَر • (faqar) m

verbal noun of فَقِرَ (faqira) (form I)

Declension

Declension of noun فَقَر (faqar)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقَر faqar	الْفَقَر‎ al-faqar	فَقَر faqar
Nominative	فَقَرٌ faqarun	الْفَقَرُ‎ al-faqaru	فَقَرُ faqaru
Accusative	فَقَرًا‎ faqaran	الْفَقَرَ‎ al-faqara	فَقَرَ faqara
Genitive	فَقَرٍ faqarin	الْفَقَرِ‎ al-faqari	فَقَرِ faqari

Persian

Etymology

From Arabic فَقْر‎ (faqr).

Pronunciation

IPA^(key): [fæɣɾ], [fæːɣɾ]
Audio (file)

Noun

فقر • (faqr)

poverty

Synonyms

تهیدستی‎ (tohidasti)
تنگدستی‎ (tangdasti)

Related terms

فقیر‎ (faqir)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.