وهب

Arabic

Etymology 1

From the root و ه ب‎ (w-h-b). Compare Aramaic יְהַב‎ (yəhaḇ).

Verb

وَهَبَ • (wahaba) I, non-past يَهَبُ‎‎ (yahabu)

to give, present with, to grant, to bestow
to forgive, to pardon
to admit
(imperative) to suppose

Conjugation

Conjugation of

وَهَبَ

(form-I assimilated, verbal nouns وَهْب or وَهَب or هِبَة or مَوْهِبَة)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					وَهْب or وَهَب or هِبَة‎ or مَوْهِبَة‎ wahb or wahab or hiba or mawhiba
active participle اِسْم الْفَاعِل					وَاهِب‎ wāhib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَوْهُوب‎ mawhūb
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وَهَبْتُ‎ wahabtu	وَهَبْتَ‎ wahabta	وَهَبَ wahaba	وَهَبْتُمَا‎ wahabtumā	وَهَبَا‎ wahabā	وَهَبْنَا‎ wahabnā	وَهَبْتُمْ‎ wahabtum	وَهَبُوا‎ wahabū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وَهَبْتُ‎ wahabtu	وَهَبْتِ‎ wahabti	وَهَبَتْ‎ wahabat	وَهَبْتُمَا‎ wahabtumā	وَهَبَتَا‎ wahabatā	وَهَبْنَا‎ wahabnā	وَهَبْتُنَّ‎ wahabtunna	وَهَبْنَ‎ wahabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَهَبُ‎ ʾahabu	تَهَبُ‎ tahabu	يَهَبُ‎ yahabu	تَهَبَانِ‎ tahabāni	يَهَبَانِ‎ yahabāni	نَهَبُ‎ nahabu	تَهَبُونَ‎ tahabūna	يَهَبُونَ‎ yahabūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَهَبُ‎ ʾahabu	تَهَبِينَ‎ tahabīna	تَهَبُ‎ tahabu	تَهَبَانِ‎ tahabāni	تَهَبَانِ‎ tahabāni	نَهَبُ‎ nahabu	تَهَبْنَ‎ tahabna	يَهَبْنَ‎ yahabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَهَبَ‎ ʾahaba	تَهَبَ‎ tahaba	يَهَبَ‎ yahaba	تَهَبَا‎ tahabā	يَهَبَا‎ yahabā	نَهَبَ‎ nahaba	تَهَبُوا‎ tahabū	يَهَبُوا‎ yahabū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَهَبَ‎ ʾahaba	تَهَبِي‎ tahabī	تَهَبَ‎ tahaba	تَهَبَا‎ tahabā	تَهَبَا‎ tahabā	نَهَبَ‎ nahaba	تَهَبْنَ‎ tahabna	يَهَبْنَ‎ yahabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَهَبْ‎ ʾahab	تَهَبْ‎ tahab	يَهَبْ‎ yahab	تَهَبَا‎ tahabā	يَهَبَا‎ yahabā	نَهَبْ‎ nahab	تَهَبُوا‎ tahabū	يَهَبُوا‎ yahabū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَهَبْ‎ ʾahab	تَهَبِي‎ tahabī	تَهَبْ‎ tahab	تَهَبَا‎ tahabā	تَهَبَا‎ tahabā	نَهَبْ‎ nahab	تَهَبْنَ‎ tahabna	يَهَبْنَ‎ yahabna
imperative الْأَمْر	m		هَبْ‎ hab		هَبَا‎ habā			هَبُوا‎ habū
imperative الْأَمْر	f		هَبِي‎ habī		هَبَا‎ habā			هَبْنَ‎ habna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وُهِبْتُ‎ wuhibtu	وُهِبْتَ‎ wuhibta	وُهِبَ wuhiba	وُهِبْتُمَا‎ wuhibtumā	وُهِبَا‎ wuhibā	وُهِبْنَا‎ wuhibnā	وُهِبْتُمْ‎ wuhibtum	وُهِبُوا‎ wuhibū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وُهِبْتُ‎ wuhibtu	وُهِبْتِ‎ wuhibti	وُهِبَتْ‎ wuhibat	وُهِبْتُمَا‎ wuhibtumā	وُهِبَتَا‎ wuhibatā	وُهِبْنَا‎ wuhibnā	وُهِبْتُنَّ‎ wuhibtunna	وُهِبْنَ‎ wuhibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُوهَبُ‎ ʾūhabu	تُوهَبُ‎ tūhabu	يُوهَبُ‎ yūhabu	تُوهَبَانِ‎ tūhabāni	يُوهَبَانِ‎ yūhabāni	نُوهَبُ‎ nūhabu	تُوهَبُونَ‎ tūhabūna	يُوهَبُونَ‎ yūhabūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُوهَبُ‎ ʾūhabu	تُوهَبِينَ‎ tūhabīna	تُوهَبُ‎ tūhabu	تُوهَبَانِ‎ tūhabāni	تُوهَبَانِ‎ tūhabāni	نُوهَبُ‎ nūhabu	تُوهَبْنَ‎ tūhabna	يُوهَبْنَ‎ yūhabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُوهَبَ‎ ʾūhaba	تُوهَبَ‎ tūhaba	يُوهَبَ‎ yūhaba	تُوهَبَا‎ tūhabā	يُوهَبَا‎ yūhabā	نُوهَبَ‎ nūhaba	تُوهَبُوا‎ tūhabū	يُوهَبُوا‎ yūhabū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُوهَبَ‎ ʾūhaba	تُوهَبِي‎ tūhabī	تُوهَبَ‎ tūhaba	تُوهَبَا‎ tūhabā	تُوهَبَا‎ tūhabā	نُوهَبَ‎ nūhaba	تُوهَبْنَ‎ tūhabna	يُوهَبْنَ‎ yūhabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُوهَبْ‎ ʾūhab	تُوهَبْ‎ tūhab	يُوهَبْ‎ yūhab	تُوهَبَا‎ tūhabā	يُوهَبَا‎ yūhabā	نُوهَبْ‎ nūhab	تُوهَبُوا‎ tūhabū	يُوهَبُوا‎ yūhabū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُوهَبْ‎ ʾūhab	تُوهَبِي‎ tūhabī	تُوهَبْ‎ tūhab	تُوهَبَا‎ tūhabā	تُوهَبَا‎ tūhabā	نُوهَبْ‎ nūhab	تُوهَبْنَ‎ tūhabna	يُوهَبْنَ‎ yūhabna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “وهب”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Noun

وَهْب • (wahb) m

verbal noun of وَهَبَ (wahaba) (form I)

Declension

Declension of noun وَهْب (wahb)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	وَهْب wahb	الْوَهْب‎ al-wahb	وَهْب wahb
Nominative	وَهْبٌ wahbun	الْوَهْبُ‎ al-wahbu	وَهْبُ wahbu
Accusative	وَهْبًا‎ wahban	الْوَهْبَ‎ al-wahba	وَهْبَ wahba
Genitive	وَهْبٍ wahbin	الْوَهْبِ‎ al-wahbi	وَهْبِ wahbi

Noun

وَهَب • (wahab) m

verbal noun of وَهَبَ (wahaba) (form I)

Declension

Declension of noun وَهَب (wahab)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	وَهَب wahab	الْوَهَب‎ al-wahab	وَهَب wahab
Nominative	وَهَبٌ wahabun	الْوَهَبُ‎ al-wahabu	وَهَبُ wahabu
Accusative	وَهَبًا‎ wahaban	الْوَهَبَ‎ al-wahaba	وَهَبَ wahaba
Genitive	وَهَبٍ wahabin	الْوَهَبِ‎ al-wahabi	وَهَبِ wahabi

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.